Deze Antwerp Race jubileumeditie beloofde niet alleen een complete bezetting met 225 starters maar ook nog eens spannend te zijn. De beste racers waren er klaar voor. De beloofde ZZW vijf Beaufort stond er weliswaar niet. Wel op de afspraak was een trein van grote vrachtschepen waar de vloot tussendoor borduurde. En de regen. Bakken.
Als in een echte klassieker werd de race op cruciale plekken herstart, want zowel het klimaat als de Schelde toonde zich van een prikkelende grilligheid. Hierdoor verwarmde de ‘after race’ borrel in de regen heel veel harten.
Onder vol zeil naar Hansweert
Het was nog donker toen de eerste startgroepen uit Breskens wegvoeren, op weg naar de startzone in de Schaar van de Spijkerplaat. Met de dikke drie Beaufort en de vloedstroom werd al van de eerste start duidelijk dat het een snelle Huysman Antwerp Race zou worden. Alle klassen scheuren schuimend van de startlijn weg. De laatste startgroep in Terneuzen ziet links van hen de snelste jachten uit Breskens richting Middelgat doorschieten. Dat blijkt achteraf het ultieme spinnakerrak te zijn. Tot aan Hansweert is het de kwestie om snelheid te maken. Aan de rechterkant van het traject naar Hansweert zit de vrije wind, aan de diepere linkerkant meer stroom. Gennakers zigzaggen over het vaarwater.
Wie het hoogst aan de wind loopt, herwint alle kansen
Vanaf de bocht van Hansweert verandert het racekarakter volkomen. De hele vloot kruist naar de volgende bocht. Zij die hoogte halen en vaart blijven maken zijn duidelijk in het voordeel. “Onze Baloe (CR 3-4) is een 24 jaar oude Granada.” Vertelt Dimitri Bratkowski. “We lopen snel en hoog aan de wind. Voor spinnakerwerk is deze boot minder geschikt. We hebben de race gemaakt in het laatste stuk”. En natuurlijk ook met de rating, want de Baloe schiet als een raket omhoog in de eindrangschikking, terwijl die feitelijk pas op de 12de plaats finisht, bijna een kwartier na de ‘ klasse ‘line hounours’ van de Zeilmakerij.com.
Uitgebouwd tuigage om als eerste te finishen
Terug naar het water en terug in de tijd. Helemaal aan kop van de race met bijna een kwartier voorsprong gaat de Open 7,50 Cool Runnings door de bocht aan Baalhoek. Het 750 kilo wegende Finot ontwerp is uitsluitend op bootsnelheid toegespitst. Een uitgebouwd zeilplan is een onderdeel van de jacht op de Line Honours, geregisseerd door topzeiler Jochem Visser. Ook bekend als de Boatspeed Doctor.
Open 7,50 Cool Runnings
Als hij de Schaar van de Noord instuurt, verdwijnt de rest van de vloot helemaal uit het zicht. De regen trekt als een gordijn dicht, maar het gros van de vloot is nog maar ter hoogte van Walsoorden.
Voorbij de bocht van Bath start de volgende fase van de Huysman Antwerp Race. Het kruisrak naar de bocht bij Lillo krijgt een extra toonaard door het passeren van enkele gigantische containerschepen, afvarende lichters en kleinere zeeschepen. De begeleiding heeft de handen vol om de meest fanatieke zeilers uit de weg te houden van de vrachtschepen.
Gaatjes zoeken en gas inhouden
Als de Baraka GP (IRC 1) met de zelfde snelheid als de coaster Hapba richting Van Cauwelaert en Berendrecht sluizen vaart, houdt het Russische schip in en kan de Baraka GP lekker doorzeilen. Geen centje pijn, blijkbaar.
De Pleomax is intussen naar de top vijf van de race gevaren en zet de achtervolging op de Cool Runner in. En hoewel de Roaring Forty als een speer door het veld banjert, komt de Class 40’ duidelijk hoogte te kort om zijn weg naar de kop te kunnen banen.
Roaring Forty
Ook in de gelederen net achter de kopgroep is de strijd heftig. “We hebben met Il Corvo in het laatste rak de juiste beslissing genomen.” Zegt de schipper Astrid de vin. “Ze zaten aan boord te cijferen of we nog over de ondiepte bij De Parel konden (Lillo). Net, dus. We zijn door dit precisiewerk onze grote concurrent Moana voorbij gegaan.” Een prachtprestatie, vindt Astrid, ook te danken aan een minder heftige wind dan voorspeld. “We maken dan gewoon een beter gemiddelde.” lacht ze nog voor ze afsluit met een compliment: “We zeilen heel wat wedstrijden, vooral Olympische banen. Dan is dit kruisen tussen de grote scheepvaart wel heel anders. Maar we concludeerden bij de naborrel in de regen dat we dit voor geen geld willen missen.”
Ook aan boord van de Falcon van Luc Aertssens is het traject ter hoogte van Kallo sluis beslissend. “We zijn door een klein diep geultje gekropen en hebben zo heel wat anderen ingelopen” vertelt Luc. “We hadden heel wat goed te maken omdat de containercargo ons voortdurend had afgedekt. Ook in het rak naar St-Anneke ging het goed. We trokken de S2 spi en anderen een gennaker. Wij wisten dit zeil wel volt te houden, de anderen dan weer niet. In gecorrigeerde tijd zowel de Manta Sailing als de XCentric Ripper.” Voor de schipper komt deze kroon op niet eens een druk wedstrijdseizoen door het talent van de bemanning.
Fotofinish
De bomen van het bos van St.-Anneke, ook bekend als de Borgerweert, doen de race alle eer aan. Ze dekken het voorlaatste traject af waar zich een eenzaam duel ontspint tussen de Pleomax en de Cool Runnings. Die laatste kruist heel radicaal af, Pleomax zet ook de gennaker en kan pas voorbij de bocht boord aan boord komen met de Open 7.50. In de ultieme slag naar Linkeroever gaat de maxi de sportboot voorbij, maar bij de volgende slag gaat het mis en Jochem Visser dekt de gigant af, net tegen de kaaimuur.
De Cool Runnings gaat met drie seconden voorsprong over de finish. We zijn 13 uur, 14 minuten en 11 seconden. Visser en zijn mannen hebben er 4 uur, 14 minuten en 11 seconden over gedaan. Pas om 15 uur 59 minuten en 59 seconden (!) finisht de laatste deelnemer: de Reggie II uit de CR 5-6 klasse.
Discussieer mee: www.clubracer.be/zeilforum/threads/1806-Antwerp-Race-2012
Meer foto's: www.facebook.com/media/set/?set=oa.10151190277298058&type=1
Foto's: Pit De Jonge
