Verslag van de Bruine Bank Race, 100 mijl “double handed van IJmuiden naar de Bruine Bank (ongeveer 40nm westelijk van IJmuiden) en terug, vanuit de kuip van de J-122, KATE. Er dient een tweetal kardinale tonnen te worden gerond en dit mag zowel links als rechts-om geschieden. Na een goede start hadden we aanvankelijk moeite om KATE aan de praat te krijgen en liep de J-DAY van Robin Verhoef en Dave Koppelaar makkelijk bij ons weg.
Echter nadat we overstag waren gegaan kregen we de boot op snelheid en liep de J-DAY niet verder uit. Aangezien de J-DAY vanwege haar diepere kiel (2.4m) ruim 5 minuten voor moest liggen maakte we ons niet direct zorgen, zeker aangezien juist aan de wind de J-DAY op ons zou moeten uitlopen en we nog een lange race voor ons hadden. Na de in de windse boei werd de gennaker gehesen en koers gezet naar de Bruine Bank. Zowel de J-DAY als wijzelf hadden voor de route rechtsom gekozen hetgeen door onze routing software bevestigd werd. De wind was erg licht in dit stadium, rond de 7.5 kts. Ook dit was een reden voor een route rechtsom aangezien we niet genoeg druk zouden houden indien we dieper zouden varen.
Gestaag liepen we gezamenlijk uit op de rest van het veld en na een uur varen waren we nog met z’n tweëen. Bij de eerste ton aangekomen was de J-DAY iets uitgelopen en lag ongeveer 2 minuten voor en was de wind langzaam toegenomen tot 12kts. Na de ronding werd de genua gezet aangezien de koers naar de tweede ton te hoog was.
Na een snelle maaltijd kwamen de eerste concurrenten in zicht die voor een route rechtsom gekozen hadden, wij lagen tussen de 10 en 15 mijl voor op de eerste schepen maar of het genoeg zou zijn….. Daar de wind inmiddels iets ruimer in kwam zette de J-DAY als eerste haar gennaker, waarop wij prompt hun voorbeeld volgden. Robin had echter voor een grote reacher gekozen, welke wij helaas niet hebben en tegen de tijd dat we bij de tweede kardinale ton kwamen was zijn voorsprong opgelopen tot 5 1/2 minuut. Het leek erop dat wij genoegen zouden moeten nemen met een plaats achter de J-DAY.
Het laatste rak naar de finish was weer onder genua op buitenschoot, we besloten wat hoger aan te houden aangezien in de laatste twee uur naar de finish de stroom zou draaien naar het zuiden. De J-DAY op dit punt koos voor een meer directe route richting finish en wij kregen langzaam weer hoop aangezien ook onze achterstand langzaam leek af te nemen. Toen het tij eenmaal gekeerd bleek ons gelijk en konden we ruimer dan de J-DAY richting finish varen en kregen we langzaam hun bakboord verlichting in beeld.
De laatste 5 mijl kregen we nog het geluk dat het laatste van de zeewind verdween en de wind weer puur oost werd, waardoor wij hoog aan de wind richting finish gingen. We kwamen boord aan boord te liggen en waren precies in staat het noordelijke havenhoofd aan te lopen. Robin en Dave hadden de pech dat ze het zuidelijke haven hoofd niet haalden en achter ons langs overstag moesten.
Hierdoor hadden we in ieder geval de line honours met de J-DAY op 20 seconden achter ons. Nadat de eerstvolgende boot de X43 XEN WEG pas ruim een uur later binnen kwam, samen met FANDANGO, kregen we hoop op een goede eindklassering. Al was hier nog erg weinig van te zeggen daar de meeste schepen erg veel op ons toe mochten leggen. Echter de volgende dag bleek dat het genoeg was en kon KATE behalve line honours ook het IRC klassement op haar naam schrijven, al met al een fantastische eerste race voor KATE.
Via deze weg wil ik de organisatie en initiatief nemers van de race hartelijk bedanken, dit geld tevens voor de organisatie van de NSR welke haar medewerking verleende bij de start en de prijs uitreiking (waar wij helaas niet bij konden zijn).
Frank Putman en Wijnand Haitjema aan boord de J-122 KATE.
