De solozeilers van de Vendee Globe zijn nu vijf weken onderweg en de kop van de vloot zeilt vanochtend ter hoogte van het Australische Kaap Leeuwin. De kop van de vloot, dat is nog steeds de verbazingwekkende Vincent Riou die het vannacht zelfs presteerde om in 8 uur tijd naaste achtervolger BONDUELLE nog een extra 37 mijl aan de broek te smeren. De PRB bouwde inmiddels een comfortabele voorsprong uit ban meer dan 80 mijl. En dat met een boot die 4 jaar ouder is…
Achter deze twee doet het trio Jourdain-Josse-Golding verwoede pogingen om dichterbij te komen. De ECOVER slaagde er eind vorige week net na de Kerguelen-eilanden zelfs even in om eventjes de vierde plaats in de rangschikking op te eisen, maar vaart sindsdien weer in het kielzog van de VMI. Beide boten hebben op enkele dagen tijd wel 300 mijl van hun achterstand weggeknaagd...
VIRBAC breekt het lummelbeslag
Zevenhonderd mijl achter de ECOVER (snelste boot vanochtend met 18,1 knopen gemiddelde snelheid) slaat Dominique Wavre met zijn TEMENOS alle aanvallen van de VIRBAC af. Deze laatste werd dit weekend een tijdlang opgehouden door een gebroken lummelbeslag (dat overkwam hem ook al eens in het begin van de wedstrijd), maar schipper Jean-Pierre Dick slaagde er in om het euvel te herstellen. Daarvoor moest hij het het grootzeil volledig wegnemen, alle lijnen die via de giek lopen losmaken (reeflijnen, lazy jacks, …), de giek loskoppelen, het beslag vervangen, de giek weer op de lummel zetten, alle lijnen weer bevestigen en tenslotte het grootzeil weer bijzetten. Dat alles bij 30 knopen wind en een stuurautomaat die op ‘laag verbruik’ staat. De hele herstelling heeft VIRBAC een pak mijlen gekost, maar de boot vaart weer tegen 13 knopen. De schipper ligt inmiddels in z’n kooi om uit te rusten.
Murphy zeilt ook mee in de Vendée
Nog iemand die wat rust kan gebruiken is Duinkerkenaar Joé Seeten. U weet dat de internationale pers nogal uitzinnig deed over het feit dat Conrad Humphreys erin geslaagd was om op z’n eentje een nieuw roer te steken op zijn HELLOMOTO. Daarvoor was hij de beschutting van een Zuidafrikaanse baai gaan opzoeken. Wel, Joé Seeten liet nog geen 24 uur later weten dat ook hij een roer verloren was en dat hij ‘en passant’ in volle zee het reserveroer had aangebracht. Zijn ARCELOR heeft een zelfde dubbel roersysteem als de HELLOMOTO.Dit weekend echter sloeg het noodlot weer toe op de ARCELOR: in volle vaart botste ze tegen een object aan dat deze keer het andere roer een dreun gaf. Joé week uit naar het Varkenseiland (op de Crozet-eilandengroep) en ankerde om de schade te meten. Hij bracht het beschadigde roer aan dek, herstelde het en wou het weer op zijn plaats zetten toen Murphy langskwam: om het roer te laten zakken moet je het zwaarder maken , bijvoorbeeld met het anker. Joé was blijkbaar al één van zijn twee ankers kwijtgespeeld, en toen hij het anker lichtte waaraan de boot vastlag om de hele operatie al drijvende uit te voeren, stak de wind op. Op zeshonderd meter van de kust besloot Joé de operatie uit te stellen, hees de zeilen en zeilt nu voort met één roer. Als de wind weer gaat liggen zal hij een tweede poging wagen.
Storm op komst
Een uit de kluiten gewassen depressie stevent af op de vloot en zal die tegen vannacht bereiken. De weersvoorspellingen geven 60 knopen wind aan, dus in de vlagen mag je daar 10-15 knopen bijdoen. Achteraan in de vloot hield een andere depressie al lelijk thuis: zo bleef de VM MATERIAUX van veteraan Patrice Carpentier anderhalf uur lang op haar zij liggen nadat ze uit het roer gelopen was. Slechts met veel moeite slaagde de schipper erin om eerst de kiel te kantelen en daarna de fok weg te rollen. Pas toen hij de loefbakstag aanspande en de lijbakstag kon vieren, begon de boot zich langzaam op te richten. Spannende momenten…
foto boven: het zwaar beschadigde roer van ARCELOR © Joé Seeten
foto onder: Conrad Humphreys steekt in zijn eentje een nieuw roer op zijn HELLEMOTO
