.jpg)
Wat een hectische tijd! Ik ben nog nooit zo onvoorbereid op een wedstrijd
toegekomen. Nu dat de eerste reeks achter de rug is, en het te hard waait om verder te doen, hebben we eindelijk een beetje tijd voor onszelf. De vlucht duurde echt een eeuwigheid. Toen we eindelijk in ons hostel
toekwamen, konden we niets meer dan slapen. Natuurlijk was ik al terug wakker om 2u, en om 3u, enzoverder. Om 6u kon ik echt niet meer blijven liggen. Ik heb mijn Asics aangetrokken en ben wat door de stad gaan joggen.
Best rustig op een paaszondag zo vroeg!
Vanaf dat de normale mensen ook wakker werden zijn we in gang geschoten. We moesten ons inschrijven, onze charterboat bemachtigen, door de meting gaan en hem volledig optuigen. Dat was dan ook zo ongeveer onze dag. Toch zijn we nog eventjes een paar uurtjes gaan zeilen om alles te testen. Er was weer heel wat werk... en de mensen die ons konden helpen waren al weg.
Vandaag dan om 10u de eerste start. Er moest nog wat aan de boot
geknutseld worden, dus ik was om 6u30 alweer wakker. Om 7u30 stonden we alweer bij de boot te knutselen. Nieuwe roeren, want de onze deden de boot steeds naar rechts draaien, een nieuw zwaard, want het onze geraakte gewoon niet in de zwaardkast, en verder nog wat kleine aanpassingen.
Eigenlijk net te laat waren we klaar en gingen we het water op. Het
woei een stevige 20 knopen, dus het beloofde spannend te worden. Het race comitee had het er duidelijk ook lastig mee, want ze lieten ons 2 uur op het water wachten eer ze er in slaagden van een startlijn te leggen. Ondertussen waren er al masten gebroken, en was de wind ook nog toegenomen. We hadden de startsignalen gemist, dus we waren op de anderen aangewezen om te weten wanneer we precies moesten vertrekken. Toch waren we nog bij de eersten weg.
We waren ook ruim in de top 10 om de eerste boei. We hadden alles goed onder controle, en ik was al aan het uitkijken hoe we verder boten konden inhalen, toen een idioot zonder spi plots enorm begon op te loeven. Wij hadden onze spi al op, dus konden die koers niet aan. Een lange duik was het gevolg. Bij onze zwempartij had onze sniffer ook schade opgelopen, die ik eerst nog moest repareren vooral verder te kunnen varen. Eenmaal alles terug in orde vaarden we de rest van het parcours, heel ver achter de toppers aan. Het was ook een soort slalom tussen de andere gekapseisde boten door. Alhoewel we duidelijk overweldigd waren door de situatie, en het dus wat moeilijk hadden effectief te communiceren, brachtten we het er toch nog goed vanaf. De wind was ondertussen toegenomen tot ver boven de 25 knopen, en heel wat collega's hadden de grootste problemen om het strand terug te vinden.
Eenmaal aan de kant waren we ook aangenaam verrast om te zien dat we 13de waren gefinished in onze groep, wat ons voorlopig op een 21ste plaats zet op 89 boten.
Zo, ik ga nu nog wat aan de bpoot knutselen, zodanig dat we het morgen nog beter kunnen doen. Ik probeer jullie in ieder geval op de hoogte te houden.
Tot morgen!
Sebbe en Carolijn
