.jpg)
Peter Laureyssens scheurde om 05 uur 39 minuten en 25 seconden door de finishlijn van de tweede etappe van de Transgascogne zeilrace. Hij had 45 seconden goed te maken op zijn belangrijkste concurrent Romain Vidal (Fra), die echter 2 uur 16 minuten na de Antwerpenaar arriveerde. Met dik twee uur en een kwartier voorsprong in het klassement van de serieboten die solo werden gezeild is Laureyssens dus zeker van de overwinning in het eindklassement van deze veeleisende zeilrace die twee keer de Golf van Biskaje oversteekt.
"Deze keer kan het zeker niet meer stuk", is het eerste wat Peter Laureyssens na de aankomst zegt. "Maar ik heb er vooral in het begin moeten voor werken. Ik heb nog nooit zoveel zeilwissels gehad. De wind ging dan ook alle kanten op. Dus was het een kwestie van de genua te wisselen voor een gennaker, een half uur later voor de spinnaker en weer een half uur later terug naar de fok. Van quasi windkracht één ging het naar vijf en draaide de wind met 120 graden. Normaliter laat je het sturen dan over aan de automatische piloot, maar ik heb zeker 36 uur aan en stuk met de hand gestuurd."
Op de heenrace was de meetinstallatie bovenaan in de mast afgebroken. Die levert de nodige data voor de navigatie-instrumenten, die op hun beurt de automatische piloot aanwijzingen geven. Bij aanvang stond er westenwind van 10 a 15 knopen, die later is gaan draaien tussen zuidwest en noordwest, met winderige buien en tussenperiodes zonder wind.
Seconde na seconde wordt de koers aangepast aan de exacte windrichting. Bij deze wisselende, onweerachtige situatie, stuurt de piloot dan nauwkeuriger dan de mens die zich dan ten volle op de afstelling van de zeilen kan concentreren en de navigatie aan de weersevolutie kan aanpassen.
"Het is pas tegen het einde dat de wind zich stabiliseerde en dat ik een vaste koers kon houden, dat was het moment ook om wat slaap in te halen." zegt Peter. "Het was halve wind naar de finish, de gennaker erop en karren maar." Hij was er duidelijk gerust in, want over de race wordt gezegd dat wakker blijven en toch het hoofdje helder houden de winnaar oplevert. Laureyssens: "We zijn zaterdag om 13 uur gestart. De volgende ochtend om 8 uur hoorde ik via de radio dat Vidal acht zeemijlen achter lag. Dat neemt aardig wat druk weg. Het is intussen duidelijk dat hij het sterkste is in extreem lichte wind. Twee keer heeft hij mij op de finish gepakt, telkens wanneer de wind wegviel. Bij de eerste etappe van deze race en bij de Mini Fastnet. Maar van zodra het wat waait ben ik sterker. Het ging toen over seconden, nu ben ik hem uren voor"
Laureyssens kan zich niet voorstellen dat zijn opponent zich heeft ingehouden om dan verrassend voluit te gaan in de Transat 650. De psychologie van een winner zit niet zo ingewikkeld in elkaar.
Voor Laureyssens begint n u de korte maar intensieve voorbereiding voor de technische en veiligheidscontrole van zijn Basecamp, een in serie gebouwde Pogo² en voor te starten in de Transat 650 medio september. Vrienden en technici reizen nog deze maand naar de thuishaven Lorient in Bretagne om de technische aspecten van de boot nog eens helemaal grondig te overlopen en preventief orde op zaken te stellen.
