Terwijl vrijwel alle andere Volvo Ocean Race teams in Cowes liggen voor de Round Britain and Ireland Race, heeft Team Brunel besloten om te blijven trainen op Lanzarote. Het team heeft begin van het jaar de keuze gemaakt om in voorbereiding op de Volvo Ocean Race enkel de North Sea Race, de Sjaelland Rundt en de Marina Rubicon Round Canary Islands Race te varen. Kandidaat Onboard Reporter Stefan Coppers doet verslag vanaf het Canarische Eiland.
Plots wordt het stil aan boord van Team Brunel. De wind waait met 25 knopen schuin van achteren. De crew trimt de A3 asymmetrische gennaker. Binnen kijkt navigator Andrew ‘Capey’ Cape met geknepen ogen naar zijn monitoren om te zien wat het effect van deze zeiltrim is op de bootsnelheid. Bemanningslid Pablo Arrarte Elorza tuurt liggend op het voordek naar het zwevende voorzeil. “Niet opschrijven wat we aan het zeil veranderd hebben, want anders moeten we je overboord gooien.” Een luid gelach schalt door de kuip. “We hebben nog nooit zo hard gevaren onder deze omstandigheden,” vervolgt Bouwe Bekking.
In de Volvo Ocean Race 2014-15 wordt alles anders. Voorheen won vaak het team met het meeste geld. Die kochten namelijk de duurste en vaak snelste boot. Kleine teams met minder budget hadden vaak geen schijn van kans. De organisatie van de Volvo Ocean Race greep in en heeft de deelnemende teams nu exact dezelfde boot, met precies dezelfde tuigage, uitrusting en gewicht gegeven. En daar mag niks aan veranderd worden. “Ik ben niet echt tevreden met de genua,” moppert Laurent Pagès. “Maar we moeten roeien met de riemen die je hebt. Maar gelukkig moeten alle teams hiermee dealen.”
En dus is het verschil tussen de boten kleiner dan ooit en komt het aan op de kwaliteit van de zeilers. Om die reden heeft Team Brunel gekozen voor Lanzarote als trainingsbasis. Hier maakt het team gebruik van de stabiele wind om hun uitgestippelde strategie te testen. Een tactiek waarin navigator Capey met zijn “geheime” computer een sleutelrol speelt.
Enkele uren eerder varen de haven van Marina Rubicón uit. Vandaag staat er een rondje rondom het Canarische eiland Lanzarote op het programma. Het is vroeg in de ochtend. Capey geeft staand op het achterdek de mannen strikte instructies mee. Hij wil exact dezelfde koers varen als vorige week. De weersomstandigheden zijn identiek met toen. De wind waait uit dezelfde hoek en ook de windsnelheid van 20 knopen is gelijk met vorige week. Het verschil zit hem vandaag in het tunen van de boot.
Het eerste uur varen we – ten opzichte van vorige week – met het gewicht iets meer naar voren. Een uur later wordt er een voorzeil gewisseld. Capey’s computer maakt overuren. Alle data wordt verzameld en opgeslagen op de harde schijf van de Australische navigator. “Op deze manier weten we precies wanneer we het hardst gevaren hebben en met welke zeilconfiguratie we dit deden,” zegt Bouwe Bekking.
Het is te merken dat Team Brunel al vijf maanden aan het trainen is. Een dagje meezeilen aan boord van de Nederlandse VO65 levert tientallen geheime zeiltrim- en bootoptimalisatietrucs op. Bouwe Bekking is zuinig op deze geheimen. “We gaan de concurrentie niet wijzer maken dan ze al zijn. Laat ze het zelf maar uitzoeken,’ grijnst hij. Team Brunel zal ook tijdens de eerste etappe nog niet alles op tafel gooien. Jens Dolmer: “We trekken straks bij de start van de eerste etappe naar Kaapstad nog niet direct de trukendoos open. Dat doen we pas als we uit het zicht van onze tegenstanders zijn.”
Opvallend is de intensiteit waarmee het team de dagelijkse trainingen doorloopt. Waar u op kantoor wellicht weleens een minder productieve dag heeft of soms vijf minuutjes bijkletst bij de koffieautomaat, verslappen de mannen van Team Brunel nooit. “Je traint zoals je racet en je racet zoals je traint,” roept Gerd-Jan Poortman vastberaden. “Alleen hierom vind ik zeilen leuk. Ik wil altijd het maximale eruit halen. Een beetje dobberen vind ik niks.”
Tekst: Robbert-Jan Metselaar
Foto: Sander van der Borch