Zaterdag, 8 januari 2005. De auto schudt, het weerbericht voorspelt een zuidwester kracht 8. Gespannen komen we aan op de haven in Muiden. De poort staat open. Al in de haven staan koppen op het water, dat belooft wat. De mast wordt omlaag gehaald om een tweede achterstag te zetten, als extra veiligheid. Twee gennakers worden klaar gelegd, pakken aan, we zijn er klaar voor.
Onder 12 knopen met grootzeil schieten we de havenkom uit. Tussen de havenhoofden van Muiden gaat de spi omhoog, en een enorme versnelling schiet door de boot. De snelheid neemt in een paar seconden toe van 12 naar 18 knopen, op het vlakke water aan hogerwal lijkt het meer op waterskien. Buiswater slaat zo hard tegen ons aan dat het bijna pijn doet.
We zijn onderweg naar Enkhuizen, 25 mijl, en van plan een nieuw record te zetten. Staat nu op 1,5 uur, moet terug te brengen zijn naar 75 minuten. Banzai !
Voor het paard van Marken beginnen de golven behoorlijk te lopen. De Maxfun haalt met grof geweld de golven in, waarbij zo nu en dan een behoorlijke golf over het dek de kuip in spoelt. De voordekker gaat bij de spiegel aan lij zitten om wat meer lift te krijgen. De snelheid is meestal boven de 20-, soms wordt 25 knopen aangetikt.
Kort na het paard een schoonheidsfoutje. Als de Maxfun zijn neus in een golf boort, wordt de gennaker niet snel genoeg gevierd. De kracht wordt te groot, hij waait in een keer volledig uit de lijken. Aan een van de lijken wordt het val naar beneden gehaald, we moeten verder!
Binnen een minuut staat de volgende gennaker. De rust in de tussenliggende periode is opmerkelijk. Nog steeds varen we 14 knopen, maar het lijkt of we stilstaan. Gelukkig stuiteren we nu weer met ontzagwekkende gang over het water!
Moe of koud worden we niet. De enorme adrenalinekick, veroorzaakt door de snelheid, de druk van het zoeken van een gat tussen de golven, het wegduiken voor de sprays, alles houdt ons scherp. Gaan we het halen??
De havenhoofden van Enkhuizen doemen op. Nog 5 minuten voor die afstand ? Het blijkt een eitje, met deze snelheid zijn de laatste mijlen in tellen afgelegd en onder een heftig gepiep wordt de finish in 73 minuten gepasseerd. Een nieuw record ! Maar waarom houdt het gepiep niet op ? Steeds harder piept het door mijn hoofd. Zoeken graai ik om me hen, ik vind de wekker. Kwart over zes, de hoogste tijd. Een droomrecord ??
Sander Jorissen: Master Blaster
