In navolging van de eerder ontstane commotie rond de voorgestelde veranderingen in de wedstrijdorganisatie door het watersportverbond is er bij meerdere belanghebbenden ophef ontstaan. Diverse grote wedstrijdorganisaties hebben zich recent in een open brief aan het watersportverbond gericht met een oproep tot bezinning en overleg. Parallel aan de verzonden brief, en reactie van het verbond daarop, beginnen ook verschillende aangesloten verenigingen zich te roeren.
Problematiek is volgens het verbond dat deze geld tekort komt en dat er problemen zijn met het overbrengen van meerwaarde en belangen. Er zijn kennelijk structurele en complexe problemen in de huidige bedrijfsvoering en -cultuur. In plaats van de interne problematiek bij de wortels aan te pakken wordt met deze wijzigingen getracht slechts de inkomstenstroom te vergroten – dit wordt ook dusdanig verwoord in de gepubliceerde bekendmaking. De voorgestelde efficiencyvoordelen voor het verbond worden niet omgezet in kostenverlagingen, want uitgangspunt is dat de mensen die hierdoor vrijkomen hun tijd “ergens anders” aan kunnen gaan besteden. De rekening komt dus bij de verenigingen, wedstrijd- en klassenorganisaties, en daarmee bij de zeilers.
Kennelijk staat het verbond het water aan de lippen, want er is naar eigen zeggen geen tijd meer voor overleg. Middels de gekozen en abjecte communicatiestrategie blijkt dat ze ervoor kiezen om zo snel mogelijk unilateraal verstrekkende wijzigingen door te voeren met een grote impact op de toch al teruglopende wedstrijdvelden:
- Elk bemanningslid in een wedstrijd moet een wedstrijdlicentie hebben. De bemanningslicentie komt te vervallen. Dat betekent een kostenverhoging van ruim 100,- per boot voor het meedoen aan wedstrijden. De drempel voor losse opstappers wordt hierdoor vergroot en gaat mijns inziens recht in tegen de wens om de drempel te verlagen en draagt bij aan een verdere leegloop van de wedstrijdvelden. Er zijn wat uitzonderingen, maar daar wordt het allemaal nog weer complexer van; nog meer drempels. En de organisaties mogen gaan handhaven…
- Controles op lidmaatschap van een vereniging wordt van het verbond naar de organiserende wedstrijdorganisaties verlegd. Los van praktische en juridische bezwaren waaraan nu volledig voorbij wordt gegaan (hoe komen die aan de gegevens en is dat niet in strijd met de AVG), levert dit een extra administratieve last op bij het organiseren van een wedstrijd en dus extra druk op de toch al schaarse vrijwilligers.
- Licentieafdracht en certificaatkosten worden in de toekomst via de verenigingen geïnd en afgedragen aan het verbond. Dat betekent voor de verenigingen extra werk en lasten.
Bij de belanghebbenden zijn grote problemen met de wijze van communiceren en averechtse werking van de voorliggende wijzigingen. Het belang van het verbond wordt vooropgesteld en er wordt voorbij gegaan aan die van de watersporters, in dit geval de wedstrijdzeilers op gemeten jachten. Er wordt geregeerd als door een despoot over zijn koninkrijk en een open blik voor mogelijke andere zienswijzen ontbreekt volledig.
Het creëren van draagvlak onder de leden is cruciaal voor een constructieve samenwerking ter oplossing van de problemen. Als het verbond zich nog verder verwijderd van haar belanghebbenden is dat een probleem voor alle aangesloten verenigingen en daarmee voor ons allen als zeilers. De inmiddels steeds vaker gehoorde roep om dan maar niet meer aangesloten te zijn bij het verbond is zeker niet in het belang van het grotere geheel. Het verbond heeft meerwaarde, maar maakt dit onvoldoende duidelijk.
Hierbij een “cri de coeur” aan het Watersportverbond om de blik ook eens intern te richten en zo snel mogelijk te herstellen wat het nu nog verder heeft afgebroken: draagvlak en betrokkenheid. Ook is het van belang om een werkgroep in te stellen waarin de verschillende belanghebbenden vertegenwoordigd zijn en de huidige voorstellen (voorlopig) niet door te voeren. Dit om gezamenlijk te werken aan oplossingen voor de problemen die er kennelijk bij het verbond zijn waarmee in ieder geval draagvlak ontstaat. Naar het Malieveld om te demonstreren is lastig, maar als het moet bezetten we met onze boten de Hofvijver!
Het ontbreekt nu aan een duidelijke en gedragen visie en bijbehorend beleidsplan voor de wedstrijden met gemeten jachten, er is gebrek aan heldere wederzijdse communicatie en de leden worden onvoldoende vooraf betrokken. Een simpele eenduidige oplossing waar iedereen zich in kan vinden is waarschijnlijk nog niet zo makkelijk, maar gezamenlijk moeten we toch een heel eind kunnen komen.
Samen staan we sterker!
Namens vele betrokken watersporters.
Tim Lemeer
Foto: Carlo Borlengi