Peter Laureyssens met Ecover 3de in Select 6.50

300 zeemijlen nek aan nek racen vindt Peter ‘interessant’

“Dit is de eerste race waar de belangrijkste zeilers bijeen waren,” zegt een nog vermoeide Peter Laureyssens na de Select 6,50 zeilrace. Die leidde over een 8-vormig parcours rond drie zuid Bretoense eilanden over een afstand van 300 zeemijlen. “We hebben voortdurend in elkaar zicht gevaren. Bij een andere race ben je zo uit elkaars zicht, maar nu was het werkelijk nek-aan-nek. Interessant want zeer leerzaam, zeker in deze zo wisselende weercondities” vindt Laureyssens. Hij speelde een tactisch spel met de aangekondigde vier favorieten en kwam daar als derde uit.

“Het is net als op een training, van bij de start en een rondje in de baai voor Pornichet waren we al samen: Adrien Hardy (Brossard), Yves Le Blevec (Actual) Isabelle Joschke (Degremont Synergie) en ik met de Ecover 6,50. Ik kwam als eerste uit die ronde, het was een in-de-winds rak naar de noordpunt van Belle Ile. Doordat er een pak algen rond de kiel en het roer zaten is er wat tijd verloren gegaan om die er weer af te varen. In achteruit. Tegen de ochtend viel de wind -zoals voorspeld- weg en werd het een kwestie om de achterstand terug in te halen. Onder spinnaker deze keer. Bij de keerboei voor Port Bourgenay was ik opnieuw eerste, qua zuivere snelheid mag de Ecover 650 dus zeker trots zijn.”

Over de visserij is Laureyssens dan weer niet te spreken, want toen hij in een vistuig voer, was het opnieuw manoeuvreren om daaruit te geraken. Netten en drijvende fuiken worden met piepkleine vlaggetjes op mini boeien gemarkeerd, je vaart er langs voor je er erg in hebt en onder water draaien de touwen om alle uitsteeksels heen. De rest is censuur.

Vanaf dan werd het weer tegen wind in laveren naar Ile de Groix in het noodwesten. De wind was dan al terug opgekomen en plots merkte Laureyssens dat er een zeiltechnisch gat is in de garderobe van de Ecover 650.

Laureyssens: “We hebben een vleugelmast zonder zalingen (uithouders van de verstaging die de mast rechthouden) daardoor kunnen we grotere voorzeilen voor aan-de-windse koersen voeren. Maar het verschil tussen het grote voorzeil (de genua) en de gewone fok is te groot. Ofwel heb je te veel zeil staan, ofwel te weinig. Dat is een windsituatie die we ook bij het passeren van de Doldrums bij de evenaar zullen tegenkomen, dus moet dat ‘gat’ qua zeilen gedicht worden.”

Bij de ronding van Groix was Peter, na vijfde te hebben gelegen, opnieuw derde. “Het daaropvolgende traject -wind mee- was kicken, 30 tot 35 knopen wind en toch de spinaker erbij. De topsnelheid van de boot staat nu op 19,5 knopen. Het nadeel is dat je bij een windstoot de boeg in de voorliggende golf begraaft, waardoor er massaal veel water over dek heen spoelt. Pardoes het luik in waardoor ik naar binnen en buiten moet. Na de finish heb ik 150 liter zeewater uit de boot gehaald.” Zegt Peter.

Lessons learnt? "Onder spinnaker doen we het fantastisch. Alleen nog een middel zoeken om dat luikgat dicht te houden bij echt ruig weer. Ik verlies ook s’ nachts. Dat betekent dat de automatische piloot scherper moet afgesteld worden. En ik ga nog eens met de ontwerper praten, want bij de topsnelheden ontwikkelen de roeren een soort ‘aeroplaning’. Tegenovergesteld aan wat er onder de banden van een auto gebeurt wanneer er te veel water is, ontstaat er rond de roerbladen een zone van luchtbellen die het sturen erg onnauwkeurig maken."

Al bij al een interessante race, vindt Peter Laureyssens, waarin Isabelle Joschke haar kwaliteit heeft bevestigd. “We zijn allemaal doodop, die twee races waar je alle reserves opgebruikt zo vlak na elkaar zijn geen pretje. Alleen de eerste nacht heb ik een beetje geslapen."

Proto Top 3 select 6.50

1. Isabelle Joschke (BEL) - Degremont Synergie
2. Yves Le Blevec (FRA) - Degremont Synergie
3. Peter Laureyssens (BEL) - Ecover 650
...
33. Jonas Gerckens (BEL) - Oufti

Lucas Schröder (NED) werd met zijn T-Mobile 10de in de serieboten klasse

Foto: © Mark Meulemans / Vision Art