Even leek het erop dat Evi Van Acker na de Olympische Spelen het zeilen vaarwel zou zeggen. Evi greep op de Spelen in Rio naast een olympische medaille. De Belgische medaillehoop strandde door ziekte net naast het podium. Evi heeft dit weekend goed nieuws bekendgemaakt omtrent haar toekomst.
Evi Van Acker heeft beslist dat ze nog zeker zal doorgaan tot en met het WK in 2017 in Medemblik. Daarna zal Van Acker een nieuwe evaluatie maken.
Evi vertelt:
“De laatste weken zijn niet gemakkelijk geweest. Af en toe ben ik vrolijk en kan ik terug lachen en plezier maken, maar soms word ik overvallen door een bijzonder verdrietig gevoel en rollen de tranen over mijn wangen. Topsport is soms keihard en net als het leven met vallen en opstaan. Deze zomer ben ik hard gevallen en aauuuw, wat doet het pijn.”
“Na London was ik best ontgoocheld met brons. Het goud werd mij op een dienblaadje gepresenteerd maar door een opeenstapeling van fouten gaf ik het zelf weg en moest ik genoegen nemen met de derde plek. Ik ging door omdat ik wist dat er meer in zat. De campagne naar Rio was bijzonder mooi. Zowel het zeilteam als het begeleidingsteam werd groter en professioneler en het was erg leuk om daar een deel van uit te mogen maken. Het motiveerde mij. Ik werd beter op alle vlakken en de prestaties werden steeds constanter. Ook het complexe water en de lastige wind kende voor ons bijna geen geheimen meer. Maar toch ging het mis en werd ik 4e. Ik ben niet ontgoocheld, maar vooral erg droevig. Verdrietig dat het zo is gelopen, dat ik ziek ben geworden, dat ik niet heb kunnen laten zien hoe goed ik was en hoe goed wij voorbereid waren. Het strategische plan van mijn coach Wil was perfect, maar ik kon het niet uitvoeren omdat mijn lichaam niet mee wou. Die derde dag was hels. Onmacht. Wij bleven erin geloven en we klommen na rust en wat minder wind terug omhoog in het klassement, maar het was niet genoeg. De wonde is nog lang niet genezen en het litteken zal ik waarschijnlijk voor altijd meedragen, maar met de tijd zal ik het een plekje kunnen geven. Ik heb het geluk omringd te zijn door een geweldig mooi team en door lieve vrienden en familie die mij opgevangen, getroost en geknuffeld hebben. Jullie waren en zijn fantastisch.”
“Ik heb goed nagedacht en heb voor mijzelf besloten dat ik op deze manier en met een dergelijk gevoel mijn sportcarrière niet kan en wil afsluiten. Als je valt, sta je op, zo simpel is het soms. Ik ga door tot en met het WK 2017 in Medemblik en evalueer daarna opnieuw over de toekomst. De komende weken doe ik het op doktersadvies wat rustiger aan zodat ik er daarna weer 200% tegenaan kan gaan. Eerst in de gym en begin volgend jaar terug op het water met mijn teamgenoten.”
