Samantaga (Swan45) wint overtuigend in IRC1 én behaalt line-honours. Lees hieronder het verslag van de Huysman Antwerp Race vanuit de kuip van de winnaars.
Vrijdagavond samenkomst op steiger C in Breskens op een opgefriste Samantaga met een gladde romp. Twee uur buiten gevaren met de bemanning die mekaar na twee ‘speciale’ jaren terug vond. Voor mij was het toch al weer tien jaar geleden met deze groep. Een deugd doende en nuttige ‘shakedown’ op de zeeschelde. Pascal Desmarets die zal navigeren en ik die de tactiek zal doen, krijgen uiteindelijk de ingewikkelde nieuwe navigatietools aan de praat.
Zaterdagochtend is het mistig. De bus uit Antwerpen komt aan en de stille haven wordt ineens luid en actief. Marc Flamant serveert ons ‘s ochtends koffie op de Grand Banks.
De start
Iedereen is op het water vanaf 9.30u. De voorspelde ‘tot 17 graden’ wordt toch redelijk gecompenseerd door de schijnbare wind uit het Noordoosten. Na een aantal pogingen met het laatste van de tegenstroom, beginnen we rond half twaalf aan de Huysman Antwerp Race 2021 in IRC 1, samen met de maxi’s. Iedereen is ‘hot on the line’. Onze start was niet denderend maar op een wedstrijd van 45 zeemijl maakt dat natuurlijk niet zo veel uit.
Tactische wedstrijd op navigatie en stroming
Het wordt al snel duidelijk dat de kentering van de stroom in de ondiepere gebieden de eerste grote inhaalkansen zal geven. Na veel kruisen langs de Grote Plaat komen we tussen de lagere handicap boten terecht en later de groep die in Terneuzen is gestart. Het is een wedstrijd die zich vooral op navigatie en stroming laat bepalen, veel minder dan de wind. Philippe Moortgat en Patrick Van Heurck wisselen af mekaar aan het roer, en Harry-Michel Peeters blijft maar glimlachen aan het grootzeil bij de vele manoeuvres tussen grote schepen en de dijk. Volop stroom mee, dus hoe dieper hoe beter!
Een paar uur later zitten we rond Hoedkenskerke en scheren we de Zeedijk in één hele lange slag. Daar pakken we veel winst onder iedereen door (groeten aan X-Bie). Met een oog op de dieptemeter (we zijn nooit onder 1.0m gegaan ?), wordt er af en toe wat nerveus gelachen maar we komen er steeds door. Met de B&G app op de GSM en benedendeks een navigator met een luide stem en veel gezond verstand.
Deze editie biedt weinig werk voor de rest van onze voordek bemanning: geen spinnakers deze keer, maar ik begrijp dat de slagen ‘in de zon’ en ‘zonder zon’ een enorm verschil in gevoelstemperatuur betekenden. Bedankt aan de gebroeders Blondiau en de rest van de bemanning voor de naadloze manoeuvres. En wat hebben we lekker geluncht!
We kruisen de maxi’s die een omweg gemaakt hebben, één ervan lijkt een boei gemist te hebben. Het wordt lichter en lichter en blijven ons concentreren op ‘de snelheid er ten allen prijze inhouden’. Vanaf Kloosterzande wordt het een beetje drukker qua commerciële vaart. Dankzij het organisatiecomité en de politie van beide landen worden duidelijke instructies gegeven. We varen voorbij een paar sportboten die met z’n drieën deze koers afvaren. Respect!
Doel bereikt ter hoogte van Doel
Uiteindelijk bereiken we na een 5,5 uur opkruisen ‘ons Doel’ aan boei 48a en daar wordt de wedstrijd voor ons ingekort… in de snelste tijd ( we halen Line Honours) … waarna de wind plots komt opzetten. Nog anderhalf uur ‘cruisen’ naar Antwerpen onder het waakzame oog van de politie achter ons. Na een uurtje wachten gaan de sluisdeuren en de vaten bier open. Een mooie avond in de race village om uiteindelijk als ‘Vedetten’ op het podium te eindigen als winnaars in IRC 1. Een prachtig weekend, bedankt aan iedereen die dit heeft mogelijk gemaakt. Wat hebben we dit toch gemist! Hopelijk weer snel het water op.
Tekst: Philippe Rogge Jr.