Sinds eind augustus telt de Volvo Ocean Race-vloot zeven boten. Het Deense Team Vestas Wind besloot in het elfde uur aan de negen maanden durende rond-de-wereld-race deel te nemen. Het lijkt op papier misschien een onmogelijke missie om voor de eindzege te gaan, maar volgens de Nederlandse navigator Wouter Verbraak (geboren te Eindhoven, woonachtig in Engeland) kan dat zeker.
“Het is beter dan drie dagen van te voren in te stappen, zoals ik bij de Barcelona Round the World Race deed”, nuanceert Verbraak de late toetreding. Hij hoefde niet lang na te denken toen schipper Chris Nicholson belde. “Ik zei meteen ‘ja’. Ik ken hem goed en heb al veel met hem op de Rambler gevaren. Ik heb enorm veel respect voor hem. Vanaf de eerste dag is de organisatie goed geregeld. Je weet precies wanneer je waar moet zijn. Ook aan boord is die structuur er. Dat maakt het makkelijk.”
Op de vraag hoe je zo’n korte voorbereidingsperiode aanpakt, antwoordt Verbraak: “Ons management heeft deze race al vijf of zes keer gedaan. Je ziet dat zowel walmanager Neil Cox als Chris heel goed zijn in prioriteiten stellen. Ik heb zelf over de jaren ook een infrastructuur opgebouwd. Ik pak nu de belangrijkste blokken. Twee weken geleden met de 0-etappe was ik klaar om te vertrekken.”
Oftewel, op dat moment had hij de weerinformatie, het polaire model (weergave van de maximaal te zeilen snelheid van een boot bij diverse windrichtingen en windsnelheden) en de elektronica op orde. “Bij verschillende andere campagnes was ik nog aan het uitzoeken hoe ik de dingen moest doen. Nu weet ik waar ik de data vandaan moet halen om die vervolgens te combineren. Het is veel minder onderzoek, maar veel meer installeren.”
“De rol van navigator ging vroeger vooral over ‘waar ben je’, toen ging het meer naar ‘wat is je strategie’ en nu is daar de prestatieanalyse bijgekomen. In de Formule 1 heb je steeds hetzelfde rondje. Soms een beetje warmer, kouder of met regen. Wij hebben alle verschillende windhoeken met verschillende windsnelheden en golfslagen. Doordat ik nu een stuk verder ben in het verzamelen van gegevens, konden we in de testperiode die we hadden overal makkelijker doorheen. We hebben vijf verschillende windsnelheden genomen en zijn per windsterkte door diverse zeilen heengegaan. Zo konden we zien welk zeil de beste snelheid opleverde en hoe het zat met de golfslag.” Later in de training met Alvimedica en in de 0-etappe tegen de concurrentie volgden de beste conclusies, zo stelt Verbraak.
Ervaring telt
Volgens Verbraak leverden zijn eerdere campagnes hem vooral de kennis van goede communicatie met de mensen aan dek op. “En dus een veel beter begrip van waarmee ze bezig zijn. In plaats van een navigator die zijn hoofd uit het luik steekt en wat informatie spuit, ga ik eerst naar buiten om rustig te kijken hoe het gaat. Even de sfeer proeven en pas dan het nieuwe beeld proberen te schetsen. Als navigator zit je op zoveel informatie, maar je moet voor de bemanning het juiste moment vinden om die gegevens op te kunnen nemen. Anders stuit je op een muur. De interactie met stuurman en de rest van de bemanning is heel belangrijk.”
Verbraak zit niet alleen achter zijn scherm weerinformatie te interpreteren, maar helpt tevens bij het zeilen van de boot. “Bij iedere zeilwissel moet iedereen aan boord zijn. De schipper en navigator zijn de eerste stand-by. Als er een rif gezet moet worden, zijn wij de eersten die omhoog worden gehaald. Wij zijn dus veel op het dek. Ik denk dat dit goed is om de communicatie in de gaten te houden en om te zien of het door ons bedachte plannetje werkt.”
