Route du Rhum – Net bij zonsopgang zeilde gisteren de Garnier Belgium de kust van Guadeloupe aan. ” een idyllisch moment” zegt schipper Patrick de Radiguès en behoorlijk emotioneel ook. Minstens vijftien volgboten op het water: pers, cameralui, de organisatie, een afgevaardigde van mijn Sponsor Garnier Belgium, vrienden, kennissen en natuurlijk mijn zoon en Sandrine, mijn vrouw. Ik heb rustig het laatste traject afgevaren, eerst rond een merkteken in de baai voor Point à Pitre, dan langs de kust van Basse Terre, rond de kaap om daar ook een merkteken te ronden en vervolgens terug om uiteindelijk te finishen.” Veel tijd om aan de landziekte te wennen is er niet: De Radiguès werd naar alle kanten getrokken voor interviews, een eerste drink maar ook om zijn boot tussen de eersten van de vloot deelnemers aan te meren. “En dan direct alles opruimen, want een beetje discipline hoort erbij.
Het feit dat de zeilen schade hebben opgelopen (zowel het grootzeil werd beschadigd als het oprolbare genuavoorzeil dat volledig kapotscheurde) heeft de eerder door Patrick de Ardiguès voorspelde 5de plaats parten gespeeld. “De storm heeft natuurlijk een zware invloed op de koers gehad, ook bij de monohulls. Ik vermoed dat de trimarans beter tegen het oceaanzeilen zullen bestand gemaakt worden, terwijl de eenrompsschepen er de jongste jaren steeds beter uitkomen. Het weer heeft dat bewezen, de monos hebben het er deze keer zo snel van afgebracht als de trimarans. Het idee dat het publiek over deze wedstrijd heeft is daarenboven wel behoorlijk door elkaar geschud. Maar aan het concept van de race zelf zal de trein van stormen weinig veranderen.”
Drie vierde van de wedstrijd heeft Patrick de Radiguès het moeten doen zonder genua. “Dat zeil is cruciaal. De gennaker is ook uitstekend, maar alleen geschikt voor windsnelheden tussen de 18 end e 18 knopen. Met alle weerssituaties die we gehad hebben spreekt het voor zich dat je dit maar tijdens zeer beperkte perioden kan gebruiken. Bovendien is dat reuzezeil hijsen geen sinecure, het vraagt enorm veel van je fysiek. De genua kan je in enkele minuten in en weer uitrollen, de tijd dat er een donder en windwolk passeert.
“De koersen waren steeds behoorlijk extreem. Ik ben het langst en het eerst naar het zuiden gekoerst, ik ben het dichtst bij de evenaar gebleven. Eerst heeft me dat winst opgeleverd, op het laatst was het een foute gok. Het is het resultaat van een eerste samenwerking met Luk Trullemans en dat is er wellicht aan te merken. Maar hij is nu lid van het team en ik vertrouw hem, we gaan zeker verder samen werken.”
Patrick de Radiguès balans van de race is ronduit positief. “Ik behoor weer tot de top, “zegt hij, ” net zoals bij het moto en autoracen ben ik er weer helemaal bij. Bovendien wappert er weer een 100% Belgische vlag op de oceanen, dat is sinds op dit niveau Staf Versluys niet meer gebeurd, of zeker niet onder de aandacht gekomen. Bovendien heb ik heel wat credibiliteit gewonnen. Deze Route du Rhum heeft duidelijk gemaakt dat er bovendien een winstkans inzit. Het is een mijlpaal van formaat voor mezelf en het totale project.”
Afspraak in december voor de voorstelling van zijn bemanningsteam en het programma voor het seizoen 2003.
ROUTE DU RHUM
Open 60’ monohull
1-Kingfisher-Ellen McArthur Arrivé/aangekomen
2-Ecover-Mike Golding Arrivé/aangekomen
3-Arcelor-Dunkerque-Joé Seten- Arrivé/aangekomen
4-Sill-Roland Jourdain- Arrivé/aangekomen
5 – L’Heautontimoroumenos – Antoine Koch Arrivé/aangekomen
6 – Garnier Belgium – Patrick De Radiguès Arrivé/aangekomen
Gevaren tijd van Patrick de Radiguès : 18 d 00 h 20 min 04 sc
Gemidelde snelheid over de orthodroom: 8,19 knopen
(Rechte lijn tussen start en finish)
Tijdslap tussen eerste (Ellen MacArthur) en Patrick de Radiguès :
4 d 10 h 48 min 17 sc
