Deelname aan de Commodores’ Cup behoort voor de wedstrijdzeiler tot de mooiste ervaringen. Zeven lange en zware dagen wedstrijdzeilen vanuit het legendarische Cowes, tegen de beste teams uit verschillende landen. Elk team bestaat uit 3 boten. De wedstrijden zijn ‘windward-leeward’,’round-the-cans’, een lange offshore en een coastal ‘Round the Isle of Wight’. Er wordt gezeild in twee startgroepen, startgroep 2 bestaat uit 8 ‘kleine’ boten, 1 per landenteam, startgroep 2 uit de overige 16.
Het bleek niet mogelijk een volledig Belgisch of een Nederlands team samen te stellen. Francois Goubau, eigenaar van de bekende Belgische First 47.7 Moana, had echter een list verzonnen: een regionaal team, bestaande uit zijn eigen Moana voor België, de Archambault 35 Dunkerque-les dunes de Flandre van Phillippe Bourgeois uit Frans-Vlaanderen, en Elke, de First 40 van Frans en Carla Rodenburg uit Nederland. Samen werd het team Flanders-North Sea gevormd. Een mooie groep van 30 ervaren en fanatieke zeilers.
In tegenstelling tot de meeste teams heeft team Flanders-North Sea geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid om 6 ISAF category3 ‘professionals’ in te zetten. Voor een goed resultaat moesten de drie bemanningen hopen op goede wind, want zowel de Firsts als de Archambault zijn niet gebaat bij licht weer. Team Flanders-North Sea bleek een echt team. Iedere ochtend was er een briefing in de ‘centrale hal’ van Moana, waarbij het weer en de omstandigheden werden doorgenomen door de schippers en tactici van Moana, Elke en Dunkerque. Ook op de steiger en bij de RORC party’s is het team veel met elkaar opgetrokken, deze verbondenheid gaf het evenement een speciale tint.
Dag 1, zondag 24 juli, race 1,2 en 3, Inshores, Eastern Solent
Vandaag staan er twee up-downs en een round-the-cans op het programma. De Up-Downs zijn klassiek,twee rondjes met een bovenboei , een gate en downwind finish. De round-the-cans zijn niet de ´kamelenbanen´ die we uit Nederland kennen, de baan bestaat uit een aantal kruisrakken en een aantal downwind rakken, met tussendoor reachrakken. Deze reachrakken, bakboord- en stuurboordrondingen gecombineerd met een late aankondiging van de te varen baan maakt deze banen tot een grote uitdaging op het gebied van navigatie, boathandling en zeilselectie. Moana komt als een komeet uit de startblokken, ze wint knap de tweede race en vaart steeds mooi vooraan in de vloot. Elke stelt licht teleur met een positie in de middenmoot, na de goede resultaten in de IRC nationals is er echter vertrouwen dat het beter kan. Dunkerque vaart een goede tweede race, 2e, maar de vijfde plaatsen in een vloot van 8 zijn ook licht teleurstellend. Maar de Commodores Cup is een teamwedstrijd, en als team zijn we tevreden met de 3e plaats in het klassement!
