Finn zeiler Nicholas Heiner (NED) gaat vol vertrouwen naar Hongarije, waar van 4 tot en met 10 september de Finn Gold Cup wordt gezeild. Het WK in de Finn klasse vindt plaats op het ‘verraderlijke’ Balatonmeer. ,,Ik bereid me voor op een helse week. De omstandigheden kunnen maar zo elke dag enorm verschillen. De kans is dat ik de ene dag als een Hulk moet varen, en de andere me als een ballerina op de boot moet bewegen.’’
Al 13 kilo aangekomen
Heiner won recent in Aarhus een sterk bezet testevent. Het geeft hem het vertrouwen dat hij zijn Finnjol steeds beter leert kennen. En dat hij richting de Olympische Spelen van 2020 in Japan op de juiste weg is. Zelfs qua gewicht. Sinds hij overstapte uit de Laser is Heiner al dertien kilo aangekomen. ,,En niet dankzij de McDonald’s hè.’’ Toename in gewicht, en met name spiermassa, is nodig om zijn mannetje te kunnen staan in de uitdagende klasse.
Verraderlijk meer
Het Balatonmeer is het grootste meer van Midden-Europa. Het is liefst 77 kilometer lang, heeft een wateroppervlak van 596 km² en een kustlijn van zo’n 200 kilometer. Er wordt gevaren in de directe omgeving van Balatonföldvár. Registratie, openingsceremonie en oefenrace zijn van 1 tot en met 3 september, vanaf de 4e volgen elf races, waaronder de medalrace. ,,Het zal vooral mentaal een pittige week worden.”
De voorbereiding op het WK is in volle gang. Heiner is al neergestreken in de jachthaven van de Spartacus-zeilclub in Balatonföldvár. ,,Ik heb er nooit eerder gevaren, maar ken de reputatie van het Balatonmeer. Er zijn dagelijks grote verschillen qua windkracht, maar ook veel drukverschillen en draaiingen. Het kan maar zo zijn dat je ondanks heel hoge scores toch kampioen kunt worden. En verrassingen moet je niet uitsluiten. Ik weet dat er eens een Rus het EK won, die daarna nooit van zijn leven meer in de top-twintig is geëindigd. Er kan dus een hoop gebeuren. Daar stel ik me ook helemaal op in.’’
Wat zijn je kansen?
“We kennen de ins and outs van de Finn ondertussen behoorlijk goed. De gevestigde orde heeft op dat gebied nog een streepje op mij voor. De snelheid is nog niet altijd even constant, dat komt nog. Wat voor mij de doorslag kan geven op dit evenement is het kunnen racen en de ogen buiten de boot. Continu op zoek naar de wind en de juiste winddraaiing. Ik geloof erin dat mijn sterkte punt is binnen dit veld. De Laser was daar de perfecte leerschool voor. Dat hebben we ook afgelopen dagen gezien in de trainingswedstrijden. Ik zit altijd in de kopgroep. Maar het racen met 40 boten gaat wel iets anders dan met 125 boten op 1 startlijn zoals op dit WK het geval is.”
Coach Rafael Trujilo leert doseren
Als hij de afgelopen jaren al eens zin had om, in plaats van in de sportschool, op het water ‘aan de gewichten te hangen’, nam Heiner weleens de Finn van zijn vader. ,,Lekker trekken en sleuren.’’ Maar sinds de zomer van 2016 is de liefde echt daar, de officiële overstap een feit. Sindsdien leert hij iedere dag bij. Hij zegt inmiddels ,,op zo’n tachtig procent’’ te zitten. Nadat hij begin 2017 ging werken met de Spanjaard Rafael Trujillo, winnaar van zilver op de Spelen van Athene 2004, deed hij veel extra kennis op. ,,Ik maak nu snel stappen.’’ Hij leerde doseren. ,,Nu weet ik dat je bijvoorbeeld niet meer dan twee dagen meer dan honderd procent kunt geven, dan blaas je jezelf op.” Het is een fysiek gevecht in de Finn. ,,Ik kan nog altijd veel bijleren, over het racen. Maar ook over het materiaal, de set-up van de boot.’’
“Mijn eerste Finn-win”
Een eerste échte proeve van bekwaamheid legde Heiner begin augustus in Aarhus af. Hij won er het testevent voor het WK van 2018. ,,Mijn eerste Finn-win, dat gaf echt een goed gevoel, vooral ook omdat daar de omstandigheden wisselden.’’ Bij aankomst in Aarhus had Heiner nog wel even moeten slikken. Logisch. Hier was het in 2015 misgegaan. Hier verspeelde hij, in een rechtstreeks gevecht met Rutger van Schaardenburg, de olympische kwalificatie in de Laser. ,,Er was nog wel iets van een zuur gevoel ja. Omdat ik destijds, halverwege het evenement, nog voor lag, maar het niet af kon maken.’’ Dat nu, was ditmaal anders. Heiner boekte zijn eerste grote zege in de Finn. ,,Het had ook wel iets symbolisch. Nu kwam ik na drie dagen aan de leiding en hield ik het wel vol. Tuurlijk, als ik moet kiezen, was ik nog altijd liever in 2016 naar de Spelen gegaan en had ik daar een medaille gewonnen, maar hiermee heb ik wel iets weg kunnen poetsen.’’
Droomt van goud op de Spelen
En dus droomt hij alweer van de Spelen. In 2020 is Enoshima het middelpunt van de wereld voor zeilers. Half juli nam Heiner er alvast een kijkje in Japan. Hij voer er enkele dagen, maakte kennis met de golfslag. ,,Ik wilde vooral ook zien hoe het leven daar is, wat ik kan verwachten. Welnu, ze lijken er al klaar voor de Olympische Spelen.’’ Zelf moet hij nog even voort, de Spelen zijn over ruim 1000 dagen. ,,Of het realistisch is dat ik komende maand goud win op het WK in Hongarije, dat weet ik niet. Aarhus heeft me geleerd dat het er daar, volgend jaar, wel inzit. Maar in Japan ga ik sowieso voor goud.’’
