Greenpeace heeft na het SailGP-evenement in Nieuw-Zeeland heeft de organisatie en in het bijzonder Russell Coutts beschuldigd van het niet naleven van haar eigen milieubeschermingsbeloften. Dr. Russel Norman, uitvoerend directeur van Greenpeace Aotearoa / Nieuw-Zeeland, bekritiseert SailGP voor het in gevaar brengen van bedreigde zeezoogdieren, waaronder dolfijnen, in hun poging om spannende zeilraces te leveren. Zet dit conflict tussen Greenpeace en SailGP vraagtekens bij de oprechtheid van de milieu-initiatieven binnen de zeilsport?
Een strijd tussen bescherming en sensatie
Het hart van de controverse bevindt zich bij SailGP’s keuze om een zeilrace te organiseren binnen Lyttelton Harbour, een erkend marien reservaat en thuisbasis van de bedreigde Upokohue/Hector’s dolfijnen.
Ondanks toezeggingen voor de bescherming van deze zeldzame dolfijnen, heeft de reactie van SailGP-CEO Russell Coutts op het verschijnen van dolfijnen tijdens het evenement vragen opgeroepen over de ware betrokkenheid van SailGP bij milieubescherming, volgens de kritiek van Dr. Russel Norman.
Beschermingsplan tegenover realiteit
SailGP had een Marine Mammal Protection Plan opgesteld, waarbij races gestopt zouden worden bij de waarneming van dolfijnen. Dit plan werd geprezen als een toonaangevend voorbeeld van SailGP’s inzet voor het milieu.
De praktijk bleek echter anders toen Russel Coutts in een uitbarsting alle betrokkenen bekritiseerde nadat de race was gepauzeerd vanwege de aanwezigheid van dolfijnen.
Deze actie van Coutts wordt door Greenpeace gezien als een duidelijk signaal dat de milieuverplichtingen van SailGP oppervlakkig zijn.
SailGP en milieu: echte toewijding of Greenwashing?
De reactie van SailGP op de aanwezigheid van de dolfijnen en de daaropvolgende kritiek vanuit de organisatie op de beschermingsmaatregelen roepen vragen op over de authenticiteit van hun milieubeleid. Het incident belicht de complexiteit van het organiseren van grootschalige sportevenementen in gevoelige milieugebieden en de noodzaak voor organisaties om hun milieuverplichtingen serieus te nemen.
Het rapport van Dr. Russel Norman (Greenpeace):
Ik betwijfel of iedereen dit beseft, maar SailGP is in essentie slechts een zeilcompetitie. Zeker, het is spectaculair om de foils te zien klieven door het water met snelheden tot wel 100 km/u, maar rechtvaardigt dat het in gevaar brengen van bedreigde dolfijnen voor een sportevenement?
Ik geloof van niet. En ik stel me voor dat dit overeenkomt met de opvattingen van veel Nieuw-Zeelanders.
Maar dan is er nog een andere Russell, namelijk Russell Coutts, de CEO van SailGP.
Eerder stemde SailGP in met het beleid om de veiligheid van dolfijnen voorrang te geven op de races, maar recente uitspraken van Coutts wijzen erop dat hun standpunt is gewijzigd.
De feiten?
SailGP koos ervoor hun wedstrijd te organiseren in Lyttelton Harbour, een locatie die tevens dient als zeezoogdierenreservaat vanwege de aanwezigheid van de bedreigde Upokohue/Hector’s dolfijnen.
De Upokohue/Hector’s dolfijn, behorend tot de kleinste en meest zeldzame dolfijnsoorten wereldwijd, is door wetenschappers gecategoriseerd als “Bedreigd – Nationaal Kwetsbaar”. Dit label duidt op een significant uitstervingsrisico op de middellange termijn. Exclusief voorkomend in Nieuw-Zeeland, vormen deze dolfijnen een cruciale beweegreden voor beschermingsmaatregelen.
SailGP werd op de hoogte gesteld van de risico’s verbonden aan het organiseren van een race binnen een zeezoogdierenreservaat, vooral gezien de hoge snelheden van de vaartuigen en het feit dat er moederdolfijnen met hun kalfjes aanwezig kunnen zijn. Desondanks zette SailGP door en kwam tot een overeenkomst over een reeks voorschriften (het Marine Mammal Protection Plan), ontworpen om de race mogelijk te maken met gelijktijdige bescherming van de dolfijnen. Een centrale regel binnen dit plan stipuleerde dat de race onmiddellijk gestaakt diende te worden bij waarneming van dolfijnen in of nabij het wedstrijdgebied.
Slechts een paar weken geleden benadrukte Andrew Thompson, algemeen directeur van SailGP, het belang van het Marine Mammal Protection Plan: “Dit plan is een voortreffelijk bewijs van SailGP’s toewijding aan de milieubescherming binnen de gebieden waar wij actief zijn.”
Het Ministerie van Natuurbehoud heeft duidelijk gemaakt: “De keuze om het evenement juist hier te organiseren, werd bewust gemaakt met het vooropstellen van de bescherming van de dolfijnen tegen de invloed van de raceboten.”
Persoonlijk sta ik niet achter de keuze om de race in een zeezoogdierenreservaat te organiseren. Echter, nu het evenement toch doorgaat, is het positief dat er consensus is bereikt over het beschermingsplan.
Op zaterdag maakten de dolfijnen hun opwachting, waardoor de eerder overeengekomen regels in werking traden en de race tijdelijk werd onderbroken. Dit was in lijn met de afspraak van SailGP, als onderdeel van hun ‘toewijding aan de omgevingen waarin we actief zijn’.
Vervolgens verloor Coutts echter zijn kalmte en lanceerde een aanval op iedereen – het Ministerie van Natuurbehoud, de havenmeester, de lokale gemeenschap, wetenschappers en de regelgeving – in een uitval die doet denken aan de stijl van Trump. Zijn kritiek op de maatregelen ter bescherming van de dolfijnen leek de strijd van de overheid tegen de natuur te echoën, met haar beleid voor olie- en gasboringen en versnelde processen voor milieubelastende projecten.
Zoveel voor de bewering van SailGP dat zij om het milieu geven! Wat betreft Coutts’ ongerechtvaardigde kritiek op Ngāti Wheke, is het een geluk dat zij zich sterk hebben gemaakt voor de bescherming van de dolfijnen, aangezien het duidelijk is dat SailGP hier geen waarde aan hecht.
Wat het gebrek aan zorg voor dolfijnen betreft, was ik ooit van mening dat niemand George Clement, de toenmalige leider van Seafood New Zealand die dolfijnen beschuldigde van het zichzelf verdrinken in visnetten, kon overtreffen. Maar Russell Coutts heeft zeker laten zien dat hij ook niet terugdeinst.
Over SailGP
SailGP is een internationale zeilcompetitie waarbij teams in high-performance F50-catamarans tegen elkaar racen. Het evenement staat bekend om zijn spectaculaire races. De controverse in Nieuw-Zeeland werpt echter een schaduw over de milieu-inspanningen van de organisatie, en benadrukt de uitdagingen van het balanceren tussen sportieve ambitie en milieubehoud.
