Met het oog op het WK Offshore Double Handed zeilen in september 2024, is het cruciaal om vele offshore mijlen te maken. ClubRacer heeft Erik van Vuuren en Yvonne Beusker gevraagd om onze lezers te betrekken bij hun voorbereidingen en ons mee te nemen op hun weg naar het Offshore Double Handed World Championship.
Volg hun avonturen en leer van de tips en strategieën die dit ervaren duo toepast om in topvorm te komen voor dit prestigieuze zeilevenement. Hun inzichten zullen ongetwijfeld waardevol zijn voor iedere wedstrijdzeiler die zichzelf wil verbeteren.
Blijf op de hoogte van hun voortgang en krijg een exclusieve blik achter de schermen van hun “Road to the Worlds”.
Hoe bereid je je optimaal voor op het WK Offshore Double Handed 2024?
Je kunt de voorbereidingen in een paar belangrijke onderdelen indelen: de verplichte certificeringen, je fysieke conditie, en het gedetailleerd kennen van het vaargebied, de boot en de apparatuur.
Fysiek moet je goed voorbereid zijn op de zware uitputtingsslag van twee aaneengesloten overnight kwalificatieraces en een finale race van ongeveer 2,5 à 3 dagen.
Daarnaast moet je je goed verdiepen in het vaargebied en de door de organisatie aangewezen boot, de Sunfast 30OD. Ten slotte zijn ook financiering en logistiek cruciale aspecten van de voorbereiding.
Hoe maak je optimaal offshore mijlen?
Het belangrijkste is dat je als duo continu offshore mijlen blijft maken. Het doel is om de manoeuvres in allerlei omstandigheden steeds soepeler te laten verlopen, zodat je als team perfect op elkaar ingespeeld raakt en ultiem kunt presteren.
In Nederland is helaas geen Sunfast 30OD beschikbaar, zoals die we tijdens het WK zullen varen. Maar dat mag de pret niet drukken: in onze omgeving wordt aan alle kanten met ons meegedacht. Waar een klein land groot in kan zijn! We trainen doordeweeks op een mooie J-99 vanuit Scheveningen, gericht op manoeuvres en handling.
Recent hebben we twee offshore etappes in de Nostra Rosa tour 2024 – Giro di Italia a Vela voltooid. Binnen 1,5 week staat de volgende offshore race van Noorwegen naar Nederland op het programma.
Wat maakt de Nostra Rosa Tour zo bijzonder?
Nostra Rosa Tour – Vliegen over de Middellandse Zee
Wietse Zetzema van WV Uitdam verwoordde het treffend: “De echte zeilers weten dat je moet kunnen delen om als land te kunnen winnen.” WV Uitdam heeft tijdens de Nostra Rosa Tour een Figaro3 ter beschikking gesteld. Wietse nam meteen contact met ons op, want deze vliegende Figaro3 staat uiteraard klaar voor ons en onze voorbereidingen. We moesten snel handelen, want als we direct vertrokken, hadden we nog ongeveer 6 uur voorbereidingstijd voor de start.
De Giro di Italia a Vela, wat zoveel betekent als ‘rondje Italië op zeil’, is een zes weken durende tour die begint in Genua. In deze periode reist de karavaan letterlijk heel Italië door om op 21 juli in Venetië te eindigen. En alles vliegt met foils: Wazps, Wingfoils en de Figaro 3’s.
Terwijl de eerste twee alleen de inshore wedstrijden varen en de riders vervolgens met de bus naar de volgende locatie reizen, varen de Figaro 3’s, waarmee wij racen, naast de inshore races ook via offshore races naar de volgende locatie. Een geweldig concept!
Hoe was de ervaring van San Remo naar La Maddalena (Sardinië)?
Van San Remo naar La Maddalena (Sardinië) in de turbostand
60 mijl in 4 uur? Geen enkel probleem, dat weten we nu. Maar we weten ook dat je binnen de kortste keren geen droge vezel meer aan je lijf hebt.
De paar uur voorbereiding dwong ons om onze prioriteiten goed te stellen. Er moest nog flink wat gebeuren aan de boot en we wisten dat het weer ons niet zou sparen. Polairen? Lokale weer- en stromingsdetails? We moesten het doen met wat voorhanden was. We kenden de boot niet en waren onbekend met de trim en de hoeveelheid trimlijnen, dus dat proces moest wat sneller verlopen.
En die foils? Die werken als een tierelier: ze geven stabiliteit op de ruige zee, met de 35+ knopen wind die we om onze oren kregen. Deze stabiliteit vertaalt het krachtenspel naar snelheid.
Onze score was ook niet slecht: we lagen eerste tot aan het eind, waar we netjes om het natuurpark heen naar de finish denderden en uiteindelijk een vierde plaats behaalden. Veel wind zijn we wel gewend op onze Noordzee, dat scheelt.
Hoe was de ervaring van Catanzaro naar Durazzo in de kokende hitte?
Van Catanzaro naar Durazzo in kokende hitte en met de parkeermeter aan
In een relatief korte voorbereidingsperiode wil je zoveel mogelijk extremen meemaken. Nou, dat is gelukt. Deze etappe vanuit de ‘zool van de laars’ beloofde er een te zijn van parkeerplek naar parkeerplek, met weinig en meestal zonder wind. Wat een contrast met de vorige etappe.
De voorspellingen van de diverse weersystemen waren het niet altijd met elkaar eens. De effecten van de enorme hitte en het koelere water namen we ook mee in onze lokale analyse. En als er al iets van wind was, draaide die uit allerlei hoeken. Dan merk je ook dat die smalle lange kiel onhandig is en je op je roertjes draait.
Stroming zou ons ook niet bespaard blijven, zo poeiert het lekker rond de ‘hak van de laars’ en aan de andere kant van de plas waar Durazzo ligt (Albanië). Maar ja, waar drijf je heen als deze gaat kenteren? Iets meer voorbereidingstijd had ons betere inzichten gegeven. Een lastige drijfpartij, die 1,5 dag langer duurde dan gepland. Maar bij elke lichte puf hadden we de boot goed aan de praat. Dat geeft een goed gevoel voor de Sunfast 30OD richting het WK.
De enige koelte was op de bodem van de boot. Overdag zal het tussen de 35 en 40 graden zijn geweest. ’s Nachts trouwens niet veel koeler. Dat gaf ons wel waanzinnig mooie zonsondergangen cadeau.
Het eten raakte ook al op, en we hadden uiteindelijk nog 2 liter water over. Een onfortuinlijke val zorgde ervoor dat we 9 mijl voor de finish de motor moesten starten en ons moesten terugtrekken uit de race.
Voor nu: eerst de ‘menselijke schade’ door medisch specialisten laten beoordelen. Dan verder plannen. Resilience to the max, it’s all in the game.
