De voorbereidingen begonnen bij ons eigenlijk al tijdens de Winterseries op de Grevelingen en op de Van Uden Reco Stellendam regatta. Er werd veel gesleuteld aan masttrim en boothandeling, en met de komst van een nieuw setje 850 zeilen van North Sails, zagen wij beide evenementen in ons voordeel beslecht worden en vol goede moed vertrok de Shark naar het Nederlands kampioenschap First 31.7.
Op donderdag 18 juni werd in de namiddag de boot gecontroleerd, de zeilen opgemeten en moest iedereen de revue passeren op de weegschaal.
Ons totaal kwam uit op 547,3 kg en met een maximum toegelaten bemanningsgewicht van 550 kg deden we hier alvast een zeer goede zaak. Nu maar hopen dat het waait!
Na een zware financiële aderlating in de plaatselijke frituur, waren de magen eindelijk weer eens gevuld en konden we om 18u het water op. Frans van North Sails ging nog even mee om zijn 850-zeilen te bewonderen en nog wat laatste tips mee te geven.
Morgen is het D-day.
DAG 1 – vrijdag 19 juni
Vandaag staan er 3 potjes op de planning. De wind zit Westelijk en waait gemiddeld 16 tot 18 knopen.
Onze eerste start is redelijk goed en de wind staat pal Noordwest tijdens de start. Dus naar links en hopen op de shift naar ’t Westen. Die komt er redelijk snel door en we tacken nog onder onze lay-line richting de bovenwindse ton. Voor het veld door komen we als eerste aan de ton en deze positie blijft ook ongewijzigd tot aan de finish. Blauwe knoop en Magnifique sluiten de top 3.
De volgende 2 potjes trekt de wind een beetje aan en dit is niet onze sterkste kant. Misschien wel van de bemanning, maar ik ben geen fan van een 31.7 boven de 18 knopen wind en dat vertaald zich direct in mijn stuurmanskunsten.
Potje 2 zorgt voor tumult bij Shark, we krijgen geen finish-signaal en trekken een rode vlag ten opzichte van de organisatie. Veel discussie aan boord maar iedereen is er van overtuigd dat we zelfs te laat weg waren! We lagen ook moederziel alleen aan de pin-end en werden door niemand gedwongen om onze neus te vroeg over de lijn te duwen. Onze voordekker blijft volhouden dat we minstens 1 bootlengte te laat waren en wil er geen woord meer over horen! Dat wordt een leuke discussie straks…. Tegen het comité is eigenlijk al gelijk 0-2 achterstaan en dan moet de strijd nog gestreden worden.
De verslagenheid is eigenlijk enorm… het feit dat er in dit evenement geen aftrek mogelijk is betekend dus eigelijk al direct Game Over. Toch zeker als je voor de overwinning vecht!
Hebben we dit echt verdient?
We besluiten om er gewoon voor te gaan én te bewijzen dat wij nummer 1 zijn, ook al zal het eindresultaat andere boten op het podium zetten!
Met die motivatie gaat ons Shark-ploegske gewoon weer in de aanval!
Het volgende (3e) potje is op rechts te doen en we liggen aan het startschip met nog 20 seconden te gaan, Chasseur wringt er zich nog tussen met een indringstart uit de boekjes en krijgt van ons een protest. Tot onze grote verbazing (en niet enkel van die van ons, maar ook van alle omliggende schepen die halsbrekende toeren hebben moeten uithalen om aanvaringen te voorkomen) draaien zij geen strafrondje en varen de wedstrijd gewoon verder.
Wij komen hierdoor in een zeer slechte positie te liggen en het humeur ligt ver beneden 0.
Gelukkig is de wind zeer shifterig en weten we telkens de goede kant te kiezen. Magnifique is te ver weg, maar de tweede plek is van ons.
Alle boten varen terug naar de haven en we bereiden ons voor op de 2 protesten. Leuk is anders, we willen natuurlijk allemaal lekker in ’t zonneke zitten, terugblikkend op een geslaagd dagje. Maar first things first…
Het protest met Chasseur wordt in ons voordeel uitgesproken, ze krijgen een DSQ voor de 3e wedstrijd.
