Team Brunel is in Leg 2 van de Volvo Ocean Race onderweg naar Kaapstad. Na drie dagen op zee reacties van Bouwe Bekking, Annie Lush en Kyle Langford over de tactiek, het leven aan boord en het missen van slaap.
Bekking: het is een kwestie van geduld
Schipper Bouwe Bekking, die voor de achtste keer meedoet aan de zwaarste zeilrace ter wereld geeft een update over de tactiek. Bekking: “We zijn gegijpt (een manoeuvre voor de wind waarbij de koers gewijzigd wordt en de zeilen van de ene kant van de boot naar de andere kant van de boot gaan red.) en we denken dat dit weleens onze laatste gijp kon zijn. Waardoor we nu op koers liggen voor Kaapstad. Als dat inderdaad het geval is hoeven we de komende 10 dagen niet meer van koers te veranderen. Maar je weet het nooit want de wind is behoorlijk draaierig. Op dit moment zijn we de meest Westelijk gelegen boot dus we gaan zien hoe het uitpakt. De andere boten hebben allemaal eerder gegijpt en sommige liggen virtueel nu voor omdat zij al eerder naar het Zuiden zijn gaan varen, we moeten nu geduld hebben.”
Lush: We moeten ze inhalen”
De Britse zeilster Annie Lush is duidelijk over haar gevoelens en verwachtingen: “Gisteravond was er een punt waar ik ernaar uit keek dat er wat minder wind was en we droog waren. Maar ik weet nu al dat ik daar spijt van heb als we over een paar dragen in de Doldrums liggen waar het heet is en er geen wind is. Dus we kunnen er maar beter van genieten nu.”
“We hebben nog een achterstand op de anderen goed te maken. Dongfeng en MAPFRE, hadden meer wind dus nu we moeten achter ze aan en ze inhalen. Het is een lange Leg en er zal nog wel een keer een scheiding zijn in de vloot op deze etappe. Het is een tactisch spel. Op dit moment is er geen reden tot paniek. “
Langford: je bent hier om de race te winnen
Voor de 28-jarige Australiër Kyle Langford is het zijn eerste echte lange etappe op zee. Langford: “Het is behoorlijk zwaar geweest, ik was gisteren echt gebroken. Het is nogal verrassend hoe fysiek het is, vooral als je stuurt, moet je het wiel blijven ronddraaien. Het is fysiek uitputtend en mentaal vermoeiend. Met name omdat het non-stop is, het eindigt nooit. Er is geen rust, en zelfs als je beneden bent beweegt de boot zo veel en vaak dat je jezelf voortdurend moet schrap zetten.”
“Telkens wanneer we een manoeuvre uitvoeren moeten we ongeveer 800 kg zeilen naar links of naar rechts dragen en op deze boten zijn we dan toch maar met weinig mensen. Dus het is behoorlijk zwaar, en dan moeten we vervolgens grinden om de boot weer op snelheid te krijgen. Bij elkaar is dat al snel 30 minuten intensief werken. Dan ga je vervolgens naar beneden en dan 30 minuten later is er alweer een volgende manoeuvre.”
“Het is een luxe als je tijdens je eigen wacht een manoeuvre uitvoert omdat je dan geen slaap misloopt. Het is gruwelijk, maar het is iets dat je moet doen, en je hoeft alleen maar in je achter hoofd te houden dat je hier bent om de race te winnen. “
Foto: Rich Edwards / Volvo Ocean Race
