Spionnen in de yachting wereld, het gebeurt ook bij ons. Een bepaalde boot zeilt veel beter dan de rest en op een avond betrap je iemand die bij die ene boot met een stagspanningsmeter en een boekje aantekeningen staat te maken. Je kan er een bak bier mee verdienen als je het goed aanpakt, maar op de America’s Cup komt bij het betrappen van spionage een bak bier in de verste verte niet meer aan de orde. Dit ondervond ook de 48 jarige pitman Matthew Mason…
Luna Rossa dient klacht in
Matt werkt voor Oracle, maar werd vroeger betaald door ETNZ (Emirates Team New Zealand) voor zijn diensten. Volgens de Italianen is Matt een beetje te dicht bij hun boot gekomen met de “Chase boat” van Oracle.
Volgens de AC reglementen mag je niet dichter dan 200 meter in de buurt van het speelgoed van je concurrenten komen maar de kerels in kwestie meenden het spel slim te spelen. Ze legden hun rubberbootje (lees: 10 meter rib met 700pk) in de richting waar Luna Rossa naartoe vaarde, en zodoende claimden ze dus niet in fout te zijn.
Te ver gezocht of toch niet?
Ok, je kan dan wel van koers veranderen en de spionboot ontwijken, maar je training of meting is dan wel naar de knoppen. Soms zeilen de AC catamarans een bepaalde lijn met verschillende settings om te zien wat het snelste gaat. Als je deze run dan moet stoppen om de spionboot te ontwijken, valt ook de dragende waarde van deze run weg, en dan kan dat inderdaad zeer irriterend zijn. Zelfde verhaal wanneer je in de 200 meter zone crew posities kan noteren tijdens gijpen of overstag manoeuvres.
We kunnen verstaan dat ge met uw motorbootje stil valt, maar het is wel heel opvallend dat het dan in de directe zeil lijn is van uw concurrent. Als je rubberbootje dan ook nog eens is voorzien van foto materiaal ter waarde van $ 50,000 en meettoestellen a lá speedgun van de politie…? Dan is het normaal dat er geklaagd wordt eh…
www.nzherald.co.nz/sport/news/article.cfm?c_id=4&objectid=10851372
Foto © Carlo Borlenghi / Luna Rossa Challenge 2013