Dag 2/3, maandag/dinsdag 25/26 juli, race 4 ,Offshore
Het belooft een enerverende offshore te worden. We starten downwind met zeer licht weer bij de Royal Yacht Squadron. Het parcours is simpel, oostelijk de Solent uit, dan de Engelse zuidkust volgen en net voorbij Beachy Head rond de ‘Royal Souvereign Lighthouse’. Daarna terug in Westelijke richting om te finishen bij de westelijk entree van de Solent, voorbij de ‘Needles’ bij Hurst Castle. 153 mijl. De eerste uren zijn moeilijk en frusterend, zoekend naar wind spreid de vloot zich uit. De ene keer is de winst op rechts te halen door betere stroom, dan weer links door iets meer wind, en andersom. Team Flanders-North Sea heeft moeite in de zeer lichte omstandigheden. Maar de wind zal toenemen gedurende de dag, en het is een lange race dus is concentratie en doorzettingsvermogen gewenst. Elke heeft op een bepaald moment nog maar 3 van de 24 boten achter zich, een inhaalrace moet het worden. Een comeback wordt het, met de toegenomen wind wordt de ene tegenstander na de andere ingehaald. En als tegen de avond het Royal Souvereign gerond wordt en er een lang kruisrak voor de boeg ligt zijn er nog alle kansen. Het gaspedaal blijft vol ingetrapt op Elke, de hele nacht wordt hard en fanatiek gestuurd, genavigeerd, getrimt en gehiked. Van nachtrust kan geen sprake zijn. Het resultaat voor Elke is een goede vierde plaats, die 2,5 keer mee telt. Moana is weer snel en wordt achtste, nadat ze de ‘special mark’vlak voor de finish mist en daarmee minuten verspeelt. Dit laatste merk was een bijna onzichtbare gele weerboei, een grapje van het comité dat pas zichtbaar was op enkele tientallen meters! Dunkerque-les dunes de flandre- wordt vierde, het resultaat is een tweede plaats overall! De gevreesde inshore race op dinsdag, enkele uren na de finish van de offshore, wordt niet gevaren dus moeten de bemanningen kiezen tussen een middagslaapje en een bezoekje aan de bar in PierView…..
Dag 4, woensdag 27 juli, race 5 en 6, Inshores, Western Solent
Wedstrijden op de Western Solent zijn altijd interessant. Upwind tegen de stroom in moet je uit de stroom proberen te blijven door aan de rechterkant de ondiepte op te zoeken. Het nadeel is dat iedereen dat wil, met veel overstagmanouevres en bakboord-stuurboordsituaties tot gevolg. Een andere bijzonderheid van vandaag is dat het klassement een steeds grotere rol gaat spelen. Waar we in Nederland en Belgie gewend zijn om de westrijden te varen ‘met en tegen vrienden’, ligt dat in Frankrijk wat anders. Oorlog op het water was wel verwacht, maar dat er ook een diplomatieke en koude oorlog gevoerd zou worden was wel even wennen….
Moana heeft een dramatisch begin van de dag, het grootzeil gaat volledig doormidden dus de eerste wedstrijd kan niet worden gevaren. Gelukkig is er een reserve voorhanden en zijn ze terug voor de tweede race. Dunkerque houdt stand met een 5 en een 3. Elke is snel maar maakt in de tweede race een fout waardoor een boeironding wordt verprutst, resulterend in een 360gr penaltyrondje en verschillende boten die erlangs glippen. 7e en 13e. Moana komt goed terug met een 7e plaats. Het einde van de dag staat in het teken van de Oorlog met de Fransen. Elke heeft een protest tegen zich van de Franse JND 39 ‘Lenn Ael 2’, die beweren te hebben moeten uitwijken in een BB-SB situatie. Elke heeft zelf geprotesteerd tegen diezelfde Fransen vanwege een te hoog gehesen grootzeil. Voor Elke was het idee om deze protesten tegen elkaar weg te kunnen strepen. Het diplomatieke spel werd door de Fransen groots gespeeld, maar ze trokken aan het kortste eind en Elke kreeg geen DSQ! Team Flanders-North Sea staat nog steeds 3e, op 2 punten van nummer 2, France White. Eerste is France Blue met een voorsprong van 15,5 punt, GBR red staat met 21,5 punt achterstand op de vierde plaats! The War is not over yet!
Dag 5, donderdag 28 juli, race 7,8 en 9, Inshores, Eastern Solent
De dag begint met zware race die niet goed uitpakt voor Team Flanders-North Sea, Dunkerque wordt 7, Moana 9 en Elke 15e na een OCS. Maar het team herpakt zich keer op keer, Moana en Dunkerque komen terug met een 3 en een 2, Elke wordt eerst 8e na nog een OCS en finished de laatste race van de dag op een mooie 5e plaats. Als team staan we nu weer tweede, met een flink gat naar nummer drie, en een verkeinde achterstand op de leiders!
