Op zaterdag 8 januari is in Lanzarote de 2022 RORC Transatlantic Race netjes op tijd van start gegaan in prachtige omstandigheden. Een flottielje van toeschouwers was getuige van het spektakel en duizenden anderen volgden het gebeuren via live stream. Vendee Globe ster Pip Hare voorzag alles van commentaar.
Na maanden van voorbereiding en planning is de 3.000 mijl lange race naar Grenada begonnen voor de 256 zeilers uit 27 verschillende landen. De recordvloot van 30 boten vertrekt in een razendsnel tempo downwind en laat Lanzarote achter zich. De RORC-vloot raast langs de Canarische Eilanden alvorens de open wateren van de Atlantische Oceaan binnen te varen. Een complex weersysteem belooft een fascinerende race naar Camper & Nicholsons Port Louis Marina in Grenada.
“15-20 knopen wind en een golfhoogte van bijna anderhalve meter zorgden voor een spectaculaire downwind start,” zegt RORC Deputy Racing Manager Tim Thubron. “Zowel de MOCRA- als de gecombineerde IRC-klasse start waren zeer competitief; het toont aan hoe temperamentvol deze vloot is. Het RORC Race team zal hun vorderingen gedurende de race 24-7 in de gaten houden, en zoals met alle evenementen van onze Club, wensen wij al onze deelnemers een veilige en plezierige race.”
IRC 1
Zonder twijfel heeft IRC 1 de grootste variëteit aan jachten in de RORC Transatlantic Race. Drie klassieke jachten racen onder IRC, waaronder Remy Gerin’s Faiaoahe (FRA) die een larger-than-life personage is en zijn 65ft (19.8m) cuttergetuigde sloep Two-Handed racet met Bernard Jeanne-Beylot. Racen met een traditioneel gebouwde boot met slechts twee personen vereist allround vaardigheden, maar het duo heeft ook geen gebrek aan humor, naast een hometrainer benedendeks, geeft Remy toe dat hij een enorme hoeveelheid broccoli aan boord heeft. “Ik ben er dol op, maar mijn kinderen niet, dus dit is één van mijn grote traktaties aan boord. Thuis krijg ik er te weinig van!” lachte Remy.
Andrew Hall’s Lombard 46 Pata Negra (GBR) trok weg van de klasse bij de start en leidde op het water. Kapitein Chris Jackson meldde zich vlak na de start: “Het is geweldig om van start te gaan. We doen het heel aardig, we lopen 12 knopen en het is geweldig om eerst te liggen in onze klasse.”
Ross Applebey’s Oyster 48 Scarlet Oyster (GBR) had een geweldige tactische start langs de kust van Lanzarote en liet daarbij een snelheid noteren van meer dan 10 knopen. Christopher Daniel’s J/122 Juno (GBR) racet voor de eerste keer over de Atlantische Oceaan en nam na de start contact op met het raceteam: “Glamour condities voor de start! We zijn er snel in geslaagd om te herstellen van een opgeblazen fitting op de overstaglijn en genieten nu van een VMG run downwind langs de geweldige kustlijn van Lanzarote. Nu we het keerpunt bij Puerto Calero gepasseerd zijn, banen we ons een weg door de Canarische Eilanden; volgende stop Grenada!”
IRC 0
Het supergevecht tussen de offshore vijftig-voeters kende een knetterende start. Max Klink’s Botin 52 Caro (CH) spijkerde de pin end van de lijn alsof het team aan een inshore race begon. De Botin 52 Tala (GBR) van David Collins zat ook niet verlegen om de lijn. De Botin 56 Black Pearl (GER), bestuurd door Stefan Jentsch was ook in de mix. Drie uur na de start van de race gierde het trio drie aan drie voorbij met een snelheid van bijna 20 knopen.
IRC SUPER 0
L4 Trifork kreeg de beste start van de grote boten klasse, met Joern Larsen aan het roer en Bouwe Bekking die de lakens uitdeelde. L4 Trifork startte aan lijzijde en kwam zo in schone wind om hun enorme spinnaker te hijsen. De L4 Trifork was oorspronkelijk de VO70 Ericsson 4 maar heeft nu DSS foils en een langere boegspriet. Maar de 100 voet lange Maxi Comanche met kantelkiel, geschipperd door Mitch Booth, kwam ook goed weg en passeerde de L4 Trifork aan de loefzijde. L4 Trifork gybedde op hun lijn en kreeg misschien zelfs een sleep in hun quarter wave. Het was een agressieve start van beide teams. Na slechts drie uur in de race leidde Comanche reeds met vijf mijl. Achter de leiders heeft HYPR (NED), gezeild door Jens Lindner, een meer noordelijke positie ingenomen. De VO70 I Love Poland van de Poolse Nationale Stichting en de VO65 Sisi van The Austrian Ocean Racing liggen verder naar het zuiden.
MOCRA
Met snelheden van meer dan 30 knopen waren de krachtige multihulls in de MOCRA-klasse als eerste weg. Jason Carroll’s MOD70 Argo (USA) won de pin end met Giovanni Soldini’s Multi70 Maserati (ITA) die als eerste aan lijzijde over de lijn ging. Het Italiaanse team was de eerste die binnengaats gleed en naar het keerpunt bij Puerto Calero. De MOD70 PowerPlay (CAY) van Peter Cunningham ging echter aan de leiding met een snelheid van 33 knopen. PowerPlay was als eerste door de passage tussen Lanzarote en Fuerteventura. Argo en Maserati zeilden ten zuiden van de loxodroom, maar PowerPlay bleef naar het noorden koersen. Minder dan drie uur na de start van de race had het trio al meer dan 70 mijl afgelegd.
Samenvattend over de inzet van de Royal Ocean Racing Club voor deze race, zei Jeremy Wilton, CEO van de RORC: “Het vergt veel middelen van het hele RORC team en van onze partners zowel hier in Lanzarote als aan de overkant van de oceaan in Grenada. De voorbereiding voor de start en de ontvangst bij de finish maken allemaal deel uit van een geweldige ervaring voor concurrerende teams die 3.000 mijl racen. Racen op zee is een deel van onze naam, het zit in ons DNA en de meerderheid van onze leden over de hele wereld zijn oceaanracers. De RORC wordt gerespecteerd voor het managen van races en voor onze veiligheidsnormen. Het leveren van geweldige offshore races is wat we nastreven en deze worden ook bucket-list evenementen.”
