De verwachtingen lagen hoog, want voor Bert Bossyns is de Transgascogne race een ultieme stepstone naar de trans-Atlantische race. Maar door een ongelukkige val aan boord, kwetste hij zich. Daardoor gingen alle manoeuvres in slow motion. Niet bevorderlijk voor een race op het scherp van de snee. Hij zeilde de etappe naar Ribadeao, Spanje toch uit. Maar finishte als 14de en met een grote ontgoocheling.
Open scheenbeen en gekneusde schouder
Vijf knopen wind is niet echt de ideale omstandigheid om een vloot van 51 boten weg te schieten, zegt Bossyns. Het zicht op het veld en de concurrentie wordt afgeleid door de aandacht om vaart in de boot te houden. Plots steekt ergens de wind op en schieten er enkelen vooruit.
Bossyns: “Ik heb die zucht gemist. Toch ging er geen seconde verloren om de snelheid te vergroten. Tegen de avond kwam er meer wind en versleepte ik alle losse spullen binnen naar de hoge kant, als tegengewicht voor de boothelling onder de druk van de wind. Bij een manoeuvre ’s nachts ben ik lelijk gevallen, achterover. De boot maakte een schuiver. De hele rechterkant van mijn lichaam ving de klap op. De kwetsuur aan het scheenbeen kon ik stelpen met middelen uit de verbanddoos. Maar de pijn in de rug, de schouder en de rechterarm bleef. Daardoor moest ik alles zo veel mogelijk linkshandig doen, dus in slow motion. Daar ging de vechtlust.”
Afwijken van de rechte lijn
Bij het ronden van het enige verplicht te nemen merkpunt, Belle Ile, was kans voor de Felicity II op aansluiting bij de kopgroep verkeken.
Bossyns: “Het zou een alles of niets optie worden, want veel kan je in de oversteek van de Golf niet verliezen, vanuit het peloton. Ik wist dat er een hoge druk gebied op komst was. En dat dit onder de Spaanse kust de windsnelheid zou doen afnemen. Dus ben ik iets onder de rechte lijn gaan varen, in de hoop dat ik meer baat zou hebben bij het bijsturen om de finish te halen. Dat bijsturen zou me verplichten om meer eigen wind te maken.”
“Ondanks de pijn wist ik goed mijn positie te behouden onder Code Zero. Maar de windgoden lieten me op enkele mijlen voor de finish in de steek. In plaats van een gunstiger wind heb ik enkele lange uren liggen dobberen in een volkomen windstilte. Het was net of ze voor mij de ventilator hadden afgezet. De harmonica van de achtereenvolgende boten werd helemaal uitgetrokken.”
Bert Bossyns is intussen langs geweest bij de dokter en de kinesist. Hij is vastberaden de tweede etappe alles op alles te zetten. “Ik wil de boot op orde krijgen en verder ga ik zo veel mogelijk rusten. Het nare gevoel van ontgoocheling, daar ga ik de volgende dagen mee leren leven. Het goede nieuws is dat de boot in perfecte conditie is. Hij heeft alle windvariaties doorstaan, zonder enig defect. Dat is ooit ander geweest en dat is nu een steun voor het moreel.”
Transgascogne, tweede etappe
Zaterdag start Bert Bossyns in de tweede etappe van deze Transgascogne zeilrace, tussen Ribadeo, Spanje en Port Bourganay, Frankrijk.
www.transgascogne.com
Volg de race live op volgende digitale kaart: http://transgascogne.geovoile.com/2011/
Tekst: Pit de Jonge / Ship to Shore
