Laat ons de meute nog maar eens mishagen en bekennen dat wij allerminst voetbalfanaten zijn. Als prille tieners zagen wij weinig heil in 11-tallen met ballen. (pun not intended) Gelukkig overkwam ons midden jaren 80 een nieuwe ervaring. Zeilboten en wedstrijden voerden vanaf toen de boventoon en Blankenberge- Ramsgate luidde voor ons een geheel nieuw tijdperk in. Sindsdien is het een hoogtepunt in ons zeilseizoen en de aanloop naar een veelbelovende zeilzomer. Even uw aandacht voor de Belgische zeilklassieker bij uitstek: de Dover Strait Race vanuit Oostende.
Met meer dan 70 boten aan de start is de Dover Strait Race een succes. Frits Buyl voorspelt een zeer lichte bries uit het ZW die in de voormiddag afneemt en na enkele windstille uren plaats ruimt voor een al even milde NW die vervolgens zal toenemen in de vooravond.
Inderdaad, vanaf 9:00 wordt het een tijdje huilen, liefst met de pet op, want de zon brandt stiekem achter de wolken als de wind het laat afweten. Kunst is deze zo snel mogelijk terug te vinden. Meer en meer spinnakers en gennakers worden gehesen. Bolderik (Wim Driessen) schiet als één van de eersten weg en zal zijn voorsprong niet meer prijsgeven. Trimen (Eric De Smet) gaat het aanvankelijk heel hoog zoeken, niet onverstandig, want die voorspelde wind zit inderdaad Noordelijk.
Wat dan volgt is een lange, soms enerverende oversteek. Twee weersystemen vechten om voorrang. Af en toe duikelt een bruinvis voorbij. De zee vertoont alle tinten grijs. Dan een veelbelovende deining uit het Noorden. De voorspelde stevige bries blijft echter uit. Rond 18:00 een loeiende tij richting kanaal. We hebben te doen met de IRC 1 en 2 klasse die een meer Westelijke baan varen en dus niet de kans krijgen om de stroom dood te zeilen. Een vreemd fenomeen doet zich voor, voor een aantal boten bevindt, om de één of andere reden, de Gull boei zich plots iets Westelijker dan op de kaart.
Het windmolen park, dààr moest je wezen. Een tactische zet die de Capella, de Diabolique en de RepoMan de broodnodige windeieren legt. Opmerkelijk is de 4 tonner Capella. Die pikt bij het minste zuchtje wind sneller aan dan de meeste halftonners. Hoe doet die oude rot het toch…
Het veld dat aanvankelijk wijd verspreid ligt komt bij de finish lijn terug samen. Het moet een zeldzaam mooi beeld zijn vanop het terras van de Royal Temple: onder het genot van een Gin-tonic kijken naar al die jachten onder spi in het avondlicht. Sightseeing op zijn Engels.
Tot laat in de avond blijven de deelnemers binnenstromen. In het donker komt ouwe getrouwe François, met zijn Jokken 3 kranig over de eindmeet. De kleintjes blijven toch de dapperste als je ’t ons vraagt.
Vrijdag dan effe upperclass English doen in Ramsgate, de obligate wandeling naar Broadstairs en voor de die-hards de plaatselijke zeilwedstrijden. Spookschip doet even iets vreemd met de spinakker (een grappig zicht vanop de krijtrotsen van Ramsgate) al heeft de blunder geen invloed op zijn verder uitstekende uitslag.
Kortom zeilpret alom al gaan er vragende stemmen op voor een Oostende-Stockholm vanwege het toenemend gebrek aan vrouwelijk schoon op Engelse bodem.
Rest ons enkel nog een een pluim voor de organisatie. Alles netjes geregeld. We missen alleen een double handed klassement. Jammer, het zou deze populaire tendens een boost kunnen geven.
Alle uitslagen vindt u onderaan dit bericht in de bijlage.