Na de zware condities in januari en de afgelasting in februari waren de weergoden de nep-Goofen nog eens gunstig gezind. Er was een flauwe tot matige koelte beloofd uit zuid tot zuidwestelijke richting en dat zowaar in lentecondities. Aan de start lieten de windmeters aan boord nauwelijks meer dan 8 knopen optekenen. Op het einde van het tweede rak zakte de wind nog wat verder in en leek het een lange wedstrijddag te gaan worden. Gelukkig schoot Aeolus na een uurtje wedstrijd wakker en kon het zeilfestijn echt beginnen.
De nep-Goofen hebben dit seizoen duidelijk de smaak te pakken en schotelden de 77 deelnemende schippers met hun bemanning alweer een uitdagende baan voor. Het werd een rondje plaat ‘met extra hindernissen’. Taktiek, zeiltrim, boothandeling zouden bepalen wie met de Oosterschelde-eer ging lopen, zoals het hoort in een zeilwedstrijd.
De Banen
Start naar het oosten, voor de habitués ‘naar de brug’. Meteen 3 opeenvolgende spirakken. In het aanschijn van de torens van Zierikzee kon het lussenspel rond de boeien beginnen.
Tot aan de voorlaatste boei kreeg elke klasse een ietwat ander parcours voorgeschoteld. Daarna gingen alle boegen richting Zeelandbrug om na het ronden van de SvK11 te finishen voor Colijnsplaat. Een ondertussen klassiek einde van een heerlijke zeildag.
