Gisteren organiseerde de crew op de ORANGE II een korte pit-stop voor een complete check-up van de boot. Tijdens het korte oponthoud werd de boot van top tot zwaard tot in de details geïnspecteerd, waarna ze terug de zeilen hesen en koers zetten naar het noorden, naar de evenaar. De laatste routeergegevens wijzen aan dat de ORANGE II zondagnamiddag de evenaar zal passeren.
In volle zee nam de crew alle zeilen weg en dobberde de maxi-catamaran van Bruno Peyron rustig op de zee: de wind was volledig weggevallen en het ideale moment voor die check-up. Eigenlijk stond die kort na de passage bij Kaap Hoorn gepland, maar gezien de uiterst gunstige weersomstandigheden besloot de schipper om dat enkele dagen uit te stellen.
Er werd in volle spanning uitgekeken naar dit moment, want eindelijk zou de volledige schade aan zwaard en roer kunnen opgemeten worden na de aanvaring met de walvis enkele dagen geleden. Tot grote opluchting van de schipper bleek het met die schade erg mee te vallen: door de stevige constructie van zwaard en roer is er niets gebroken, enkel de buitenste schaal van het geraakte roer is op één plaats losgekomen en weggespoeld. De ORANGE kan bijgevolg weer aan normale snelheden verder.
Nu, normale snelheden staan er nog niet echt op het programma: de ORANGE II bevindt zich in een kalm gebied tussen twee weersystemen. De wind is er erg zwak en noordelijk, net daar waar de ORANGE II heen moet. De grote voorsprong die de ORANGE II had uitgebouwd op de tijd van de CHEYENNE van Steve Fossett, en die gisteren haar maximum bereikte met een ongelofelijke 10 dagen (…), zal volgens de schipper daarom de volgende dagen behoorlijk slinken. Erg verontrust is hij niet, al houdt hij wel angstvallig de weersevolutie in het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan in de gaten, want dat lijkt geen hapklare brok te worden: een straffe noordenwind is niet echt waarop de bemanning van de maxi-catamaran zit te wachten…
foto onder: roerbeschadiging na 2 aanvaringen met walvissen © J.B. Epron
zie ook de website ORANGE II
