Mischa Heemskerk en Bastiaan Tentij wonnen op zaterdag 25 juni 2011 ook de 34ste Ronde om Texel. Die begon rond 13.30 uur op spectaculaire wijze met een voor-de-windse start met de gennakers op. En dat met een dikke windkracht vijf. Dit zorgde voor veel gekapseisde catamarans en aanvaringen, waarbij ook enkele favorieten vroegtijdig sneuvelden. Vervolgens werd de lage waterstand op het Wad de beslissende factor.
Mitch en zoon Taylor Booth (AUS) pakten na 2 uur, 49 minuten en 52 seconden de line honours. Het beste mixed duo werd Chris Sproat en Georgina Burke uit Engeland. Er waren veel uitvallers. Van de 400 gestarte boten kwamen er slechts 147 door de finish. Overal strandden cats, maar persoonlijke ongelukken deden zich niet voor.
‘Ik besef het nog niet helemaal hoor”, zei Mischa Heemskerk net nadat hij zijn Cirrus F18 op het Texelse zand parkeerde. ‘Met het door de branding varen, ging de spinnakerzak kapot en is de spinnaker (extra voorzeil) eruit gespoeld. Dus tien seconden voor de start hadden we ‘m moeten hijsen, maar wij kregen de spi niet omhoog. Toen heb ik flink achteruit zitten bidden en Bas was hard aan het knopen. Ondertussen voer iedereen weg met de spi erop. Ik heb nog wat harder gebeden en uiteindelijk kwam ie omhoog.
Bas zei toen: ‘Het is goed als je boos bent, maar wel met iets van safety erin’. Ik zei ja dat doe ik”, vertelt Heemskerk lachend terwijl hij nee schudt met zijn hoofd.
“We hebben echt keihard geknald. Bij de vuurtoren waren we alweer vijfde.” Daar lagen Gunnar Larsen en Sam Frank op handicap nog eerste overall, te midden van de 20-voeers. Kort daarna klommen Heemskerk en Tentij op naar de tweede plek van de F18’s. ‘Bij de VC-boei waren we eerste. Toen zagen we de 20-voeters dreggen. Die liepen allemaal langs de boot, dus riep ik dat de zwaarden omhoog moesten.” Heemskerk waarschuwde tevens zijn directe concurrent Gunnar Larsen. ‘We hebben de roerbladen nog omhoog gedaan en ik denk dat we zeker een kwartier lang zo hebben gevaren. Het was alleen maar over de grond schrapen. Gunnar is daar wat achterop geraakt en Coen de Koning liep in.”
“Werken als een paard”
“Toen we weer konden varen stond een roer te ver onder en de ander te ver naar achter. Ik zei tegen Bas: Alles is perfect, hup werken als een paard. Hij heeft zijn handen wel drie keer in de rondte getrokken. We liepen als een dolle.”
Naast Heemskerk staat Bastiaan Tentij te glimmen. Hij wint voor het eerst in zijn sportieve carrière deze prestigieuze catamaranrace: “Ja, dat is fantastisch. Het eerste jaar dat we samen voeren, werden we tweede. Om dan nu te winnen, is geweldig. Vooral in deze condities, echt prachtig. Het was hard werken, dus ik ben blij dat ik hier sta.” Met deze eindzege haalt het duo tevens nog een extra donatie op voor KWF Kankerbestrijding. Heemskerk: ‘Ik kreeg vanochtend van Arjen Hofman, zeiler en plastisch chirurg, een sms dat hij 1.000 euro zou doneren als wij zouden winnen.”
Vleugeltest geslaagd
Ook al kwamen ze niet vooraan binnen, het experiment het vleugelzeil is volgens Herbert Dercksen toch geslaagd. “Veelbelovend”, aldus Dercksen. “Het is allemaal nieuw, dus we moeten alles nog uitvinden, zeker onder deze omstandigheden. Eigenlijk leerden we gaandeweg de race hoe we overstag moesten gaan. Het is moeilijk om de boot weer op snelheid te krijgen als de wind even wegvalt uit het zeil. Maar we zijn er trots op dat we de eersten zijn die met een vleugelzeil rondom Texel zijn gevaren. Het zeil heeft zich goed gehouden en we zijn dik tevreden.”