Dag 6, vrijdag 29 juli, race 10, Round the Isle of Wight
Op deze dag hebben we weer eens kunnen zien hoe mooi het is om te zeilen op de Solent en het fantastische water van de Engelse zuidkust. In de zon en de prachtige wind van soms meer dan 25 knopen was het alsof we van ansichtkaart naar ansichtkaart voeren. De start was weer bij de Royal Yacht Squadron, na het machtige startsein van de keurig gepoetste kanonnetjes moesten we met stroom mee tegen de wind in richting de Needles, langs Gurnard Head, Hamstead Point en Hurst Castle. Daarna door de ´wasmachine´ van de Shingles, om the Needles naar St Catherines Point. Vandaar langs Culver Cliff en Whitecliff Bay richting No-Man´s-Land fort, langs Portsmouth om te finishen voor Cowes. De omgeving was prachtig, de resultaten minder mooi. Deze race telt ook nog eens 1,5 keer mee… We staan nog tweede maar met een laatste dag waarin de laatste race dubbel telt en de wind het laat afweten kan alles gebeuren.
Dag 7, zaterdag 30 juli, Inshores, Eastern Solent
Wedstrijden zeilen is onze hobby, maar vandaag doen we het liever niet. Vrijdagavond is er al uitstel aangekondigd, we gaan pas laat het water op en de prijsuitreiking begint ook veel later. Het comité wil heel graag varen. Na lang uitstel worden we toch het water op gestuurd voor een round-the-cans, die dus dubbel zal tellen. De wind is weinig en shifty, dus het belooft een loterij te worden met weinig winkansen voor Flanders-North Sea. Het eerste kruisrak valt nog mee, daarna valt de wind bijna volledig weg, het comité besluit de baan in te korten bij de derde boei. Elke ligt er beroerd bij, Moana dramatisch en Dunkerque, die met Class 2 later is gestart, liggen stil maar vooraan. De echt snelle boten finishen nog vrij gemakkelijk, daarna zijn er boten die onder de finish vandaan spoelen met de stroom en daarom hun spinnakers moeten droppen om zich aan de wind terug te vechten richting de finish. Het comité heeft bij het bekendmaken van de vervroegde finish laten vallen dat ze ´evaluating the situation´ zijn, daar is dus ook twijfel en Elke besluit een protest in te dienen tegen het comité, op grond waarvan moet dan nog bedacht worden, maar het is onze enige redding. In de tussentijd horen we gejuich opgaan op de boten van France White, zij zijn op dit moment tweede. Dan horen we drie knallen. Het comité heeft besloten de wedstrijd te staken. Team Flanders North Sea is tweede in de Brewin Dolphin Commodores´ Cup 2016!! France Blue was de grote favoriet, en is de terechte winnaar. Maar de ´bookies´ hadden niet gerekend op Flanders-North Sea, de verrassende en trotse nummer 2!
Op Elke was de bootsnelheid goed voor elkaar, de individuele resultaten stelden echter een beetje teleur. Er is wel aan te wijzen waar de moeilijkheden zaten en waar we tekort kwamen. Elke is een goede allround boot in een veld met veel snelle boten, waardoor we upwind steeds in het midden van de vloot zaten. Dat levert mooie plaatjes op, maar het is makkelijker als je in vrije wind kunt varen. Verder is de Solent een moeilijk stukje water, waarop ´local knowledge´ een grote rol kan spelen.
Team Elke
Frans en Carla Rodenburg, Jeroen den Boer, Maurice van der Heijden, Wessel Colsen, Bart van der Wal, Gerhard Elscot, Maarten Godschalx, Joost Kroon en Manne Sijsma.
Tekst: Manne Sijsma