Video – De zevende uitgave van de Grand Prix International de la Côte d’Opale kende op pinkstermaandag een uitmuntend slotakkoord met haast perfecte zeilcondities op de rede van Duinkerke: zacht briesje, zomerse zon en felbevochten strijd op het water tussen 54 teams die uitkwamen in IRC 1, IRC2, HN1, HN2 & de sportbotenklasse.
Deze Grand Prix kent drie wedstrijddagen: een ouverture in Boulogne-sur-Mer, een lang intermezzo de tweede dag tussen Boulogne en Duinkerke dat dit jaar erg te kampen had met windstiltes waardoor een deel van de vloot de concertzaal voortijdig moest verlaten, en een spannende finale in Duinkerke. De vermaarde virtuozen van Moana, de First 47.7 van François Goubau, zetten klinkende prestaties neer en wonnen deze zevende uitgave in IRC 1.
Op maandag kwamen de deelnemers het water op voor wat korte banen tussen de beruchte Bancs de Flandre, waar in een ver verleden de Spaanse Armada roemloos tenonder ging. ’s Ochtends nog eerst wat uitstel wegens te weinig wind, maar spoedig trok een zacht thermisch briesje aan en de orkestleiders dirigeerden d evloot rond de boeien. Die stonden inderdaad te popelen want de dag tevoren, tot 16 lange uren voor sommigen, was vrij saai. Ze werden op maandag beloond voor het lange wachten en konden echt alles uit de kast halen: de draaierige wind noopte tot grote aandacht en de manoeuvres volgden zich in gestaag tempo op. Een beetje lokale kennis van de partituren was vaak beslissend om de verraderlijke stromingen tussen de banken te omzeilen.
De First 47.7 Moana (betekend eenvoudig ‘zee’ in het Tahitiaans) was over de drie dagen veruit de beste. Eigenaar François Goubau, van Gent en lid van de RBSC, was erg blij: “Het was fantastisch, vlekkeloze organisatie, schitterend weer. Gisteren zondag kwam het er vooral op aan om de stroom en de wind goed te lezen. Het was niet eenvoudig om steeds de juiste keuze te maken, vooral ter hoogte van Calais. Te concurrentie was scherp met dan vooral de Engelse First 35 Stiletto en de nieuwe First 40 Manta Sailing van de Lefebvres”.
In de IRC 2 (met in totaal 8 halftonners aan de start) slaagde de Belgische General Tapioca er in om de eerste plek af te snoepen van de Dehler 29 Bayern Auto Sport. “In feite zijn zij het die de eerste plek verloren”, aldus schipper Philippe Pilate: “als ze tijdens de voorlaatste manche meteen naar de finish waren gezeild hadden ze met een straatlengte voorsprong gewonnen. Maar neen, ze wilden ons perse van de finishlijn weghouden, maar dat was buiten de stuurmanskunst van Jacques Lemaire, de behendigheid van onze halftonner en de sterke stroming gerekend: ze zeilden tegen de finishboei aan en moesten die weer ronden, wat door de stroming niet eenvoudig was; In plaats van met 40 seconden te winnen, verliezen ze nu met 10 seconden”. De Bayern Auto sport van Alain Rousseau werd tweede, de lokale Sunfast 32 Jagahbon derde.
‘Gebelgde’ Frans
We willen u ook de prachtige prestatie van Frans Maas & Co tijdens de lange wedstrijd naar Duinkerke niet onthouden. Na een lange dag van stilliggen, ankeren, zoeken naar de zuchtjes wind en plekken met minder tegenstroom, wist de Capella als enige deelnemer van de IRC 2 klasse te finishen om 21u02 bij Gravelines. Edoch, de wedstrijd werd om 20u30 afgebroken door de wedstrijdleiding… Tijdens de loop van de dag was immers gebleken dat er in de wedstrijdinstructies geen tijdslimiet stond. Een vergetelheid. Daarop besloot de dirigent van dienst over de VHF om te roepen dat de limiettijd 21u00 was. Maar omdat dat niet echt volgens de regels is en aangevochten zou kunnen worden, werd er om 20u30 omgeroepen dat de wedstrijd ‘unfair’ was geworden door gebrek aan wind en felle tegenstroom, en daarom afgebroken werd. Kous af. Dat Frans Maas daarmee niet gediend was, kunnen we best begrijpen.
www.gpico.org
