Amaury François en Bert Bossyns waren tot de tanden gewapend om de uitgestelde start van de Mini Fastnet te nemen op maandagmorgen. Omdat er weinig wind was voorspeld, moest en zou de Netwerk als koploper uit de baai van Douarnenez komen.
De eerste drie dagen zou heel weinig wind en daarna een medium windje uit het westen de vloot teisteren. Wie voorop lag moest alleen nog maar defensief varen. Makkelijk gezegd.
Onze blitse start lukt als nooit tevoren. Na 2 uur zeilt de Netwerk de baai uit in de kopgroep. De blauwe boot kruipt ook dicht bij de rotsen in de Chenal du Four en geniet zo van de grotere stroomsnelheden. In het Kanaal speelt de grillige wind ons zwaar parten. Met geregelde hazenslaapjes ontwijken we de sluimerende vijand: de vermoeidheid.
Bij de ronding van de Fastnetrots zouden we de weersituatie opnieuw analyseren om een nieuwe strategie te bepalen.
Open zee: rechtdoor of omwegjes?
De wind blijft noordwestelijker dan voorspeld. De optie om de westelijke kant van de route te houden valt als een steen. De sterke springtij duwt de zeilers naar het noorden. Bert en Amaury besluiten snel een bocht langs de oostkant van de route te maken, want de wind zou krimpen en zo houden ze van dit lange traject de invallende windhoek het meest gunstig tot aan Lands’ End. Maar de winddraaiing blijft uit. De Netwerk kan niet onder spinnaker blijven surfen en verliest plaatsen.
Net bij de punt van Engeland shift de wind dan toch en kan de spinnaker er weer op.
Hello Drake
Drake passage is een amper 750 meter brede doorgang onder de Britse kust waar de Netwerk doorheen stuift onder spinnaker. Hierdoor worden weer plaatsen gewonnen. Maar dan volgt een reglementaire hindernis. De organisatie had benadrukt dat de Transat 6.50 deelnemers uit de traffic lanes van de beroepsscheepvaart moesten blijven. Dat betekent een omweg van 10 mijl maken rond de navigatiepunten.
Bert en Amaury zien voor hen een aantal deelnemers de no go zone toch kruisen.
De lange oversteek
Het zou eenvoudig kunnen zijn om van hier recht naar de Fastnet rots te varen. Maar de wind zou naar het noorden gaan en later naar het westen. De voorspelde grote windstilte valt nu pas in.
De Netwerk wroet naar het noorden en loopt in. Dan valt de wind compleet weg. Om als een complete verrassing eerst aan de westelijke kant van de lijn opnieuw op te steken. De hele rangschikking wordt door elkaar gehusseld, Netwerk tuimelt naar de 19 de plaats. Voor Bert en Amaury begint de race opnieuw.
Ondanks koude en kleffe, natte omstandigheden.
Fastnet rock heeft een paar valstrikken in petto waaruit de netwerk zijn voordeel haalt. De zwakke, shiftende noordwestenwind, de no go shipping traffic zone en de tegenstroom is een oefening in beredeneerde strategie waar ons duo heel sterk in is.
De Netwerk klimt weer naar de top tien, na de ronding besluiten Bert en Amaury de krachten te doseren, een veilig slaapritme aan te houden en de nieuwe uitdaging van het lange terugtraject met dragende wind slim aan te pakken.
Blind varen aan topsnelheden
De windmeter stijgt naar 25 knopen. Het snelheidsgemiddelde stuitert over de 12 knopen. Onder grote spi, solent en 1 reef in het grootzeil knalt Netwerk verder over de golven en de nacht tegemoet. De zichtbaarheid daalt door de mist naar minder dan 500 meter.
De boot gaat drie keer plat omdat de zeilers de extra hoge golven niet zien aankomen. Als het licht wordt heeft de Netwerk opnieuw voorliggers ingehaald. De log heeft een top van 17,8 knopen genoteerd. De AIS, het radiosignaal dat de schepen identificeert, maakt duidelijk dat de Netwerk op ramkoers ligt met de Queen Mary II. Na een beleefd gesprekje over de boordradio wijkt deze 350 lange oceaanreus uit.
De comeback in de top tien van de race kan niet meer stuk.
Onder vol tuig vliegen Bert en Amaury de baai van Douarnenez in, net achter de 836. De match race met enkele tientallen meter afstand beslecht de Netwerk met enkele snellere gijpmaneuvers. De Netwerk klopt de 836 met acht seconden. En dat na meer dan honderd uren varen.
De Fastnetanalyse
Bert Bossyns: “Buiten heel kleine mankementen is de Netwerk zeer goed uit de slijtageslag gekomen. We hebben de boot onder spinaker 24 uur lang over zijn limiet gedreven. Technisch zijn we dus klaar voor de Transat. Tactisch zijn er kleine fouten gemaakt die in een dicht opeengepakte vloot snel aantikken. Maar we zijn van ver kunnen terugkomen, uitgerekend door strategische tegenzetten. We kijken dus op een geslaagde race terug, temeer omdat de prestaties blijven stijgen.”
En nog: “De wedstrijdjury zou niet kunnen zien welke boten de verplichte omweg van de traffic lanes niet hebben gerespecteerd. Hierdoor gaan een tiental boten vrijuit. Hiervan zijn er zeker een 6-tal die voor ons zijn gefinisht.”
“Dit geeft ons een wrange nasmaak, want vooraf was gezegd dat wie de regel niet volgt, een zware penalty zou krijgen. Met de korte tijdsintervallen bij de finish, opgeteld bij een gebruikelijke penalty van 120 minuten, zou de Netwerk een heel andere positie in de eindrangschikking krijgen.” zucht Bert.
image
Netwerk en het pigment van Biskaje
De volgende race op het Netwerk programma: de Transgascogne, de oversteek van de golf tussen Frankrijk en Spanje. Bert zeilt deze race van 660 mijlen solo, de ultieme voorbereiding voor de Transat 6.50. Start op 28 juli.
Parcours: Port de Bourgenay (Finisterre) – Luanco (Asturië) en terug.