De aanloop naar Oostende-Ramsgate zal voor de meeste schippers een periode van kopzorgen geweest zijn. Bovenop het voorbereiden van crew en boot kwam immers het prangende dilemma: starten of niet? Een week op voorhand zag het weerbericht er al stevig uit met een voorspelde zuidwestenwind van ruim 6 Beaufort en naarmate de wedstrijd dichterbij kwam, beloofden de voorspellingen eigenlijk enkel meer wind voor het verlengde weekend.
Woensdagmiddag was de voorspelling als volgt: een start in matige wind, toenemend naar vrij krachtig met ronduit stormachtig bij de Engelse kust tegen de avond. De wedstrijdorganisatie hield hier rekening mee en had op woensdagavond dan ook al beslist dat CR3-6 en IRC 3 het kortste parcours zouden krijgen én voor de snellere jongens zouden mogen starten.
Een aantal boten koos er woensdag al voor om niet te starten, de meesten stelden hun beslissing uit tot donderdagochtend, of zouden gewoon starten en kijken hoe het zou lopen. Uiteindelijk zijn 37 boten gestart (volgens de organisatie toch) van de 53 ingeschrevenen.
De start zelf had plaats in een vijftiental knopen vlak voor Oostende. Zoals aangekondigd mochten CR3-6 en IRC 3 na een relatief kort kruisrak tot de Zuidstroombankboei (voor Middelkerke) koers zetten richting Ramsgate. Het bleef de hele tijd een scherpe koers, maar er moesten tenminste geen slagen gemaakt worden. Boven de banken voor de kust was het aangenaam zeilen en de wind bleef het zoals verwacht vrij kalm aan doen.
Rond de middag zaten de kleinere boten al in het verkeersscheidingsstelsel, waar de steeds hoger wordende golven de voorbode waren van de toenemende wind. Geleidelijk aan kwamen er meer en meer berichten van opgevers die wijselijk besloten de wedstrijd te staken.
Het viel op dat het vooral boten uit IRC1-2 en CR 1-2 waren die, voornamelijk in Duinkerke, gingen schuilen. Het organiserend comité had de snelle jongens namelijk ‘beloond’ met een wat langere baan die een lang kruisrak tot voor de Franse kust inhield. Toenemende wind en dito golven naarmate ze dichter kwamen bij het Nauw van Calais en vooral de sterke tegenstroom zorgden ervoor dat vele boten over de grond amper nog vooruit kwamen. Voor hen werd de kans dan ook zeer klein nog voor de voorspelde stormachtige wind van ’s avonds in Ramsgate binnen te zijn. De kans is groot dat er uiteindelijk meer boten van IRC1-2 en CR1-2 in Duinkerke lagen dan in Ramsgate, want slechts zes boten die de langere baan kregen, finishten in Ramsgate.
Bij de kleinere boten ging het allemaal wat vlotter, met dank aan de kortere baan. Enige opschudding hier werd veroorzaakt door de Dehler 34 ‘Peanuts’, die door een falende onderdeel van de mast deze overboord zag gaan. Gelukkig raakte niemand gewond, een andere deelnemer ‘Bella’ bleef in de buurt varen tot een reddingsboot uit Ramsgate ter plaatse was om de boot binnen te slepen. Opvallend was dat er op het moment van de mastbreuk (een dikke 10 mijl uit de kust) nog niet al te veel wind stond en de golven ook zeker niet buiten proportie waren.
Het laatste stukje van de Gull boei tot de finish net voor Ramsgate vormde uiteindelijk de grootste uitdaging. De wind bleef maar toenemen en werd extreem vlagerig, tot ruim boven de 30 knopen. Dat gebeurde echter allemaal in de beschutting van het land, dus de golven waren op dat punt al weer een heel stuk lager. In de haven zelf van Ramsgate was er dan de laatste uitdaging: niet vastvaren bij het laagstaande water en het aanleggen in de steeds sterker wordende vlagen. Gelukkig was er een behulpzame havenmeester die met zijn sloepje redelijk wat deelnemers is mogen gaan lostrekken van het lokale zand. In totaal zijn 14 boten officieel gefinisht, wat helemaal logisch is gezien de omstandigheden. De korte baan ook aan de grote klasses geven, had vermoedelijk heel wat frustraties kunnen vermijden…
In IRC1-2 (4 finishers) was de winst voor de Alegria, de Blauwe Dolfijn ging met de eer lopen in IRC3 (5 finishers).
De J-Venture was de snelste in CR1-2 (2 finishers). De Bella won op basis van redress voor hun bijstand aan de Peanuts in CR3-6 (3 finishers).
Ramsgate-Nieuwpoort
Op vrijdag waren er geen wedstrijden gevaren in Ramsgate zoals dat normaal gezien wel het geval is voor de IRC-boten. De nog toegenomen wind en nogal kleine aantal potentiële deelnemers zal hier wel voor iets tussengezeten hebben. De rustdag werd in elk geval door iedereen geapprecieerd. ’s Avonds vond de prijsuitreiking in ware RNSYC-stijl plaats met meteen ook de briefing voor de terugwedstrijd naar Nieuwpoort. Dat deze briefing niet uitblonk in duidelijkheid, was de dag erna duidelijk te zien. Het was de bedoeling dat alle boten uit alle klasses samen zouden starten naar Nieuwpoort. Sommige deelnemers verwachtten duidelijk meerdere starten en begonnen dan ook met ruime achterstand aan de oversteek.
Heel de dag kwam de wind niet onder de 28 knopen wat, in combinatie met reachen en later ruim varen tussen hoge golven, ervoor zorgde dat de terugwedstrijd voor sommigen zwaarder leek dan de heenwedstrijd was geweest. Naar goede gewoonte mocht iedereen bij de finish in Nieuwpoort zelf zijn tijd noteren.
In IRC was de winst nu voor de J-Bie, in CR was het opnieuw de J-Venture die de beste bleek.
Tekst en foto’s: Christof Lamproye
