De week ( zelfs maanden) voorafgaand aan de legendarische Mosselrace van Yerseke welke dit jaar op 13 augustus zou worden gezeild, waren de weergoden wispelturig, herfstige omstandigheden met wind vanuit diverse hoeken en windkrachten. Deze omstandigheden maakten het voor de deelnemers in hun voorbereiding naar deze titanenstrijd het er niet eenvoudiger op in het kiezen van de meest geschikte bemanning alsmede configuratie van de benodigde zeilen.
Een ding stond als een paal boven het overbekende water, de Mosselrace 2011 zou in geen enkel opzicht vergelijkbaar zijn met 2010. Het zou zeer zeker niet zonnig zijn, de zwembroeken en bikini’s waren niet nodig (scheelt in ieder geval weer gewicht) en de reputatie van varen met windstilte (alhoewel de variatie in geprognosticeerde windsterktes uiteenliepen) van de afgelopen 2 jaren was niet aan de orde. Voorwaar een positief vooruitzicht om de Mosselrace 2011 onder een ‘goed gesternte’ te kunnen zeilen.
Op vrijdagavond 12 augustus kwamen de meeste deelnemende schepen in de havens van Yerseke aan en werden deze onder regie van het haventeam op een zo ideaal mogelijke wijze in en tussen de diverse ligplaatsen afgemeerd. Een aantal schepen hadden zich gezien de dimensies en uit tactisch oogpunt, van hun vaste ligplaats verplaatst naar een zo optimaal mogelijke positie teneinde op zaterdag in een soort van Le Mans start te kunnen vertrekken, dit zou zoals later zou blijken zeker zijn waarde gaan bewijzen.
Voorts werd het overduidelijk dat naast de ‘havenbemanning’ vele schepen, middels vervoer over land, gespecialiseerde back-up bemanning aan lieten rukken teneinde de schepen optimaal in staat te stellen op zaterdag met de meest ideale bemanning samenstelling te kunnen vertrekken.
De inschrijving op vrijdagavond verliep (zoals te doen gebruikelijk door het organiserende comité van WVY) uitermate soepel en de aanwezigheid van een door het Kaaigat geplaatste biertent maakte het mogelijk om enerzijds de onderlinge banden aan te halen en nieuwe vrienden/kennissen te maken maar werd deze “faciliteit” ook driftig gebruikt om potentiële tegenstanders op het verkeerde been te zetten door tactieken, strategieën alsmede goedbedoelde adviezen uit te wisselen. Het werd al snel duidelijk dat de prijzen hier “vergeven” werden en dat het zeilen van de ‘race’ nog slechts een formaliteit zou (kunnen) worden.
Persoonlijk kan ik melden dat het bier als ‘sportdrank’ voor een belangrijke wedstrijd niet de meest ideale voorbereiding is en dat in het komende jaar door mij zal worden onderzocht welke biersoort zich meer leent voor een optimale wedstrijdvoorbereiding maar dit terzijde.
Dat de schepen geen instrument onbenut lieten om de voorbereiding optimaal te maken moge blijken uit de omstandigheid dat een aantal schepen zich al weken voordien in de haven van Yerseke hadden aangemeld en reeds geheel ‘gechambreerd’ en gewend aan het Oosterschelde water soepel door het water zouden glijden.
Andere teams gingen nog een stap verder en hebben duikers ingezet die (althans dat is de officiële lezing) het “eigen onderwaterschip” 12 uur voor de start nog even ontdeden van eventueel remmende aangroei zoals daar zijn algen en kokkels. Of dit zijn waarde heeft bewezen is ten tijde van het schrijven nog niet vastgesteld maar zal onderwerp van nader onderzoek zijn.
Op zaterdagmorgen was het al vroeg een bedrijvigheid welke typerend is voor een wedstrijd van dit niveau. Bemanningen liepen af en aan (sommigen wekten de indruk de weg kwijt te zijn maar kan onderdeel van de gekozen tactiek te zijn) en zeilen werden in allerlei configuraties en samenstellingen gereed gelegd op de respectievelijke dekken.
Voorspellingen voor het weer liepen nog steeds uiteen en de wedstrijdleiding stond voor de moeilijke taak om op grond van deze op sommige punten tegenstrijdige verwachtingen een ideale baan te kiezen voor de onderscheidende klassen. Eerste start gepland voor 10.00 uur waarna de andere klassen met een tussenpoos van 10 minuten zouden volgen.
Het startschip lag om 09.30 keurig ter plaatse en de informatie omtrent de startprocedures werden naast de bekende vlaggen en signalen ook nog eens per marifoon gecommuniceerd. Desondanks was dit voor een aantal schepen niet voldoende met als gevolg dat sommige schepen, door een communicatie stoornis op het eigen schip (verantwoordelijken voor de informatie verstrekking hadden deze niet geheel op de juiste wijze geïnterpreteerd) het fenomeen ‘vliegende’ start een totaal nieuwe dimensie hebben gegeven.
