.jpg)
LA PROMESSE de Line Honours - CAVATINA op handicap
Nog enkele jachten zijn op zee, en de felle tegenwind maakt het voor sommigen echt lastig om de tijdslimiet te halen. Maar ook dat is zeezeilen.
De LA PROMESSE van JanKees Lampe was vorige vrijdag de eerste AZAB-deelnemer die vastmaakte in de jachthaven van Ponta Delgada.
LA PROMESSE had twee uur voorsprong op de JELLINA, en 8u30 op de JACANA, de twee grote J’s van de AZAB. Jan Kees Lampe vertelt op zijn website dat het erg spannend is geweest om de line honours, maar dat de sterke wind op het einde van het parcours hem uiteindelijk toch toeliet om de LA PROMESSE de sporen te geven, en zich surfend een weg door de golven te banen.
De Granada 38 CAVATINA, met een IRC-rating van ‘slechts’ 0.927, wist eveneens perfect de sterke wind op het einde van het parcours te combineren met een goeie positie. In het handicapklassement heeft ze 4 uur voorsprong op nummer twee ILLUSION OF LORNE, en méér dan 6 uur op MUSK-OX (een X-362S). Onze GENERAL TAPIOCA werd uiteindelijk 12de in de handicap totaalstand, en derde in de klasse-3 vloot. En dat is een prima resultaat voor een boot die eigenlijk ontworpen is voor het rond-de-boeien-zeilen.
Stormschade
Op de SANCHO PANSA likken Harm Adriaans en Jeroen Kop de wonden: tijdens de storm is de giek van de Bashford 36 geplooid. De MERLIN (Prima 38 staakte de strijd nadat het roer –ondanks een voorlopige herstelling- onbruikbaar werd en vooral de motor niet meer wilde starten. Ook dat moet allemaal ghersteld worden.
Op de ODETTE OF HAMBLE raakte het touw van het zeeanker in de schroef terecht, nadat de windpilot het al had laten afweten, wat handsturen betekende voor de solozeilende schipper, enkel gewapend met een handheld GPS’je.
De tussenstop in de Azoren is dan ook erg welgekomen voor zowat alle deelnemers, want op zowat alle schepen hield de voorbije Atlantische depressie stevig huis.
Doornatte zeilers
”We waren er eigenlijk erg gerust in, de boot kon het aan. Maar twee keer is een breker tegen de boot aan geknald, en ik verzeker je, als je binnen zit dan is het net alsof er een bom ontploft”, verduidelijkt Philippe Pilate, vooraleer verder te gaan: “we zaten aan de goede kant, maar hadden onze westelijke optie eigenlijk nog iets langer moeten aanhouden. Dan waren we wellicht meer vooraan geëindigd. We misten enorm het derde reef in ons grootzeil. Het stormgrootzeil hadden we wel bij, maar dat hebben we niet gezet. Komt daar nog bij dat we geen autopilot meer hadden, en dus op handsturen aangewezen waren. We waren doornat: het regende onophoudelijk, de regen kwam met horizontale bakken naar beneden, watervallen ja, daar zijn we doorgezeild.”
De GENERAL TAPIOCA is ook de kleinste deelnemer van de vloot, een apart buiten beentje: “De andere deelnemers varen meestal rond met oudere boten, zwaardere vooral, en hebben een pak ervaring wat betreft lange afstandzeilen op zee. Ik heb op sommige boten kaartentafels gezien, bijna iedereen heeft een computer aan boord, internet, weerkaartenschrijvers, ... ik zou niet weten waar ik dat allemaal op GENERAL TAPIOCA zou moeten zetten...”, zucht de schipper. “Vooral het feit dat we geen idee hadden waar we ons op meteo-gebied bevonden, was erg nadelig voor ons. We hadden geen echte lange termijnvisie waaraan we een taktiek konden vastknopen. Het was echt dag-voor-dag zeilen. Iets wat gedurende de hele wedstrijd wel OK was, maar die depressie op het einde, daar hadden we nog meer rekening mee kunnen houden.”
De terugreis
Alle elektronica-euvels aan boord van de GENERAL TAPIOCA zijn intussen reeds verholpen: de instrumenten doen het weer na een ontziltingsbeurt, de NKE-autopilot leeft terug, de barometer werd bijgesteld. De boot werd volledig uitgekuist met een ecologisch verantwoord sopje van ECOVER, want het mag gezegd: na 8 dagen op zee is de binnenlucht niet erg fris meer. “Eerlijk gezegd: het stonk zelfs...”, verklapt de schipper. De oude VHF werd inmiddels ook vervangen. Op de Azoren is er ook tijd voor ontspanning, iets wat door alle deelnemers fel gesmaakt wordt: gezamenlijke uitstapjes, etentjes, ...
Op dinsdag 19 juni wordt de tweede etappe, terug naar Falmouth, op gang geschoten. Weer 1220 mijlen over de Atlantische Oceaan, met haar hoge- en lagedrukgebieden, vlakke zeeën en oceaandeining, feërieke zonsondergangen en miezerige regen, spelende dolfijnen en krijsende meeuwen, ... Hier en daar wordt al gebeden voor een krachtige zuidwestenwind, op andere schepen mag het gerust wat minder zijn. Kan de LA PROMESSE weer de Line Honours binnenrijven? Slaagt CAVATINA er in om na de Round Ireland ook de AZAB op haar naam te zetten? Wait and see. Volgende week dinsdag zijn we er weer.
De voorlopige uitslag van de eerste etappe van de AZAB 2007 staat te bewonderen op de wedstrijdwebsite: www.azab.co.uk/sailwave.htm
