Op de valreep krijgen we van onze huiseditor Bert Janssen nog een Goofies Race verslag, een hele lente en zomer lang heeft hij er naar uitgekeken: de eerste winterwedstrijd van het nieuwe Goofie-seizoen.
Eindelijk weer eens wind en regen en sneeuw en koude vingers. Ik dacht al dat er iets niet klopte toen ik op zaterdag mijn zeilzak maakte: een T-shirt, zeilshort en zonnecrème in plaats van mutsen, thermisch ondergoed en winterhandschoenen.
De nazomer die we toch allemaal verdiend hebben heeft ervoor gezorgd dat we een eerste Goofie race hebben gezeild in subtropisch weer, met helaas ook iets minder wind. “Eén tot drie Beaufort, maar die drie mag u gerust vergeten’, zo sprak Kees Saaman ons op de briefing toe, die voor het eerst sinds mensenheugenis beneden buiten voor het matrozenhok werd gehouden in plaats van boven en binnen de club.
De Goofen hadden een uiterst origineel parcours uitgetekend voor de vele zeillustigen: twee vierkantjes voor de deur. De terrasgangers bij Kees hadden er zo weer een extra attractie bij, want het hele parcours was van daaruit perfect te volgen.
De 64 deelnemers zochten bij hun start naar de schaarse veegjes wind op het water. Zij de aan de rechterkant van het eerste rak naar de SvK 11 bleven –onder de wal- profiteerden van iets meer winddruk en zowaar al een gunstige stroom. De kaarten voor de daguitslag waren in elke klasse dan al geschud. Van de SvK 11 ging het dan onder spi naar de SvK 12, en verder naar de Svk 10, een koers waarbij op menig schip druk gegijpt werd.
Onder spi naar de SvK 10
Daarna mochten de super-lichtweer-genuatrimmers weer hun werk doen om de zeilyachten weer naar de Svk 9 te brengen, die bij de Goofie-starts ook de startlijn begrenst. De Goofen hadden voor iedere klasse twee lussen voorzien, kwestie van bezig te blijven en de tijd op het water aangenaam te verdrijven..
Toen de grote ORC schepen aan het einde van hun eerste rondje kwanmen, klonk er raar getoeter vanop de dijk. Probleempje met het geluid? Neen hoor: "Doorzeilen maar want jullie zijn goed bezig". Toen de grote ongemeten schepen er aan kwamen, inclusief de bikini-crew op de Achiroe (met topless schipper…), was het geluidsprobleem opgelost: het bleef stil op de kant, zodat die klasse (en de twee volgende) eveneens aan hun tweede ronde mochten beginnen. De winnaar bij de grote ongemeten schepen Playstation –weinig volk aan boord, maar met ‘nieuwe kleren’- zoefde rond de boeien en had duidelijk geen last van het gebrek aan wind..
De Dehler DB2 “Team Charity Cup” stak mede dankzij de gigantische topspi verdiend de tweede plaats op zak. De Achiroe en de Prince de Pétarcq streden een hele wedstrijd lang op het scherp van de snee voor de derde plaats. Uiteindelijk wist de Prince dankzij een iets andere tactiek de strijd in haar voordeel te beslechten.
Bij de Ongemeten schepen kleiner dan 10 meter was het kruid van de snelle J92 Velfaristo en van de Grand Surprise Zigzag niet opgewassen tegen de kleine X79 Axie. De Contassa 32 Lecas –nu niet bepaald het type-voorbeeld van een lichtweerboot- zorgde voor de verrassing door zich in het dagklassement tussen de Axie en de Velfaristo in te wurmen.
In de ORC 2-5, die door een massale vroege start het helemaal achteraan in de startvolgorde nog eens mochten proberen, was de eerste plaats weggelegd voor de Anna Mazurka: de IMX-38 had meer dan 7 berekende minuten voorsprong op de nummer twee, de A Boen. De derde plaats ging naar de Switch.
De grote ORC 1 klasse werd gewonnen door de Checkmate, voor de Bateleur en de Stortemelk.
Het IRC-1 klassement was ook voor de Checkmate, in IRC-2 liet de A Boen de beste tijd optekenen.