Ik moet erkennen dat dit voor mij persoonlijk de eerste keer was dat ik een schip onder vol tuig en gennaker, met een boeggolf waar een fregat jaloers op zou zijn geweest naar de start lijn heb zien stormen dit terwijl de gehele bemanning (13 stuks in totaal) lopend/staand op de gangboorden en voordek (naar ik later vernomen heb was dit het enige schip met 13 schippers en 1 stuurman) de strijd inging. Het systeem om met 13 schippers te werken zal nog in een later stadium worden geëvalueerd en zodra deze evaluatie is afgerond zal dit zeker tot een ‘wetenschappelijke’ publicatie en onderbouwing gaan lijden waardoor mogelijk in de editie 2012 er meerdere schepen met dit unieke concept aan de gang zullen gaan.
Een ander schip wekte de indruk dat, ondanks te zijn weggeschoten, in afwachting te zijn van een schriftelijke uitnodiging om te starten. Echter heeft de onfortuinlijke zich uiteindelijk toch maar laten motiveren de startlijn te overschrijden en de wedstrijd in te gaan.
De race voor de diverse klassen verliep uitermate vlotjes omdat de windverwachting niet geheel in lijn was met de actuele situatie met als gevolg dat de finish van de ‘snelle klassen’ uitermate vroeg plaats vond en overall de gemiddelde zeiltijd de 2,5 uur (contest 33 met remmende factoren) niet overschreed.
Onderweg veel wisselende wind sterktes en alle koersen (je kan ook nooit op de meteo vertrouwen) perfect bezeild waardoor onze Contest 33 op haar gemak (je kunt wel willen maar wat er niet in zit krijg je er niet uit) de hele wedstrijd met slechts 3 keer (aan de finish) overstag gaan heeft kunnen uitzeilen.
De weersomstandigheden waren zeiltechnisch goed te noemen en afgezien van het ‘buitje voor het stof’ denk ik te mogen stellen dat alle deelnemers hebben genoten van een sportieve en gezellige wedstrijd die aansluitend werd afgesloten met de bekende mosselmaaltijd in de grote tent.
De avond was, als vanouds, een gezellig samenzijn van liefhebbers van de zeilsoort en niet te vergeten de overheerlijke mosselen en uiteraard de ‘vloeibare’ versnaperingen dit alles omlijst met een zeer goed stukje muziek en gezellige ambiance.
Ik wil vanaf deze plaats een ieder (Organisatie Mosselrace, Sponsoren, Wedstrijdleiding, Kaaigat, Haventeam Yerseke en alle andere vrijwilligers) hartelijk danken voor deze geweldige zeildag en ik kijk met veel belangstelling uit naar de versie 2012 waar ook ik weer (hoop U ook ) van de partij zal zijn.
Top 3 uitslagen waarvan telkens de nr. 1 met de gouden mossel naar huis ging:
ORC 1-2
1. Evolution Sails (Cork 1720) met Alfred Van Rijckevorsel (NED)
2. Waterzooi (Sunfast 36) van J.A. Zwart (NED)
3. Wemeldingens (First 34.7) van Rinus de Jonge (NED)
ORC 3
1. Boombastic (Lutra 24) van PPJ Coehors (NED)
2. Guanabara (Contessa 35) van van der Endt (NED)
3. Bloody Mary (First 31.7) van J. van de Plasse (NED)
ORC 4-5
1. Furie (Sprinta) van B. Hoefsloot (NED)
2. Lazy Sunday (Spirit 28) van H. de Vos (NED)
3. Noordwind (Raider) van Roy van Aller (NED)
SW < 93 met spi
1. CaféRacer (Melges 24) met het ClubRacer Team (BEL)
2. Achiroe (First 36.7) van Marc Claessens (BEL)
3. Fast Too (Sun Fast 32) van Kees Horrevoets (NED)
SW > 93 met spi
1. Julai (J/22) van T Werff (NED)
2. Jeetje (J/24) van Hasse van Opbergen (NED)
3. Swell (Pionier 10) met Jacques Schamhart (NED)
SW < 103 zonder spi
1. Tosca (Bavaria 34) van Te Kolste (NED)
2. Spindrifter (Bavaria 42) van J. Vorenkamp (NED)
3. Tifara (Oceanis 311) Gieltjens Geert
SW > 103 zonder spi
1. Vondeling (Dullia 25) van Dirk Kloosterman (NED)
2. Phenix (Maxi Fenix) van Leo Pekaar
3. Ibis (Kelt 550) van Ivo van Nisten
WVY Yerseke bedankt en tot 2012
Tekst: Franklin/Lisa vanop de PUMBA