Ons protest tegen het comité was nooit echt een discussie en teleurgesteld verlaten we het lokaaltje. De verslagenheid slaat nu maar pas echt toe. Wie heeft ooit dat systeem uitgevonden dat er geen aftrek mag gebruikt worden? Dat wil zeggen dat bijvoorbeeld materiaalpech ook einde verhaal betekend… we geraken het er niet mee eens, maar het is “hap, slik, weg” want op dag 2 staat Shark weer gereed in de startblokken!
Dag 2 – zaterdag 20 juni
De wind is afgenomen naar 8 tot 10 knopen. Dit is ons weer! De wind shift de hele dag van West naar Noordwest. Er staan 4 potjes op het programma.
Over de eerste drie wedstrijden kunnen we redelijk kort zijn, 3 keer starten bij de boot, eenmaal vrijgezeild, tacken naar rechts en wachten op de shift. Drie keren “kassa” zoals wij dit noemen. We worden 3x 1.
De trend is gezet, maar het wordt per wedstrijd moeilijker om te begrijpen dat wij hier geen Nederlands Kampioen gaan worden.
De laatste wedstrijd van de dag heeft nog een serieuze verrassing in petto.
1 minuut voor de start staat de wind al een tijdje uit het Westen en de shift kan er elke moment doorkomen. We maken ons weer klaar om bij de boot te starten maar ik ondervind moeite om bij het schip te geraken, voor mij vallen alle boten zwaar af en ik zie dat de boten aan de Pin End moeite hebben met de ton te halen. Wat is dit? Dit is een zware ZuidWest shift waar we eigenlijk geen rekening mee hebben gehouden. De boten aan de Pin End kunnen gelijk tacken en overal voorlangs gaan. Wij liggen letterlijk als laatste op de lijn en vol in de vuile wind.
De wind draait rustig terug en in ons 2e upwind rak pakken we weer veel winst op de rechterkant. We liggen terug 4e aan de laatste benedewindse ton maar zeer dicht op elkaar. Alles kan nog. Het gat is terug toe!
In een snelheid en hoogte duel met de Blauwe Knoop laten we ons helemaal meenemen naar de linkse kant. We zijn zo gefocust op de bootprestaties dat we het allerbelangrijkste volledig vergeten. Op de Layline tacken we allebei richting de upwind mark, maar dan is het spel al gespeeld. Met nog letterlijk een halve mijl te varen, gaan de eerste 2 boten al rond de ton en zien we 2 spinnakers verschijnen. We worden 5e en beschouwen dit als een serieuze opdoffer.
Als je een basisplanning hebt, en je weet dat de wind al heel de dag constant is… stick to it!
Maar er is licht aan ’t einde van de tunnel. Magnifique, die tot nu toe redelijk foutloos over het parcour fietst, heeft een aanvaring gehad in de 2e of 3e wedstrijd. Vlak voor onze neus raken ze de Blauwe knoop op de achtersteven tijdens het ronden van de upwind mark.
Ze draaien wel één rondje, maar vervolgen daarna de wedstrijd. De rest is geschiedenis… Blauwe knoop trekt zijn rode vlag en ze vechten het ’s avonds uit in de protestkamer.
Even snel samenvatten wat dit voor ons zou betekenen. Dit in alle respect naar alle andere deelnemers, maar de top drie moest op dit evenement verdeeld worden tussen 4 boten.
De Chasseur, De Blauwe Knoop, De Magnifique en de Shark.
Wij hadden al 14 punten extra op ons palmares staan wegens de « te vroege » start.
De Chasseur had zich hetzelfde aantal punten toegeëigend tijdens een indring start.
Magnifique stond nog eenzaam aan de top.
En Blauwe knoop had nog geen enkele straf, maar zijn puntentotaal lag dicht in de buurt van onze totalen.
Dus als Magnifique dit protest zou verliezen, dan kan iedereen met dezelfde handicap-factor de laatste dag in gaan én zou het nog eens zeer spannend kunnen worden.
Ik voelde me een beetje een aasgier als ik zat te wachten op de uitslag, maar toen de bemanning van de Magnifique al “High Fivend” de protestkamer verliet wist ik dat het evenement voor ons definitief voorbij was.
Morgen zou Magnifique voorzichtig over de baan varen en genoegen kunnen nemen met een 9e plek. En dit, en dat weten we allemaal, gaat niet gebeuren.
