Vorig weekend heeft oceaanzeiler Peter Laureyssens zijn gloednieuw prototype te water gelaten. Na een paar maanden stille voorbereiding op zijn tweede grote Transat 650 campagne is de winnaar van de Transat 650 van 2005 er weer helemaal klaar voor. Het uiteindelijke doel is de Transat 650 die in najaar 2007 gevaren wordt tussen Frankrijk en Brazilië.
Na zijn overwinning in de seriebotenklasse, nu neemt is nu zijn wedstrijdcampagne gestart met een gloednieuw prototype. Volgend weekend start de eerste race vanuit het Bretonse Douarnenez: de Trophée Marie Agnés Péron. Deze week wordt de boot gemeten of hij aan de klassenvoorschriften beantwoordt, en gaat Peter proefvaren.
Trophée Marie Agnés Péron:
26 tot 28 mei 2006 - Solowedstrijd - 200 zeemijlen. Parcours: de Mer d'Iroise, Douarnenez, Sein, les Glénans et Ouessant. 72 ingeschreven deelnemers; wachtlijst van meer dan 50 boten. De Ecover is zondermeer de meest moderne boot in de race met klassenummer 618. Deze race gaat de Mini Fastnet vooraf.
Wat vooraf ging
De bouw van dit nieuwe prototype Ecover 650 was een evenwichtsoefening tussen deadlines halen en het toepassen van de meest geavanceerde berekeningen, testen van grondstoffen en materialen en werken met de meest extreme bouwtechnieken.
De nieuwe boot van Laureyssens is een technologisch wonder. Voor de architecten van het beroemde bureau Finot Conq is het de terugkeer naar het berekende experiment. Grondlegger Jean-Marie Finot beheerst al meer dan 35 jaar de wedstrijdzeilerij met geavanceerde jachttypes. Met de nieuwe Ecover 650 wil de ontwerper opnieuw zijn plek veroveren in de snel geëvolueerde wereld van extreem lichte, hyper prestatiegerichte raceboten voor de oceaanraces. Hij vindt dat de Transat 650 klasse een professionele aangelegenheid is geworden en niet zomaar een kweekkamer voor wat komen moet op vlak van oceaanraces. Finot-Conq tekende de jongste twee winnende Open 60 voets schepen van de Vendée Globe solo rond-de-wereld zeilrace.
De Ecover 650 is een ultra lichte all rounder, gebaseerd op de weersgemiddelden van de jongste vijftig jaar die over het traject La Rochelle, Canarische Eilanden, Brazilië heersen. Snel dus in alle allures. Er is gestreefd naar de handelbaarheid, zodat de boot ook optimaal presteert onder automatische piloot.
Enkele criteria:
Beperking weerstand
Een zo klein mogelijk 'nat oppervlak' = het onderwaterschip werd zo vlak mogelijk gehouden om de weerstand in- en op het water te minimaliseren.
Hoogst mogelijke stabiliteit
Hoe rechter hij vaart, hoe meer 'power'. Een extreem diepe zwenkkiel met alleen ballast aan het extreme uiteinde zorgt voor de weerstand aan de hellingsdruk in de zeilen. Vier waterballasttanks die gevuld worden aan de hoge kant (kant waar de romp omhoog gekanteld wordt) zorgen voor extra gewicht op de juiste plaats: vooraan wanneer de boot aan de wind vaart, achteraan wanneer de boot wind langs achter krijgt.
De absolute stijfheid van de boot
De constructie is dusdanig dat de flinterdunne en extreem lichte romp haar vorm blijft behouden. Daardoor is het comfort binnen herleid tot werkelijk nul en is de leefruimte nog meer beperkt dan op Peters' vorige boot.
Maximale gewichtsbeperking
Iedere gram die mee moet gesleurd worden over en door het water is er een te veel. De boot is geheel in koolstof, de meest harde, stijve grondstof ter wereld met een maximale weerstand maar toch uitzonderlijk licht. Alle accessoires zijn beoordeeld op efficiëntie, functionaliteit en … gewicht.
Een revolutionaire tuigage
Er is na lange studie geopteerd voor een koolstof vleugelmast die in lengteas op een kogelgewricht draait. De zeilen worden naar maat gemaakt en aangepast aan Peters manier van zeilen.
Efficiëntie
De hele boot en zijn uitrusting wordt naar maat gemaakt van Peter.
In verhouding tot Peters' vorige boot, een seriegebouwde Pogo², is die 200 kilo lichter (meer dan 10%), veel stijver, waardoor die dus hardere klappen op de golven zal maken. De dunnere wand zal daardoor ook meer resoneren, waardoor er dus meer lawaai aan boord is. Qua comfort is er werkelijk geen vergelijk: de ballasttanks, de ruimte voor de steekzwaarden, het bedieningssysteem voor de zwenkkiel nemen alle beschikbare plaats in. De vraag is op onze schipper wel languit zal kunnen liggen om te slapen.
