De kwartfinales brachten alle suspens die ervan verwacht werd: in soms erg close duels (tijdens de eerets pre-start boorde Bruni zijn boeg in de achtersteven van Ian Williams) gingen in een ‘best of five’ de 4 beste teams naar de halve finale. Weer veel om over te vertellen.
Laat ons beginnen met de races tussen Robertson en Gilmour. De jonge Nieuw Zeelander had het lef gehad de oude meester uit te dagen, maar de oude meester bleek een taaie klant.
Exit Robertson
Te taai zelfs want met een 3-2 score vocht het team van Peter Gilmour zich naar de halve finales. Phil Robertson had het zich wellicht anders ingebeeld, maar door in de laatste manche naar de verkeerde (linkse) kant de gaan net na de start was hij van in het begin op achtervolgen aangewezen.
Gilmour rondde de boventon met 4-5 bootslengtes voorsprong en een oude rat als Gilmour geeft zulk een voorsprong niet meer uit handen. Robertson probeerde nog met een gijp naar de rechterkant wat van zijn achterstand goed te maken, maar Gimour verkoos om in zijn windvlaag te blijven zeilen, en met één gijpje naar de finishlijn te stormen. Exit Nieuw Zeeland team 1.
Ook Tiller moet eraan geloven
De andere Nieuwe Zeelander, William Tiller, de overtuigende doch verrassende winnaar van de kwalificatierondes, had voor Zweed Berntsson gekozen. Het werden 5 felbevochten manches waarin ieder om beurt won, zodat ook hier een vijfde manche de beslissing zou brengen.
Berntsson had bij de start voor de rechterkant gekozen, Tiller vergat even te volgen en de Zweed was gaan vliegen. Een korte voorsprong aan de boventon gaf de Zweed niet meer uit handen, wat Tiller ook probeerde.
Denen sluipen dichterbij
Jesper Radich was door het andere Zweedse team als opponent gekozen voor de kwartfinales. Het Scandinavisch onderonsje werd over vier manches uitgespreid. Radich haalde het eerste punt binnen, maar moest in de tweede race zijn meerdere erkennen in Bjorn Hansen. De derde race ging dan weer naar de Denen.
In de vierde race dwong Radich de Zweden naar de verkeerde kant van de baan, ging zelf gauw naar rechts. Bingo. De Zweden stuurden nog aan op een fel gijpduel, Maar Radich sloeg de aanvallen kalm af en zeilde juichend over de finish. Het prijzengeld zal daar wel voor iets tussenzitten.
Clash Williams – Bruni
De clash tussen deze twee teams zou ook beslissend zijn voor het wereldkampioenschap: als Williams won, was zijn titel binnen. Er stond hier dus veel op het spel (eer, prijzengeld,…). In een heel erg intense pre-start kreeg Bruno een penalty aan zijn zeilbroek na een korte aanvaring,die hij voor de finish zou moeten goedmaken. Het werd een heel spannende strijd: de boten gaven elkaar geen duimbreed toe.
Bij de tweede keer aan de boventon parkeerde Bruno Williams even, en ging dan als eerste onder spi van door, maar toen de Engelsen hun spi zetten, glipte de spival van de Italianen weg en moest de spi weer gehesen worden. Voorsprong weg en een met fel gijpduel zorgde Williams ervoor dat de Italianen niet meer uitliepen en ook hun penalty niet meer konden goedmaken. Bruni ging wel als eerste over de meet, maar de eerste punten waren voor Williams.
Wereldkampioen!
Ook de tweede manche ging naar Williams, in gelijkaardige omstandigheden en weer matchracen van erg hoog niveau. Heftige dial up, penalty voor Bruni, start, boventon, parkeren, spinnakerduel tot aan de benedenton, dan beiden een eigen kant (Bruni rechts, Williams links, toch weer samen aan de boventon, park up, Williams eerste met spi op en naar de finish. 2-0 in zijn voordeel nu, zodat de derde race wel eens dé beslissing zou kunnen brengen waar het Engelstalige schrijversgild op zit te wachten.
Daarom besliste de organisatie dat het derde duel uitgesteld werd tot in de namiddag, wanneer de Monsoon Cup rechtstreeks op de Maleisische TV kwam. De rustpauze die daarmee gepaard ging was koren op de molen van Bruni. Net na de dial-up (gebruikelijk intensief) gingen beide boten naar de goede linkerkant, en toen beide boten elkaar kruisten, gaf Williams niet genoeg water, met een penalty als gevolg, die hij bovendien meteen moest uitvoeren. De deur naar de overwinning lag daarmee open voor de Italiaan die zo de druk op Williams opvoerde.
In hun tweede race nam Williams een optie naar rechts (daarheen gestuurd door zijn coach) en dat draaide perfect uit voor hem: met verschillende bootslengtes voorsprong draaide hij rond de boventon, en die voorsprong behield hij tot het eind. Deze winst, en het verlies van Bruni, kronen de jonge Brit tot wereldkampioen matchracen.
Berntsson al zeker van de finale
Om de dag van morgen (zondag) wat minder te belasten, en om det aangekondigde slechtere weer wat voor te zijn, besliste de organisatie om de halve finalereeksen aaansluitend al te zeilen. Omdat het nog wachten was op de uitkomst van het duel Bruni-Williams, werden Peter Gilmour en Johnie Berntsson alvast het water op gestuurd voor hun eerste races. Ook de halve finales gaan naar een ‘best of five’.
In zijn eerste reeks dwong Gilmour zijn opponent tot achtervolgen: 1-0. Berntsson vocht terug en schreef de volgende twee races op zijn naam. Ondanks een penalty bij de start van de vierde race slaagde Berntsson er dan in om Gilmour een derde keer te verslaan, en nam zo vrolijk zijn ticket voor de finale in ontvangst.
Radich & Williams moeten nog even wachten
Ook Ian Williams mocht meteen na zijn zege tegen Bruni weer het water op voor zijn eerste halve finalewedstrijd tegen Jesper Radich. Close wedstrijd, waarin Williams het laken naar zich toehaalde door de betere kant van het water te kiezen. Radich stelde orde op zaken en won race nummer twee op overtuigende manier.
Williams sloeg in de derde wedstrijd terug en bezorgde Radich tijdens de dial-up een penalty. De Deen slaagde er niet in om dat goed te maken, zodat deze teams met een 2-1 in het voordeel van Williams dde warme Maleisische nacht ingaan: de schepen hebben geen navigatieverlichting, en om 18u gaat hier het licht uit.
www.worldmatchracingtour.com
www.monsooncup.com.my
www.bataviahaven.nu
