Minder wind, dat is wel het meest voor de hand liggende dat er over de terug-wedstrijd kan gezegd worden. Iedereen krijgt dezelfde baan. IRC en CR, de groten, de kleintjes alles wordt op één hoop gegooid. Met alle gevolgen van dien. Maar dat is voor straks.
Op zich een leuk parcours, een aantal spinnakerrakken afgewisseld met wat knik-in-de-schootse-rakken. De wind is veranderlijk. Wat meer, wat minder, soms ruimend, dan weer krimpend. Het houdt de bemanning wakker en alert. Alleen een ziekmakende deining gooit roet in het eten. Een merde voor materiaal en zeilen en wie niet volledig zeeziekproof is moet er aan geloven.
Aan de Gull breekt het peloton op. De opgelopen achterstanden worden niet meer goed gemaakt.
De wind krimpt en de spi moet af. Een wat scherper rak richting Ruytingen. Als bij wonder wordt deze keer de Traffic Separation Scheme (TSS) netjes en volgens de regels gekruist. Hoe zou dàt komen? Het klaart op en onder een stralende zon mag de spi weer aangeslagen worden. Zeilen à la Méditerranée, een cadeautje…
Een mayday van de NRJ-BALL
Dan een mayday op kanaal 16, gevolgd door een ijzige stilte. Geen naam, geen positie, alleen drie keer mayday. Achteraf blijkt een zwaargewonde aan boord van de NRJ-BALL (Elan 400) de oorzaak. Verdere details zijn ons niet bekend. Hopelijk is alles redelijk goed afgelopen. Roland Claeys laat ons iets weten.
