Geen titel van een sprookje van Grimm, wel de winnende tiercé in de IMOCA-klasse van de voorbije Route du Rhum. De klasse met negen deelnemers, en evenveel favorieten op de eindzege.
Bilou
De troetelnaam van Franse, pardon Bretoense publiekslieveling Roland Jourdain. Zocht na de Vendée Globe een vervanging voor zijn oude Veolia, en kocht de BT: een Bruce Farr ontwerp van 2007 waarmee Fransman Sebastien Josse tijdens de Transat Jacques Vabre nog schipbreuk liep nadat een golf de roef vernield had. Een nieuw dak op de boot, nog wat kleine aanpassingen en Bilou trok de zee op met maar één doel voor ogen: de Route du Rhum wéér winnen.
Toegegeven, hij zeilde weer superieur: steeds op het juiste moment de juiste beslissingen nemend, beetje bij beetje meer en meer voorsprong sprokkelend. Het was knap om te zien. Na een triomfantelijke halve cirkel rond Guadeloupe mocht hij op zondag als eerste Open 60 van de champagne proeven. En kwistig op de verzamelde pers en andere toeschouwers spuiten.
De jakhals
Dat is dan weer de bijnaam van Armel le Cleac’h. Hij die nooit loslaat. Tweevoudig winnaar van de Solitaire du Figaro en de Transat AG2R. Tweede in de laatste Vendée Globe, en ook tweede in de laatste The Transat. Als je hem in je kielzog hebt, dan kan je maar beter op je tellen passen.
Dat besefte ook Roland Jourdain toen hij na één week varen zag hoe Armel zijn Brit’Air in een iets zuidelijkere positie bracht, opklom naar de tweede plaats in het klassement en in perfecte aanvalspositie, loerend op de eerste de beste kans.
Armel dwong daarmee de schipper van de Veolia om van tactiek te veranderen en in plaats van vooruit kijkend op Guadeloupe aan te sturen, concurrent Brit’Air te schaduwen door ervoor te zorgen om steeds tussen Brit’Air en de finish te blijven. Daarmee liet Bilou wel de deur open voor de andere deelnemers om met een radicale optie de twee koplopers de loef af te steken.
Helaas voor Armel strooide het grillige weerpatroon roet in het eten: de kans die hij nodig had om Bilou te verschalken, kwam niet. Acht uur na de Veolia werd de Brit’Air tweede.
En Marco
Dat is Marc Guillemot, de man die in 2007 de jonge architect Guillaume Verdier carte blanche gaf bij het ontwerpen van een nieuwe Open 60: de nieuwe Safran was met haar knikspantromp revolutionair en erg snel. Guillemot won met Safran in 2008 de Transat Jacques Vabre.
Marc Guillemot is ook een crack in het bestuderen van de weerkaarten en het uitstippelen van uitgekiende routes. Twee dagen voor de finish van de Route du Rhum, hij lag toen in vijfde positie, wou hij eigenlijk nog westelijker varen, ver voorbij de hoogte van Guadeloupe, om dan overstag te gaan en via de westelijke zijde van de Antilliaanse eilandengordel naar het merkteken bij Basse-Terre zeilen. Een gewaagde en radicale optie, en zijn routeringssysteem voorspelde dat hij daarmee zelfs Armel Le Cleac’h het nakijken zou geven. Hij is toen toch westelijk gegaan, maar niet zo ver als hij eigenlijk gewild had. Hij vond het een te gewaagde optie…
Toen hij uiteindelijk vanuit het noorden bij Guadeloupe aankwam, kreeg hij de Virbac van Jean-Pierre Dick in het vizier. De Virbac lag ’s ochtends nog dik 30 mijl voor, maar JP bleef te dicht onder de kust, waar geen wind stond. Marco, die 4 jaar geleden op exact die plek en om exact dezelfde reden zijn podiumplaats verloor, zag het gebeuren en zeilde grijnzend in een boog om de Virbac heen. In minder dan een half uur lag hij drie mijl voor. Een voorsprong die hij niet meer uit handen gaf. Zo sleepte Marco alsnog een felbevochten derde plek uit de brand, inclusief een lekkere fles rhum én een dansje met een lokale schone op het erepodium.
www.routedurhum.com
