Op de tiende dag van de RORC Transatlantic Race racen nog steeds 21 teams op de Atlantische Oceaan voor de eindzege en de RORC Transatlantic Race Trophy.
Racend onder de IRC Rating Rule, heeft Comanche’s record de lat gelegd hoog gelegd voor de monohulls. Op de Atlantische Oceaan woedt een gevecht om de eer van de klasse maar ook privé duels. De race om de eindzege is nog lang niet voorbij.
In de MOCRA-klasse is de laatste multihull gefinisht. Antoine Rabaste’s Maxi Multihull Ultim Emotion 2 (FRA) passeerde op 16 januari net voor zonsondergang de finishlijn in Port Louis, Grenada. De 80ft trimaran racete Grenada binnen met een snelheid van meer dan 26 knopen!
IRC super zero
De Volvo 70 L4 Trifork (DEN), met Joern Larsen aan het roer, is 171 mijl van de finish verwijderd en wordt om ongeveer 23:00 UTC in Grenada verwacht. De L4 Trifork ligt naar schatting 15 uur achter op de tijd van de Comanche, gecorrigeerd onder IRC. Volvo 70 I Love Poland (POL), geschipperd door Grzegorz Baranowski, is momenteel derde in zijn klasse en zal de race naar verwachting op dinsdag 18 januari beëindigen.
L4 Trifork heeft een vermindering van de windsnelheid gemeld aan het RORC Media Team: “We verlieten het gebied met lichte wind in de hogedrukrug, wat ons een flink aantal mijlen in het klassement kostte. We kunnen er niet veel aan doen, we moeten het weer zeilen dat we krijgen. Zeer comfortabele zeilomstandigheden en temperatuur, maar we hopen natuurlijk weer op een beetje water over het dek.”
IRC nul
Een fotofinish ligt in het verschiet voor twee high-performance 50-voeters die op 750 mijl van de finish strijden om de eer in hun klasse. Terwijl de Botin IRC 52 Tala (GBR) van David Collins eerste staat in deze klasse, staat de Botin 52 Caro (CH) van Max Klink aan de leiding met slechts vijf mijl verschil. Beide teams zullen naar verwachting de race beëindigen rond het middaguur UTC op 20 januari. Dominique Tian’s Ker 46 Tonnerre de Glen (FRA) is net iets meer dan 1000 mijl van de finish verwijderd, en staat derde in zijn klasse.
Er is ook goed nieuws van de ontmaste Botin 56 Black Pearl, die binnenliep in El Hierro op de Canarische Eilanden nadat Stefan Jentzsch en zijn team 800 mijl hadden gevaren om zich in veiligheid te brengen. Meer nieuws wanneer ze aankomen in Marina Puerto Calero, Lanzarote.
IRC One
Ross Applebey’s Oyster 48 Scarlet Oyster (GBR) is de voorlopige leider na tijdcorrectie, met Richard Palmer’s JPK 10.10 Jangada (GBR), die double-handed racet met Jeremy Waitt, op de tweede plaats. Op de derde plaats staat de sluwe Jacques Pelletier aan het roer van zijn Milon 41 L’Ange de Milon (FRA). Andrew Hall’s Lombard 46 Pata Negra (GBR) leidt op het water en is momenteel vierde in zijn klasse. IRC One blijkt de meest competitieve klasse in de race te zijn, met alle vier bovengenoemde boten nog volop in de strijd om de overwinning. De leidende boten hebben nu een gebied met lichtere wind doorkruist en er wordt verwacht dat ze binnenkort de volle passaatwind zullen voelen, wat een mooie finish belooft in Grenada op 24 januari.
Ross Applebey nam contact op met het RORC Media Team om de sfeer aan boord van Scarlet Oyster te schetsen:
“Het heeft een week geduurd voordat we een beetje benedenwinds konden zeilen; ‘s nachts zijn we nog niet uit de warme kleren, maar de dagen zijn heerlijk. We beginnen al te fantaseren over wat we bij aankomst zullen aantreffen: douches, fruit, vers water en misschien wat rum! Mijn haar lijkt op de vacht van een heideschaap, maar ik heb het aanbod van de haartrimmer aan boord afgeslagen. Wildlife tot nu toe: tropische vogels, vliegende vissen, bruinvissen, dolfijnen en vanochtend bij zonsopgang een jonge walvis die zich helemaal uitleeft en plezier heeft.
Richard Palmer meldde zich per e-mail vanuit Jangada:
“Zoals velen van jullie gezien zullen hebben, hebben we een hevige strijd geleverd met twee boten, met name Scarlet Oyster en L’Ange de Milon. Scarlet Oyster zeilt erg goed, het is echt moeilijk racen tegen een boot met zo’n lange waterlijnlengte en zo’n lage rating, maar in alle eerlijkheid naar Ross toe, ze zeilen met een serieuze intensiteit die wij moeten evenaren. Ze hebben een volledige bemanning en na een ontmoeting met een paar van hen voor de start merkten we dat ze erg gemotiveerd zijn om te winnen! Ze zullen moeilijk te evenaren zijn in de laatste fases van de race.
“Ten tweede maakt L’Ange de Milon deel uit van een Franse elite-zeilbroederschap en de boot is een prototype van de formidabele ‘Sunrise’, een JPK 11.80. Onze missie is om de intensiteit in ons zeilen te houden. Als we onze doelen echt halen, blijken we de drie-uurs race-update te evenaren en soms te winnen. Maar we hebben vlak voor het vallen van de avond ons grootzeil moesten laten zakken. Op het eerste gezicht leek het op een race-ending breuk. De pen van de zwanenhals was uit zichzelf omhoog getrokken, maar gelukkig had een grootzeilspoor voorkomen dat hij helemaal omhoog zou trekken en uit elkaar zou vallen. Het kostte ongeveer een uur om het te repareren met behulp van een strop op een lier om de pen vast te zetten. De moer is nu door Neptunus opgevorderd en we kunnen geen winkel vinden om hem te vervangen.”
Mocra
Na een tussenstop op de Azoren om een paar problemen op te lossen, is Ken Howery’s Gunboat 68, Tosca weer op weg naar Grenada. Schipper van GDD Halvard Mabire en bemanning Miranda Merron rapporteerden:
“Wind vrij onstabiel, twee zeilwissels snel achter elkaar – goede training! Warm en soms zonnig, nogal wat squallmonsters in de buurt. Een voorrecht om in januari in warme klimaten te racen!”
Gunboat 68 Tosca (USA), mede-geschipperd door Ken Howery en Alex Thomson, is terug in de race, na een pit-stop op de Azoren.
“Ken, ikzelf en de bemanning hebben het druk gehad om Tosca klaar te stomen om eindelijk op weg te gaan naar Grenada,” bevestigde Alex Thomson. “De reparaties zijn nu uitgevoerd en we kijken er allemaal erg naar uit om weer op pad te gaan! Dank aan iedereen op de Azoren die ons de afgelopen vijf dagen heeft geholpen.”
Bron: rorctransatlantic.org
