De 34 jarige Luikenaar Jonas Gerckens behaalt zijn eerste solo-overwinning met zijn Mini 650 Netwerk in de klasse van serieproductieboten. Door zijn overwinning in de eerste etappe naar Horta, gelegen op het eiland Faial in de Portugese eilandengroep Azoren, had Jonas de leiding genomen in de rangschikking. Een derde plaats in de terugwedstrijd naar de starthaven Les Sables d’Olonne, gelegen in het Franse departement Vendée, was voldoende voor de eindoverwinning in de klasse van de serieproductieboten. Maar op het einde werd het nog even nagelbijten.
Directe lijn
De volledige vloot van 33 deelnemers, verdeeld in een klasse voor prototypes en voor serieproductieboten, bestaat uit zeilboten met een standaardlengte van 6,5m en was op 20 juli gestart in Les Sables d’Olonne.
In de heenreis naar Horta trok Jonas Gerckens in een eindsprint met zijn dichtste belager in de klasse van serieboten op 28 juli aan het langste eind. De Luikenaar legde de afstand van 1.272 zeemijl (2.357 km) af in een tijd van 7 dagen 17 uur en 59 min aan een gemiddelde snelheid van 6,8 knopen (12,6 km/u). Hij had uiteindelijk een voorsprong van slechts 49 minuten op de tweede van de etappe.
Toen de toenmalige leiders waaronder Tanguy Le Turquais (Terréal - Rêves d'Enfance) voor een zuidelijke koers kozen om een hogedrukwig te omzeilen, opteerde Jonas Gerckens samen met enkele andere schippers voor de directere lijn die uiteindelijk de snelste weg naar Horta bleek te zijn. Tanguy Le Turquais eindigde vierde met een achterstand van 8 uur en 07 minuten. Hiermee nam Jonas Gerckens een optie op de eindoverwinning van deze wedstrijd die in twee etappes wordt gevaren. De snelste gecumuleerde tijd over de heen-en terugreis bepaalt immers de eindwinnaar.
Met zijn snelste tijd had Jonas Gerckens de beste troeven in handen vóór de start van de tweede etappe en de terugtocht van Horta naar de starthaven Les Sables-d’Olonne. Deze iconische haven is ook en vooral gekend als start- en aankomsthaven van de Vendée Globe, de legendarische solozeilwedstrijd rond de wereld zonder tussenstop.
Onweersfront
Na een uitstel van 28 uur wegens de komst van de tropische storm Bertha, werd op 6 augustus het startschot gegeven voor de overgebleven 32 deelnemers. De schipper van Netwerk startte traag en bleef zoals tijdens de eerste etappe dichtbij de directe lijn naar de aankomst. De snelste koers werd echter noordelijker gevaren.
Zo snelde de Fransman Tanguy Le Turquais naar de overwinning in de tweede etappe naar Les Sables d’Olonne. Hij legde de 1.272 zeemijl af in een tijd van 6 dagen 16 uur en 58 minuten aan een gemiddelde snelheid van 7,9 knopen (14,6 km/u) . De Fransman overschreed de finish op woensdag 13 augustus om 12u07. Toen kon het aftellen voor de Netwerkzeiler beginnen. Het bleef spannend tot op het einde.
De marge van meer dan 8 uur die Jonas Gerckens op de Fransman in de eerste etappe bij mekaar had gezeild, bleek de Luikenaar uiteindelijk meer dan nodig te hebben. Tanguy Le Turquais had op minder dan 24 uur vóór de verwachtte aankomst een voorsprong van 100 zeemijl (185 km) op de enige Belgische deelnemer opgebouwd. Dit leek op dat moment voldoende voor de eindoverwinning. Maar dat was echter buiten een onweersfront gerekend dat tijdens de laatste nacht de weg naar de kust van de Vendée versperde.
Tanguy Le Turquais zag zijn voorsprong op de Belg wegsmelten. De achterstand van Netwerk bedroeg nog iets meer dan 60 zeemijl (111 km) toen Tanguy Le Turquais als eerste de finishlijn overschreed. Het leek plots toch nog een haalbare kaart om deze achterstand in 8 uur proberen te overbruggen. Dat de leider ter plaatste leek te trappelen en nog zou kunnen worden ingehaald was het teken voor de schipper van Netwerk om met een groter voorzeil extra power uit de boot te halen. In de rug gestuwd door een krachtige wind kruiste hij met een gemiddelde eindsnelheid van rond 10 knopen (18,5 km/u) om 18u39 de finishlijn.
Jonas Gerckens had meer dan 6 uur en dertig minuten achterstand op de winnaar, werd uiteindelijk derde in de tweede etappe maar behield in de totaalstand wel een voorsprong van ruim anderhalf uur op Tangy Le Turquais. Een breuk van de boegspriet tijdens het laatste wedstrijduur bracht de zege van Jonas Gerckens niet meer in het gedrang. Zo legde hij beslag op de eindoverwinning in de belangrijkste wedstrijd van deze klasse na de MiniTransat 6.50 die in het najaar van elk oneven jaar wordt gevaren.
Eerste Overwinning: ‘Een mooi Belgisch verhaal’
De Belgische Yachtman van het jaar 2013 behaalde zo met een totaaltijd van 14 dagen 17 uren en 29 minuten zijn eerste overwinning in een solozeilwedstrijd van het circuit Mini 6.50.
Na zijn overwinning als co-schipper in een duozeilwedstrijd in 2008, is het zijn belangrijkste overwinning sinds zijn eerste deelname aan een wedstrijd van deze klasse in 2005.
Jonas Gerckens staat momenteel ook tweede in het regelmatigheidscriterium 2014 van het circuit Mini 6.50. Dit klassement won hij reeds in 2012 na ook reeds een negende plaats in 2010 behaald te hebben.
Het is de tevens de eerste Belgische overwinning in een solozeilwedstrijd van deze klasse sinds Peter Laureyssens in 2005 de Transat 6,50 Charente Maritime Bahia (La Rochelle - Puerto Calero (Lanzarote – Canarische eilanden) - Salvador de Bahia (Brazilië) op zijn naam schreef.
Zaterdag 16 augustus ‘s avonds tijdens de prijsuitreiking in Les Sables d’Olonne klonk het bij Jonas Gerckens als volgt over de overwinning die hij eindelijk beet heeft: ‘Het is al een tijdje - nu het meer dan tien jaar - dat ik actief ben op het circuit. Het werd tijd, ik heb eerder de reputatie om een diesel te zijn. Dus kijk, ik heb hier tien jaar voor nodig gehad en dat is heel goed. Het was een super editie en wil alle organisatoren en partners van deze vijfde editie bedanken. Zowel in Les Sables d’Olonne als in Horta. Het is steeds een super wedstrijd. Ik wil ook natuurlijk mijn familie bedanken die mijn lange afwezigheden verdraagt. En zij helpen mij enorm. Ik heb de neiging om te zeggen ‘maak kinderen’ want het helpt om sneller terug te komen. En ook aan mijn partner die zich ook bezig houdt met mijn communicatie; dankjewel Jess. Mijn laatste dank gaat uiteraard uit naar Netwerk, mijn sponsor. Het is een mooi Belgisch verhaal: zij zijn Vlamingen , afkomstig uit Antwerpen, ik ben een Waal uit Luik. Het is het bewijs dat een verenigd België tot mooie dingen in staat is. Ik hoop dat dit zal blijven duren.’
Tekst: Olivier Van Kerkhove
