In een tweegesprek kijken Evert Jansen & Erik van Vuuren terug op deze serie. En hun toekomstplannen...
1. TRIPLE P; Mumm 30 zonder naam (op de romp) met nieuwe bemanning, nieuwe plannen?
Goede vraag Evert want de vraag aangaande de naam op de romp van de Triple P, houd mij en Fezi (eigenaar/stuurman) al geruime tijd bezig. Eigenlijk is er maar één reden dat de romp nog immer smetteloos wit is: zonder letters en kleurrijke strepen, toont een witte Mumm gewoon het fraaiste! De winterserie hebben wij gebruikt om aanboord de harmonie met 3 nieuwe teamleden te testen. Het komende jaar staan er, naast wat andere wedstrijden, drie hoofdevenementen gepland die wij willen gebruiken om onze stijgende lijn qua boothandling en snelheid te verfijnen. Over twee weken starten we met 34 Mumm 30's op de lijn tijdens Spi Ouest, vervolgens de WK in juli en de EK in september. Ons team bestaat uit mensen met inzicht, inzet en durf. De uren die we van de winter gezamenlijk aanboord hebben besteed geeft vertrouwen voor de toekomst en tezamen met de verdere verfijning van team en materiaal gaat men zeker nog meer van ons horen!
2. Terug kijkend op de serie, hoe is het bevallen?
Allereerst een groots compliment voor de organisatie van de IJspegelserie! Prima wedstrijdbanen en het enthousiasme van de wedstrijdleiding spatte werkelijk van de gezichten af! Dat was vervolgens te merken aan de snelle aanpassingen van de banen, de correcte gegevens via de marifoon en seinvlaggen, de energieke acties van mannen in de rubberboot en de sfeer in de jachtclub na weer een mooie dag te hebben gevaren. Chapeau voor alle mensen die achter de schermen hun bijdrage hebben geleverd; het organiseren van wedstrijden met hoge golven, rekening houdend met stroom en de wensen van de zeilers is een hele opgave en daarin is men deze serie erg goed geslaagd!
3. Afgelopen IJspegel waren jullie na de eerste wedstrijd niet meer op de baan, genoeg van het zeilen?
Eerlijk gezegd hebben wij, qua zeilen, de serie minder fraai afgesloten dan gepland. Na een goed gevaren eerste race waarna de Mumm-bokaal sowieso de onze was, zaten wij waarschijnlijk zo met onze gedachten elders dat wij tijdens de start de concentratie letterlijk en figuurlijk hebben laten varen. Na 13 wedstrijden keurig de banen te hebben bevaren, sloeg in de 14e IJspegelrace het noodlot toe en was de Fulltime 6 hiervan de dupe. Een aanvaring was het gevolg en daarbij vonden wij het wel zo galant om van verdere deelname aan deze race af te zien en de Fulltime te volgen richting de haven.
4. Zondag de Mumm-cup gewonnen; -genoeg concurrentie- tevreden over het totaal gezien?
Zeker! Hoewel het jammer was dat de Mean Machine van Peter de Ridder er na de winterstop niet meer bij was, zijn we steeds constanter gaan varen. De eerste wedstrijden waren wat grillig qua resultaten maar vlak voor de winterstop wisten we dikwijls vlak achter of zelfs voor de Mean Machine te finishen. Beseffende dat Peter het zeilen professioneel en gedegen benadert, was zijn team een goede graadmeter om te weten waar wij als team stonden; dat miste ik enigszins na de winterserie. Het feit dat wij met de Triple P na de winterstop de top 3 van het IMS-veld zijn binnen gedrongen, gaf blijk van een goede progressie.
5. Afgelopen wedstrijd kwamen jullie niet lekker uit het eerste kruisrak, verkeerd startkeuze gemaakt?
Voor aanvang van de race hadden wij gezien dat het starten bij pin-end, qua te varen afstand naar de bovenboei, gunstiger was. Wij hadden echter het idee dat de meelopende stroming in het aan de windse rak netto nog meer winst zou opleveren als wij op rechts (dus meer op zee en bij het startschip) zouden starten. Het plan was om meteen na de start over stuurboord weg te gaan. De timing op de startlijnlijn was prima maar het voordeel bij de pin bleek groter dan verwacht en een achterstand op de koplopers was een feit! Wel bleek het stroomvoordeel op rechts groter te zijn waarmee we de achterstand wisten te verkleinen maar bij de bovenboei helaas nog twee Mumm's voor ons moesten dulden.
6. We zien jullie altijd aan het klussen, is dat een soort teambuilding?
Als er één ding voor mij duidelijk is dan is het wel dat het winnen van wedstrijden begint bij het gezamenlijk in orde maken van de boot, de logistiek en de administratie. Het geeft een blijk van interesse en inzet voor elkander. Als je ziet dat op 27 februari j.l., menig team afhaakt vanwege 'koude vingers' of 'materiaalpech' terwijl wij met 20 knopen, een big Smile en juichend de golven afsurfen, dan weet je dat geen enkel stoer verhaal in de club tegen echte teambuilding is opgewassen!
Met vriendelijke groet namens het gehele team,
Evert Jansen & Erik van Vuuren
