Met alles er op en er aan weegt een Finn om en bij de 150 kg. Om de boot dus door het mulle zand tot aan de waterlijn te krijgen. Ik moet zeggen, dat is geen sinecure, maar het schept samenhorigheid iedereen helpt iedereen. Misschien is het daarom dat we zo graag Finn-zeilen. Je zeilt alleen, maar je hebt elkaar nodig om te vertrekken, te sparren, te trainen.
Vrijdag de opwarming. 6 boten op de afspraak. (zie foto) Helaas liet de wind het helemaal afweten. Jammer, maar het zonnetje maakte veel goed en de boten lagen alvast klaar aan de waterlijn voor de komende ochtend.
Zaterdag kondigt zich aan met 10 knopen wind. Het zeebries effect zorgt er voor dat dat oploopt naar 15 knopen. Flink hangen dus en pompen toegelaten. Na de eerste reeks komen er al vele melden last te hebben van krampen. Ja, Finn-zeilen zonder fysieke voorbereiding is er om vragen. En zeker omdat er 4 reeksen gevaren werden op zaterdag. Een ware uitputtingsslag dus… Ook te merken aan sommige resultaten. Soms van kwaad naar erger.
Sebbe komt in de eerste reeks slecht weg, maar bewijst toch meteen dat hij een ernstige klant wordt voor de titel door bijna van helemaal laatste terug te komen tot de 3e plaats, chapeau. Wim neemt weliswaar de leiding tot boei 1 maar moet het dan weer laten afweten met de wind mee, en zakt terug tot plaats 10. Het is meteen duidelijk dat er jong geweld aanwezig is, die er een hevige titelstrijd zullen van maken.
Tobias Kirschbaum neemt na de eerste dag de leiding, Hein Van Hellemond 2e en Sebbe 3e na 4 reeksen met 1 aftrek. Zaterdag werd er maar matig alcohol gebruikt, waarschijnlijk omdat een doorwinterde Finn-zeiler weet dat alcohol en melkzuurafbraak geen goede combinatie is. Of zag ik er toch ééntje het niet te nauw nemen met de dosis alcohol ? Waarschijnlijk één die denkt dat er toch niet gevaren zal worden op zondag wegens een voorspelling van 3 knopen wind of wel 1 Beaufort (onzeilbaar voor een zeewedstrijd).
De volgende ochtend toch te zien dat er wind staat. Hm meer dan op de voorspelling. Gaan we dan toch varen, denken we allen? Na het ontbijt verzorgd door de club, vraagt een groepje Nederlanders aan mij. En Wim, gaan we het water op denk je? Duidelijk te merken aan de blikken dat ze geen zin hadden om hun natte pak aan te trekken.
Ja, natuurlijk drukte ik hoopvol uit ! Goed wetende dat het goed zou kunnen dat het een maat voor niets wordt. Maar we hebben geluk, alhoewel dat begrip ‘geluk’ relatief is natuurlijk. Licht weer en stroming. Wind in ‘plekken’. Zitten op de rand, zelfs hangen met momenten. Andere momenten op de overloop. Moeilijke omstandigheden dus. En laat dat nu juist het talent boven halen bij de zeiler. Sebbe toont zondag aan dat hij het nog niet verleert is en wordt een mooie eindlaureaat van deze prachtige wedstrijd !
Dat er werk aan de winkel is voor de Belgen is te zien aan de uitslag. 2e Belg staat pas op de 14e plaats. We beschouwen dit als een extra motivatie om de kalender van volgend zeiljaar ambitieus op te stellen. Met zeetrainingen en trainingen op open water ! De succesvolle opkomst doet vermoeden dat de buitenlanders ook ons in deze gedachte willen steunen !
We blikken voldaan terug op een schitterend zeilweekend.
Tekst: Wim Henderieckx
Foto: RNSYC
