De Goofies, de populaire zeilwedstrijd vanuit Colijnsplaat op de Oosterschelde, begon het nieuwe jaar in zware condities. Dikke 6 Bft uit noordwestelijke richting, met windstoten tot 40 knopen, zorgden voor uitdagende condities voor alle deelnemers. De tijdsverschillen en het aantal opgaven spraken voor zich. Een verslag vanop het kolkende water.
De nep-goofen hebben duidelijk de smaak te pakken. Ondanks de zware condities tekenden ze opnieuw voor een echte zeilrace-baan. De Goofies, dat is toch steeds een kamelenkoers rond de plaat...? Niets van datte. Tussen de boeien van het Oosterscheldewater werd het ene aan-de-windse afgewisseld met het volgende ruime-windse rak. De windmeters zakten zelden onder de 30 knopen en in vlagen lieten ze als schijnbare wind dikwijls 45 knopen noteren. Dat gecombineerd met een opbouwende zeegang met steeds dieper worden golven. Nee, er moest geen zand meer zijn.
De Baan
Na de traditionele start, deze keer zonder lichten en alleen met toeter, dus opletten en zelf timen was de boodschap, ging het in een kruisrak richting SvK8. Van daar mochten de genua trimmers efkens uitblazen tot aan de SvK5. Hun rust was echter van korte duur, want het volgende kruisrak bood zich al aan, richting SvK4. De volgende te ronden boei was de SvK3 en die lag op een echte spi-koers. Weinigen die het aandurfden om op dat kort traject het gekleurde voorzeil uit de zak te halen.
Op die manier schoof de ganse vloot tegenstrooms geleidelijk tot aan de laatste indewindse boei, de R15SvK2. Daar kon je het slagveld al overzien. In de kruisrakken werden de zeilteams die hun manoeuvres onder alle omstandigheden onder de knie hebben duidelijk beloond. Voor alle andere teams was het meer overleven dan racen.
Eens de R15SvK2 was gerond volgde een lang spi rak tot aan de zeelandbrug. Bij veel teams werd er gevlinderd, bij de echt getrainde werd de spi gehesen. Spektakel verzekerd! Voor de kleinsten volgde na het ronden van de SvK14-OZ5 de welverdiende finish. De grotere jachten werden echter nogmaals getest op hun kunnen in nog maar een kruisrak tot aan de oesterput, om uiteindelijk ruimwinds terug te keren, een laatste keer de rood-groene paal voor de Zeelandbrug te mogen ronden en te finishen.
Zware condities vergden het onderste uit de kan
Grote verschillen
Deze uitdagende baan in relatief zware condities zorgde er voor dat de tijdsverschillen hoog opliepen. Her der vielen ook opgaven te noteren. Op WILD THING ging er iemand overboord, maar gelukkig kon de bemanning hun collega zelf snel terug oppikken. De BIJOU had na een moedige strijd eindelijk de finish bereikt en toen wilde de motor niet aanslaan. Een sleepje van de Colijnse havenmeester was meer dan welkom.
De podia
In de ongemeten klasse kleiner dan 10 meter wist LECAS 3 minuten over te houden op een fantastisch gezeilde X-79, de AXIE. De NIATA volgde op maar liefst 19 minuten. Van 14 starters haalden 4 niet het uitslagenbord. In de ongemeten groter dan 10 meter stond er geen maat op het ClubRacer duo Ice & Bert. Zij wisten met hun bemanning op de PRINCE DE PETARQ 20 minuten voor te blijven op de Y-KNOT en de ULYSSES. Hier staakten 3 van de 21 voortijdig de strijd.
In ORC1 stond IL CORVO op het hoogste schavotje. CHECKMATE volgde 6 minuten later en nog eens 3 minuten later was het BATELEUR die over de finishlijn scheurde. Het zelfde podium in IRC1. Hier finishten alle 10 gestarte. In ORC2-5 was de strijd het felst, maar weer was het A-BOEN die met de eer ging lopen. WATERZOOI volgde op 3 minuten en REGAZZA kwam luttele seconden later op de uiteindelijk uitslagentabel. In IRC2-5 had de A-BOEN wat meer speling. LUCTOR ET EMERGO volgde op 9 minuten en WASABI werd 11 minuten later uitgerekend door Kees Van Der Vaart. Van de 20 starters vielen in deze klasse 4 opgevers te noteren.
Het was hard, het was uitdagend, het liet aan ieder team zien wat goed was en vooral wat nog beter kon. Maar het was vooral alweer een schitterende zeildag !
Foto's: © Christof Lamproye/Enigma zeilteam
