De Velux is nu meer dan anderhalve week onderweg, en de zeilers, intussen al een heel pak op weg naar de doldrums, kregen elk te kampen met specifieke zeilersproblemen. De sensatie-pers kwijlde eergisteren zowaar bij het zien van de foto van de zwaar toegetakelde Poolse deelnemer, onze ‘Gutek’.
De brave man is erin geslaagd om tijdens werkzaamheden aan één van zijn twee roerbladen achteraan zijn Operon Racing pal door zijn (draaiende) windgenerator te lopen. Resultaat: een ferme snede op zijn voorhoofd en uiteraard bloed all over the place… Na een verband en later wat hechtwerk (op een over de golven hobbelende ECO 60 moet dat geen sinecure zijn geweest) is de wonde gestopt met bloeden, maar om volledig te genezen moet die wonde natuurlijk droog en zoutvrij blijven. Succes ermee.
Brad aangeslagen na wipe-out
Ook hallucinant, en zo zie je maar dat de best voorbereide zeiler ook zijn deel van de problemen kent, is het filmpje dan Amerikaan Brad van Liew gisteren de wereld instuurde. Brad had net onder vol tuig een eerste sterke windvlaag min of meer weten te ontglippen, maar aan de volgende zware bui kon hij niet ontsnappen. Het relaas van wat toen gebeurde zie je hier:
Voordat we doorgaan met nog meer ellende, even toch een positieve noot: Canadees Derek Hatfield, nog steeds in een mooie derde positie achter de twee leiders, geniet ogenschijnlijk van de uitzonderlijk mooie zeildagen en laat ons weten dat hij ’s nachts als een zeiler zich op zijn eenzaamst voelt, wel eens naar de sterren kijkt en bij één ster nog steeds aan zijn dochter Sarah denkt naar wie hij deze ster jaren geleden genoemd heeft. Een poëet…
Nog meer schade
En laten we nu ons hoofdstuk rampspoed verder zetten. De Brit Chris Stanmore-Major probeert om met alle middelen dichterbij het leidend trio te geraken. Dat daarbij risico’s niet geschuwd worden, kunnen we makkelijk afleiden uit zijn ingezonden berichten. Onder grote genakker en vol grootzeil bij 35-40 knopen wind, is zijn boot al verschillende malen platgeslagen, en ook het materiaal begint te haperen. Zo knalde al tot twee maal toe de tacklijn van zijn gennakers.
De eerste keer liep het al meteen mis: hij had zijn Code 5 nog kunnen laten zakken en op het voordek krijgen door het als een visnet naast de boot binnen te trekken, maar toen hij naar voor kroop om de tacklijn te herstellen glipte het zeil terug het water in, en rukte daarbij enkele scepters los. Hierdoor scheurde het zeil op verschillende plekken. Hij kon het opnieuw aan boord hijsen, maar het zeil is nu wel onbruikbaar voor de rest van de etappe. Niet veel later, in een ferme windvlaag waarbij het lij-gangboord van zijn Spartan diep in het water werd getrokken, brak deze keer de hele fitting op de boegspriet af, en weer moest hij de schoot en val lossen om het zeil na veel zwoegen weer aan dek te krijgen.
En onze Belg?
Christophe Bullens is uiteindelijk zondagvoormiddag uit La Rochelle kunnen vertrekken. Na een relatief snelle overtocht van de Golf van Biskaje blijkt zijn Five Oceans of Smiles 2 nog verre van wedstrijdklaar. Zeilen dat kan zijn nieuwe zeilboot wel, want hij maakte zowaar een surf van 31,8 knopen! Maar de electriciteit en elektronica aan boord zijn een puinhoop. Komt daarbij nog een ferm diesellek, en u hebt het plaatje.
Tot overmaat van ramp komt er van zijn inhaalrace maar weinig in huis: na Kaap Finisterre zeilde Christophe een dikke windstille zone in, waar hij niet echt uitraakt. Sinds twee dagen volgt hij op enkele mijlen van het strand mooi de Portugese kustlijn, puur zeilend op zee- en landbries. Als je de weerkaarten van de volgende dagen bekijkt, dan gaat zijn snelheidsmeter (die toch niet werkt, so what the heck?) niet echt in de double digits geraken. Hopelijk voor Christophe zijn de Doldrums hem binnen 10 dagen beter gezind.
www.velux5oceans.com