Dag 3 – Zondag 21 juni
De Offshore, zoals ze het noemen.
Elk NK of EK wordt gevaren in een reeks Up en Down Wind banen en afgesloten met 1 lange wedstrijd rond de tonnen.
Ze sturen ons weg, naar wat later zal blijken, voor een wedstrijd van dik 5 uur varen.
Het podium is zo goed als verdeeld, Magnifique wint dit NK, wij worden 2e en Blauwe Knoop en Chasseur vechten voor de 3e plek. Worst Case Scenarios niet bijberekend natuurlijk!
Onze start is ronduit hopeloos, en er waren er wel meer dit evenement. Dus daar moet zeker aan gesleuteld worden.
We zijn alweer laatste weg maar slagen er toch in om als 7e rond de upwind mark te draaien.
Dan zien we plotseling bij Blauwe Knoop de spi omhoog gaan en alle koplopers volgen even de richting die Blauwe Knoop zeilt. Wij zien hier echter onze kans want de ton ligt op een hele andere Heading. Als 3e boot ronden we ton 2 en we zijn weer aan ’t boksen om naar die eerste plek te kruipen! Aan ton 3 liggen we aan kop, Magnifique maakt 1 klap te veel om uit de stroom te gaan varen en wij varen in 1 rechte lijn naar de ton. Ze geven ons hier een paar meter cadeau…. En bedankt!
Dan volgt er een prachtig duel tussen Chasseur, Magnifique en Shark. Wie durft er het verste de plaat op? Een kruisrak naar de Zeelandbrug onderscheid hier de durvers van de ……. (heb ik nog geen woord voor – want wij delven hier het onderspit)
Met de laatste slag naar de Rood/witte ton aan de Zeelandbrug wringen we ons nog tussen Magnifiqe en Chasseur. Het gat dat zich dan opent tussen de boten die met stroom mee en wind mee weg varen van deze ton wordt nooit meer goedgemaakt. Vanaf nu is het een 2 uur durende kamelenkoers naar de finish. Magnifique absoluut verdient nummer 1, wij 2 en Chassseur 3. Jammer voor hen sluit de Blauwe Knoop de top 4 en hebben ze niet genoeg punten om straks op het podium te staan. Chasseur wordt 4e op de Nederlandse Kampioenschappen.
Overall - einduitslag
De 3e plek is voor Blauwe Knoop. Zij hebben clean gevaren en bewezen dat ze altijd podium-favoriet zijn!
Shark krijgt van letterlijk alle boten felicitaties. Eén voor één noemen ze ons de verdiende winnaar. Ik probeer dit telkens te relativeren want Magnifique heeft ons het leven zeer zuur gemaakt en was meer dan een geduchte tegenstander! Stel dat er wel een aftrek mogelijk zou zijn, dan zou er maar een half puntje verschil op zitten. En laat ons eerlijk wezen, das ni veel!
De prijsuitreiking begint als wij de boot net afmeren in haar vertrouwde thuishaven.
De telefoon gaat…. Jan, onze tacktieker, vraagt of we er nog geraken. We gaan ons best doen, het is minstens 20 minuten rijden en zoveel boten deden er nu ook weer niet mee….. dus dat gaat geen uren duren.
Halverwege Kortgene – Wemeldinge gaat alweer de telefoon.
Dag Jan….
Komen jullie nog?
Jaja… we zijn er bijna.
Euhm…. We hebben gewonnen…
WAT? Hoe? Waar? Wie? …..
De overwinning is zoet, heel zoetBlauwe knoop had aan de hand van videobeelden kunnen aantonen dat Magnifique toch een foutje heeft gemaakt tijdens zijn strafrondje en op deze basis een REDRESS aangevraagd. De uitspraak hiervan is onderhand wel duidelijk.
Magnifique krijgt alsnog een DSQ en de punten komen terug allemaal bij elkaar in de buurt te liggen. De Shark wint dit evenement met een half punt verschil.
De vreugde is zéér groot, dit is écht onverwacht. Nog even vind ik het jammer voor Magnifique, maar ik zou het ook zeer jammer voor ons hebben gevonden!
Het was een Top evenement. Met diepe dalen en onrechtvaardige gevoelens… maar de overwinning is zoet, heel zoet.
Tekst: Christopher van de Haute
