Iets meer wind dan gisteren (soms tegen de 30 knopen) door wat seabreeze die de gradiënt wind assisteerde. We werden weer weg geschoten voor een coastal race, al was deze ietsje korter dan de vorige. Jethou (waar legende Brad Butterworth de tactische keuzes bepaald) wint weer in IRC A en Near Miss in IRC B. Het comité verzet de prijsuitreiking naar maandag avond ipv dinsdag avond, en Antilope eindigt weer eens een plekje voor ons.
3DI contra 12mm Dyneema schoot: 3DI won
Geen vallen gebroken deze keer, maar wel een schoot die de druk van de 3DI niet aankon. En het gaat er morgen niet op verbeteren daar de wind nog eens gaat toenemen. Overall staan we nog steeds 2de, en we zullen het dus niet op een gouden plateau’ke aangereikt krijgen. Het is vechten voor elke seconde. Maar de Giraglia Rolex Cup wordt pas gewonnen als je het gehele event mee doet en de echte offshore (al is die slechts 242 zeemijl) moet nog komen. Het beloofd een erg winderige start te gaan worden met een erg, eh…, geen winderige finish.
Bijna aanvaring met zwemmende camera man
Gezien al de media aandacht was het soms oppassen voor fotografen in het water. Schijnt een nieuwe rage te zijn…?
Gesprekken in de kuip gaan dan ook alle kanten op: Bram naar de eigenaar: Pit, did you see the cameraman in the water? Wout naar Bram: We are racing eh! He shouldn’t even be there. En dat terwijl we tegen 14kn recht op de kerel afvaren. Puntje bij het paaltje, of beter gezegd, bij de cameraman, we zijn er niet opgevaren, maar hadden bijna die kerel zijn linker been mee. Goed dat we geen kantelkiel hadden…
We worden vandaag uiteindelijk 8ste wederom net achter de Antilope van Willem Wester. Morgen moeten we daar toch eens iets aan gaan veranderen hoor. Maar soit, sommige dingen heb je gewoon niet in de hand.
www.giragliarolexcup.com
