Jullie konden allemaal lezen dat Roeland Jansen en Michel Kleinjans de 1000nm Normandy Channel Race aan het varen waren. En vele onder jullie hebben dan ook dagelijks op de site hun positie van dit duo gevolgd, al dan niet met eerst het weerbericht in hun vaargebied geraadpleegd te hebben. Maar hoe de jongens mmh, mannen, het er live van af gebracht hebben, lezen jullie in het verslag van Roeland zelf.
Beide heren vonden het om te beginnen een goed georganiseerd evenement. Voor hen allemaal niet zo erg nodig, maar event was goed te volgen op internet, met berichten vanaf de schepen, per mail en iridium.
Roeland vertelt,
Proloog was een light winds affair, voor ons zeer geschikt om onze nieuwe 100% upwind code 0 te proberen tegen andere schepen met solent. Schepen hadden gasten aan boord en een zeer goede tracker waarvan we achteraf bericht kregen dat we een zeer powerfull class 40 zouden zijn. Leuk om te weten.
Bij de start waren we zeer scherp. We wilden een pin start en dat lukt zeer mooi. De toppers zaten er ook en vanaf de lijn konden we Ruyant nog even zodanig lee bowen dat ie overstag moest. Eerste 45 mijl naar Marcouf was langs de bekende Normandische stranden welke we steeds opzochten voor wind en stroom. We gingen erg lekker, kwamen als tweede boot bij Ile Marcouf aan, welke we van zeer dichtbij gezien hebben. Eigenlijk zo dicht dat we ze niet hebben gezien. Tweede rond was een goede opsteker voor de moraal.
Een snelle overtocht op code 5 naar de Solent begon met surfen tegen 15 en 16kn, werd steeds hoger aan de wind gedurende de nacht. Een mistige en pikdonkere nacht resulteerde in moeilijk sturen en niet slapen. Bij de Solent kwamen we iets te ver oostelijk uit, klein foutje maar niet dramatisch.
Met opkomende zon, stroom mee en zeer weinig wind opkruisen over de Solent met onze nieuwe code 0. Bijna romantisch zeilen, maar nog altijd op een 2de plek dus volle bak concentratie.
Buiten de Solent kregen we meer wind dus heerlijk verder kruisen. Bij Anvil Point eerste tegenslag. We vallen in een windgat en “40 Degrees” en “Apprt City” varen zo naar onze kont, en de wedstrijd tegen deze mannen begint opnieuw, we zaten er 5 tot 6 mijl voor.
We pikken weer wind op en moeten vechten om terug naar voor te varen. Wouter Verbraak had onze pre race routering voorbereid en ons op het hart gedrukt zo snel mogelijk naar het westen of zuid westen te geraken. We hadden de zelfde raad gekregen van Frits Buyl, en als die 2 er hetzelfde over denken kunnen we niet veel verkeerd doen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar het lukte ons wel. We deden nog steeds mee, samen met “40 Degrees” als 2 en 3 rond Lands End.
En dan mag eindelijk de spi er op, eerst rustig met een 10 knopen wind, maar neemt het in Ierse zee al snel toe naar 22 en 25 kn sterk briesje. Met de bekende Ierse klutszee en lange deining, de pikdonkere nacht wordt het iets te gek voor onze grote 180 M2 spi. Eerst maar een rif erbij. Het lift de boeg wat en de Moonpalace is onder controle. Dan worden we toch vermoeid en vliegen we twee keer geweldig onderuit. Laten we maar onze code 5 of reaching spi gaan zetten. Tijdens de broach vieren we spi schoten onder zoveel spanning dat ik opmerk dat ik een brandlucht ruik. De mantel van de schoot smelt wat om de drum van de winch.
Onder code 5 scheuren we verder naar Tuskar rock. We lopen niet in op “Ruyant”, maar nemen wel mooi afstand op “40 Degrees” en “Appart City”. Zo’n 5 en 30 mijl respectievelijk.
Bij Tuskar is het bad luck. We draaien rond die steen en komen met zeer weinig wind tegen stroom. Zeer frustrerend! We zien “40 Degrees” en “Appart City” WEER naar onze kont varen. Maar we zijn ongeveer halverwege, liggen tweede en we doen nog altijd mee!
Langs Ierse kust is het lastig. Weinig wind, veel mist en zoeken naar wind en goeie shifts. We merken dat “40 Degrees” in deze omstandigheden meer boot snelheid heeft. (Mag ook wel met een nieuwe custom made en dure boot). We zullen het van tactiek moeten hebben. Zeker nu we door beginnen te krijgen dat het stukje van Fastnet naar finish ook wel aan de wind zal zijn.
Uiteindelijk ronden we derde op een 4 mijl achter “40 Degrees” de Fastnet Rock, en weer 4 mijl voor de “Appart City”. Let the battle begin!!
Niet voor ons dus. Achter de Fastnet Rock ligt een windgat, wij varen er los in en zien “40 Degrees” vertrekken. Bij de volgende ‘sched’ ligt hij 20 mijl voor! Wow das frustrerend. Die is vertrokken.
Tot aan de finish proberen we met shifts zoeken om “Appart City” te lossen. Thanks to AIS volgt hij ons met elke slag. En ook hij (de oude boot van Soldini) heeft net iets meer bootsnelheid dan ons. Hij zal het weten, hij volgt ons als een kat en muis. Na ruim 24 uur weet hij z’n 4 mijl achterstand om te zetten in een voorsprong.
Onze laatste tactische zet komt terug in het Kanaal. We kiezen voor de zuidkant waar meer wind zou zitten. Ook een lift wat het wel een riskante slag maakt. We gokken op stroom mee door de Channel Islands en Alderney. En zowaar, dat komt nog wel uit. Weer volgt “Appart City”, we kunnen hen niet meer pakken.
Bij Barfleur vallen we precies tegen stroom. Tussen de rotsen proberen we naar “Appart City” te komen. Ze zien het en volgen later ook tussen de stenen. Een zeer spannend stukje, het is er écht niet breed, we moeten er zo’n 35 keer overstag om tot de vuurtoren te geraken. We raken gelukkig geen rotsen, we komen nog 1 keer tot vlak bij “Appart City”, maar we kunnen hem niet meer pakken.
Helaas geen podium, terwijl we vonden dat we het zo verdienden. Met onze Pogo hebben we de nieuwere generatie Class 40 schepen goede tegenstand gegeven. Toch zodanig dat de tegenstanders achteraf komen vragen of we veel getraind hebben! Hahaha, jawel hoor, al zo’n 35 jaar. Alleen niet op deze boot.
Al met al een mooie wedstrijd. Wel knap om zo’n ronde van 1000 mijl toch ruim 800 mijl aan de wind te organiseren. Toch niet precies waar een Class 40 voor ontworpen is.
Groeten,
Roeland en Michel
www.normandy-race.com
